Devam et panpa *

Takip eden yoksa yarın devam edelim :D eğer bir iki kişi var ise de şimdi yazayım

partlar gelmis adamsın:)

Sahil yolunun sonunda eski ve küçük bir yapıda yılların çürüttüğü bir insan beklerdi sizi. Çaycı Orhan Amca... Orhan Amca sürekli yeni tanışıyormuş hissini yaşatırdı bence. Çünkü sürekli aynı şeyleri anlatırdı. Eskiden sinema işletirmiş. Gündüzleri yeşilçamın en nadide eserleri gösterilirken akşamları da polislere, askerlere, ilçenin önde gelen misafirlerine ithal ferre filmleri izletirmiş. ilçenin önde gelen insanların en mahrem sırları o küçücük sinema salonunun içerisinde dallanıp budaklanır, ama yine de dışarıya sızmazmış. O zamanlar sırra saygı varmış.

Sonra Orhan Amca başlar o ihtişamlı günlerinden geriye bu hale nasıl düştüğünü anlatmaya...

Benim der gözleri buğulu bir şekilde. Benim evlatlar hayırsız çıktı. Evlendirmek için onları sattım malı mülkü. Hiçbir şey bırakmadım geride. Hepsini onlara harcadım. Evlendiler. Mallarımın gittiği yetmezmiş gibi bir de oğullarım gitti.

Ve daha bir çok eski yeni şeyler anlatırdı Orhan Amca. Onun hikayesinde yalan ve gerçek. Hayat ve kurgu iç içe geçmiştir. Başlarda sorgulasanız da sonradan bırakırdınız sorgulamayı ve dinlemeye odaklanırdınız. Heyecanlı heyecanlı konuşurdu, siz bazı noktaları kaçırırdınız.

Kayalıkların üzerine çıktım. Deniz çarşaf gibiydi. Bir çocuk gibi zıplaya zıplaya ilerledim o kayalardan. Belediyenin ve insanlığın bana yol çizmesini kendime yediremiyordum. Kendimi asfalta hapsedemezdim.

Birkaç karabatak denize dalıp çıktı. Birkaç deniz anası dalgaların tersine yüzmeye çalıştı. Ben suyun berraklığında birkaç yengeç gördüm.

Fotoğraf sanatı bana dünyaya başka türlü bakabilmeyi öğretmişti.

Hani gün doğumunda martılar açlıklarını bastırmak istercesine bağırıp dururlar ya. Benim içim de güzel günlere özlemle öyle bağırıp çağırıyordu.

Umutlu çocukluk vesselam. Çünkü güzel bir çocukluk yaşadık. Bütün imkansızlıklarımla, yerlerden atılmış gazete parçaları toplayıp okuyarak imkan yaratmaya çalıştım. Ne kadar başarılı oldum, onu önümde serili duran bir hayat gösterecekti.

Her neyse, yine lafı dolandırdık. Yazmaya başladığımda zaman zaman olaylardan sıyrılıp iç sese ve hislere çeviriyorum klavyemi. Umarım beni anlayışla karşılarsınız dostlarım. Çünkü benim hayatım %50 yaptıklarımdan oluşuyorsa, geri kalan %50 de düşündüklerimden, hissettiklerimden oluşuyor.

Onu tanımadan 1 gün öncesine gidelim...

Uyumamıştım o gece. Sabah ezanının hemen ardından beni rahatlatacak şekilde fotoğraf çekmeye gidecektim. Bilirdim ki insanın duyguları bir gün batımında bir de gün doğumunda tavan yapardı. iyi fotoğraf da böyledir. En güzel, en doğru ışığı gün batımında yahut da gün batımında yakalardınız. imkanım el verdiği ölçüde bu zamanları yakalamaya çalışıyordum.

Sabah ezanı okundu. Üzerime kıyafetlerimi geçirdim. Demlediğim çaydan bir bardak içtim ve kendimi sokağa attım. Etraf henüz kararmamıştı. Daha zaman vardı. Makinemin son ayarlamalarını yaptım ve sahil kenarında bir banka oturup beklemeye başladım. Sigaramı yaktım. Sigaramla birlikte hayallere savruldum. Geçmişe dalıp gitmiyordum artık. Beni tek ilgilendiren konu geleceğimdi. Bir yerlere gelebilmek istiyordum. Romanlardaki gibi bir hayatım olsun istiyordum. Durgunluk bana göre değildi. Biliyordum ki geçmişine saplanıp kalan insanın geleceği olmazdı.

Tan yeri ağarmaya, içimde yeni heyecanlar uçuşmaya başladı. Balıkçı tekneleri gecenin uzun saatlerinde ağlarını atmış, ağlarına takılan talihsiz balıkları toplamış ve birer ikişer limanlarına dönmeye başlamıştı. Hayat garipti. Bir varlığın talihsizliği ve yaşdıbının sonu başka bir varlığın, insanoğlunun yaşdıbını devam ettirebilmesi için bir araç oluyordu.

ama cogu kayıtlı kullanıcı sadece trenddekileri okuyor. sol frameyi bilmeyen var. eski baslıklar kaybolup gidiyor.

Rezervasyon sonra okurum

önceki hikaye 5 gün trendde kalmıstı

Geldim beyler. Uzun sürdü biraz özür dilerim. Devam ediyorum

Nerdesin lan uyudun mu yoksa ?

Neyse beyler size iyi geceler sabah erken kalkicam

Panpa bu aldattı dediğin duygumuydu neydi adı
Hani şiir gibi sevmek ruhumuzda var
Başlığında bahsettiğin
O mu aldattı

Rezimi alırım hopotüs

devamm

10 dakikaya geliyorum

Devam et pampa güzel

Işığın gücü fotoğrafların güzelliğini belirliyordu. PEki benim bu dünya üzerindeki konumumu belirleyen güç ne idi?
işte ben bunu arıyordum.
Güvensizliğim tavan yapmıştı diğer insanlara karşı. Kendi kendime yetebilmeyi, küçük olaylardan büyük mutluluklar çıkarmayı öğrenmiştim.

Buharı tüten demli çay, sigaramın dumanı, kitaplarda altlarını çizdiğim ve davranışlarımın, düşüncelerimin şeklini belirleyen sözlerden mutlu oluyordum artık. Geçmişe dair her ne varsa atmıştım kafamdan. Ondan sonra 1 kişiyle ilkişki yaşamıştım. O da beni aldatmıştı. 1 ayda. Sanırım iktidarsız filan olduğumu düşündü bilemiyorum. Lakin ben onu anlatmayı değer bile görmüyorum. Ben size Gökyüzüm dediğim kadını anlatacağım bu hikayede.

Hopotis bir hikayeni okuduydum panpa bu kurgu galiba ?

ooooo eski takipçisi geldin açılın...

kavunlu rez^^