sex hayat gelecek ve geçmiş gerçekleri

beyler anlatacağım şeyler yaşanmış olaylardan alınan gerçekler ve bu olayların kazandırdığı düşüncelerdir.
ilk önce aşktan bahsetmek isterim. özür dilerim isim vermeyeceğim. vermemem gerekli.
aşk herzaman için kapalılıktır beyler.
ben ilk lise1 de aşık olmuştum.
o kadar güzel yeşil gözleri vardı ki sadece beni görüyordu. o kadar çok seviyorduk ki birbirimizi başka hiçbirşeyi gözümüz görmez olmuştu.
dersler umurumuzda değildi. 6 zayıftan aşağı getirmiyordum, sırf sevdiğimle zaman geçirebilmek için.
o zamanlar çok fazla zaman bulamıyor, her gün yarım saat görüşüryorduk.
bir eli tutarken içim sızlar olmuştu. kalbim her dakika bambaşka çarpar olmuştu.
çok sevmiştik be abi.
okullarımız ayrıydı.
o zamanlar sert adamlardık. aşlar 16 17 civarı o kadar rahat o kadar deliydik ki her okul çıkışında kavga çıkar bizde kavgalara karışırdık. hayat umurumuzda değildi. bu bizim yaşam tarzımızdı.
sadece kafamıza koyduğumuz şeyleri anında yapar hiç çekinmezdik.
yaşam şekli böyleydi kısaca. 89luların devresi farklıdır beyler.
sınıf tekrarı yaptığım lise 1i tekrar okumak zorunda kalışım ve o.

beyler yemek yiyip gelicem. hikaye daha çok uzun.
sizleri seviyorum lan huur çocukları,
neden sevdiğimide bilmiyorum ama günlerde sürse başımdan geçen her taku anlatıcam aq

okul tatile girmişti.
artık gibimde değildi dünya, çünkü artık ben 2. sınıf olmuştum.
sevmekten korkmayan derslerden hocalardan korkmayan 2.sınıf öğrencisi olmuştum. nasıl olsa kalma yoktu.
her neyse; ben buna hat almıştım. oradan konuşuyorduk. çok gizli gizli konuşuyorduk ama. telefon bulamıyordu. bide telefon ayarlamıştık.
hergün 10dakika konuşamıyorduk bile.
o zamanlar her mesaj 2 kontördü.
mesaj tarifesi filanda yoktu.
bi şekil yapıp kontörde alıyordum aq.
aç kalmak zevkliydi...

buraya kadar herşey iyi hoştu.
birgün evde otururken mesaj geldi bana.
ayrılacağımızla ilgili birşeyler yazıyordu.
şaka yapıyor heralde dedim.
ama gerçekti
ayrılmamız lazım diyordu.
sebebi nedir dedim
öyle gerekli diyordu.
geri kalan yaşadığım hayatım boyunca hiçkimseye neden ayrılıyoruz demedim.
her ne oldu bilmiyordum.
dün aşkım diyen kız.
bugün ayrılmak istiyordu.
sıkıntılı günlerimde gelmeye başlamıştı

ayrılmıştık.
hergünüm ayyaşlıkla geçiyordu.
her akşam evde kusuyor olmuştum.
korkuyordum beyler,
üşüyordum resmen , kaçamıyordum hiçbir sıkıntıdan
gece yatmıyor gündüz yatmıyordum.
sağlığım bile bozulmaya başlamıştı.
hergün o kadar aç susuz km lerce yol koşmak koymuyordu.
ama gelin görünki tek cümle ebemi gibmiş beni hayatın en derin çukuruna sallamıştı.
arkamdan el bile sallamamış, hatta ağzıma sıçmıştı.
içmek güzeldi. siz hiç hayata hergün yeniden başlamaya çalıştınız mı?
işte bana bu cesareti verecek tek şey henüz 16 yaşımdayken içki şişeleri oluyordu.

