Benim için hiç bir zaman mutlu olmak mümkün olmadı ne zaman olsam hep ters şeyler olurdu. Neyse anlatayım dinleyen dinlesin okusun dertleşelim hadı bakalım. Suan 17 yaşındayım annemle babam ben daha 3 yasındayken ayrılmıslar suan babamı bayramdan bayrama goruyorum cokta onemlı değil ama beyler annem babam ben birlikte bir sofraya oturup yemek bile yiyemedik bu çok koyuyor bana aile denen kavram yok o kadar agresifimki en ufak bir olayda direk sinirden ağlıyorum öfke kontrol sorunum var çok kötü bazen annemle tartısıyorum bana hep nıye boylesın çok agresifsin kimse sevmıyor senı dıyor benmi istedim beyler boyle olmak aile sefkatı goremedimki okulda bağırsalar direk sinirlenip cıkıyorum sınıftan dayanamıyorum cok zor be hayat bu gibtiğimin hayatı çok zor be.

Gerizakalı görmemişssen en azından acın hafifler fakat görüp birdaha hiç gorememek nasıl bılıyormusun ?