Anlatıyorum. Anlattığım çoğu şeyi aslında o yapıyor. Sırf suçlama gibi olmasın diye kendimi de katıyorum cümleye. En ufak bir tartışmadan sonra bile canım kelimesini kullanması 2 haftasını alıyor. Bu 2 haftada herşeyi düzeltmek için defalarca deniyorum. inanılmaz derecede sıcak davranıyorum ama terslenmek bir zaman sonra insanın kanına dokunmaya başlıyor. Tekrar tartışıyoruz. Çıkmaza girdik sanki. isyan ediyorum telefonda. Sevemiyorsan şu anda bu gece bitir, acı çekmenin lüzumu yok diyorum. He ama seviyorsan da çaba sarfet yakınlaş uzak durma kurtaralım bu ilişkiyi ben seni istiyorum diyorum. 2 sine de cevap gelmiyor...

Bunların hepsini ona da söylesen ve herşey düzelse...

Eskisi gibi kolay barışamıyoruz. güzel söz söylerken bile isteksizce söylüyoruz. Birbirimize zaman ayirmiyoruz. Geçmişteki yanlışlarımızı unutmayıp sürekli aklımızda getiriyoruz sürekli bu durumlar yüzünden kavga ediyoruz. En kötüsü de tahammül edemiyoruz sanırım birbirimize. 1 yıl daha yeni doldu sarılır. Ne oluyor bize böyle ? Neyi çözemiyoruz ? insan sevdiğiyle, beraber olduğu insanla muhabbet etmeyi özler mi ? Ben özlüyorum. Daralıyorum...