okul açıldı en nihayetinde.
ders zilleri çalıyor okullara derslere giriyordum.
fakat o akşam çıkış zili çalmasın istiyordum.
çalmamak zorundaydı o zil.
çalıyordu ama. hemde hergün.
okul kapısından çıkıp kafamı kaldırıp karşı tarafta onun okulunun önünden geçen otobüsleri izler olmuştum hergün.
koştuğum o yollara bakar, dalar gider olmuştum.

artık para biriktirmeme gerek yoktu.
ben yine yemek yemeyip biriktiriyordum ama. okuldan çıktıktan sonra içki almak için, biraz daha herşeyi unutabilmek için.
koşmaktan yorumuş olmanın yorgunluğu biraz atmak için içiyordum.
tam 5 ay geçmişti.
5 ay sürüngen gibi yaşamıştım. 5ay sonra telefonuma mesaj geldi.

"nasılsın ?"
5 ay sonra soktuğum telefonuna gelen tek mesaj.
nasılsın?
allah sizi inandırsın elim ayağım titriyordu. kafamı gibeyim sevinçten titriyordu.
böyle olay olamazdı. o melek yüzlüm beni merak etmişti diye düşünüp seviniyordum.
çok seviyordum lan.
anlatılacak gibi değil. 1 mesaj hayatımın akışını değiştirdi.
beni sevdiğini düşünüyordum.
sevmeliydi. seviyorduda.
ayrılıp gitmesini unutmuştum. öyle hızlı atıyordu ki kalbim. yemin ederim size sıra arkadaşım o ses ne dedi dersin ortasında.
beyler sevmek güzeldi. gibimde değildi geçen giden zaman. neden ayrıldığı.
umurumda değildi hiçbişey.
iyiyim sen nasılsın dedim.
gelen cevap "iyi" oldu.

facede en komik capslerin paylaşıldığı sayfa http://www.facebook.com/komikmisyonetici

buluştuk daha sonraları.
sohbet muhabbet ediyorduk.
biranda elimi tuttu. ve benim kafamı bütün incissözlük gibsin , herşeyi bianda unutmuştum.
herşey yeniden başlamıştı : )
bu arada sınıfımdada bana yazan bi kız vardı.
bu kızda çok iyi kızdı ama ben aşıktım.
gibimde değildi hiçbişey

reserved

ben kendimi kasıyordum birlikte ders çalışırken ona bakmamak için
çünkü ona giden yol derslerden saçma sorulardan geçiyordu.
her neyse panpalar.
zaman geçti ve karne zamanı geldi.
karneyi aldım 3 zayıfla lise 2ye geçmiştim.
çünkü kredim yüksekti : )
işte hayatın dıbına koymuştum o zaman.
hayat artık bana güzeldi beyler.

olsun. değiyordu herşeye.
hergün 7 km aç susuz koşmak tatlı geliyordu.
aşkın ne olduğunu çok iyi anlamıştım o zamanlar.
heleki zaman geçtikçe şimdi ne olduğunu daha iyi anlıyorum.
sevmek güzeldi dersler gibimde değildi. hayatımda ki tek amaç lise1i geçmekti. çünkü lise 2 ve 3te kalma yoktu. o zamanlar lise 3 seneydi panpalar. 89 tayfası bilir.
her neyse.
onun bi telefonu yoktu maalesef :(
konuşmak çok büyük bir hayaldi. o kadar büyük bir hayaldi ki ben onun evini arıyordum bizim evden. o zamanın parasıyla 55 milyon telefon faturası gelmişti. normalde 20tl olan faturanın 55 tl olması tabiki dikkat çekti ve sorun çıktı evde.
gibimde değil hergün aç kalır yine öderdim.
daha sonra ders çalışmaya başladık birlikte.
normalde bu durumda herkes bilir ki kimse ders çalışmaz sevdiğini izler.
ama ben zamanla yarışır olmuştum.
o bana ders çalıştırıyordu. bende çalışıyordum.
istediğim tek şey sınıfımı geçip kalmanın olmadığı lise2 ve3. sınıfta 2 sene daha onun o güzel yüzünü görmek tek isteğimdi.

perşembe günleri 45 dakika erken çıkıyordum;
kendimi dersten attırıyordum.
sebebi ne biliyor musunuz panpalar?
7 km yolun hepsini 45 dakikada koşmaktansa arada sırada dinlenerek koşmak daha mantıklıydı :(
beyler ne derseniz diyin umurumda değil.
öyle çok sevmiştim işte ben.
perşembe fizik dersi vardı son 2 saat.
bende fizik hocamla aramı herzaman iyi tutmuşumdur. beni at dersten diyordum atıyordu.
hülya çavuşun olduğu okulu bilen vardır beyler. eğer biliyorsada lütfen sessiz kalsın.
perşembe erken gidiyordum son teneüfüsne yetişip bahçede görüyordum. sadece 1-2 dakika.
parmaklıklar arasından 45 dakika ...

sahte rakı nasıl yapılıyo onu arıyodum nereye geldım aq

8 zayıf getirmiş ve sınıf tekrarı yapmıştım. o zamanlar aşk nedir bilmezdim.
neyse 8 zayıf geldi babamla aram o zamanlar bozuldu.
babam hala hayatta ve hala aile şeklinde yaşıyoruz ama hiçbirzaman eski babam olmayacak o adam.
çok şey beklediği oğlu 8 zayıfla sınıf tekrarı yapmıştı.
16 yaşında şoka uğramış pgibolojimi kaybetmiştim.
beni koruyacak bir kucak için can verebilecek durumdaydım.
neyse çok duygusala bağlamayayım.
en nihayetinde sınıf tekrarı oldu ve beni dersaneye göndermeye karar verildi.
ben dersaneye yazılmak istemiyordum.
fakat yazıldık ve gibe gibe gittik dersaneye.
orda onunla tanıştım.
o anadolu lisesinde okuyordu ben düz lisede.
aramızda ki fark dünyalar kadardı.
ve soktuğumun dersane sistemi bizi ayrı sınıflara vermişti. onlar çalışkandı.
biz tembel...
tamam lan dedim hergün okuldan çıktıktan sonra dersaneye koşuyordum. dersaneye otobüsle gidiliyordu ama ben nedense koşmayı bile seviyorudum.
sevmek güzel şeydi o zamanlar.

o kadar masumdu ki sevmek. hiç bir zaman geri gelmeyecek olan zaman o kadar güzel ve bir o kadar hızlı geçiyordu ki anlatamam.
hala hatırladıkça gülüyorum o günleri.
onun okulu ile benim okulum arasında yaklaşık 7 km yol vardı.
beyler sadece çarşamba günleri beden eğitimi dersi var diye 45dk erkenden kaçıyordum okuldan, 7km yol koşuyordum.
neden mi?
çünkü harçlığım sadece 5tlydi.
otobüs 1tl
yemek yemiyordum zaten gün içerisinde. para artırmam lazımdı.
onun yanında biraz daha kalabilmek, pastanede çay ısmarlamak bütün açlığıma değiyordu.
çok sevmenin ne olduğunu ilk aşkla anlamıştım ben.
o kadar çok sevmiştim ki anlatmak bile güldürüyo beni şuanda.
beyler siz hiç yürürken bile gülümseyen bi çift göz gördünüz mü?
ve ne birlikte yatıyorduk, ne aynı yerde oturuyorduk nede öpüşmüştük.
hiçbişey yoktu.

rizorvıd

elini tuttuğumda 8.ayımız dolmuştu.
göz göze sohbet diz dize muhabbet öyle güzeldi ki.
mutluluk bize kucak açmıştı.
çocukluk ne güzel şeydi meğerse.
çok sevmekten daha fazla yapmam gereken tek şey ders çalışmaktı.
çünkü kalırsam okuldan ihraç edilecektim. ve o kızı unutmak zorundaydım. zorla ders çalıştım kastım kastım kastım.
çünkü onunla birlikte olmam için okumam gerekliydi.
beyler bilen bilir, okul ceketiyle yağmur altında beklemek çok iç açıcı bir durum değil.
o kadar çok sevmişim ki kar altında 3 saat beklediğimi, dersane çıkışında 12 saat beklediğimi bilirim.
yorulmuyordum ve seviyordum onun için bişeyler yapmayı

rezerved okucam bunu merak ettim