/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +36 -2
    Önceki hikayemi takip eden dostlarım bana çok kızmıştı. Hikayeyi vaktinden evvel bitirmiş, bazı detayları atlamıştım.

    Önceki hikayemi takip eden dostlarım bana çok kızmıştı. Onlar geceden yazdığım partları ss alıp okullarına giderken otobüste okuyorlardı. Onları hikayesiz bırakmıştım. Hikayem çabuk bitmişti.

    Önceki hikayemi takip eden dostlarım bana kızmıştı. Yeni ve daha güzel bir hikayeyi yaşamaya başlamıştım lakin yazmıyordum.

    Önceki hikayemi takip eden dostlarım ile birlikte güzel bir ekip oluşturmuştuk. Benim hesap adıma benzer adlar almışlardı 4-5 tane, hikayemi trollemişlerdi. Birlikte gülmüştük.

    Önceki hikayemi takip eden dostlarım şiire merak salmıştı. Önceki hikayemi takip eden dostlarım kitap okumaya başlamışlardı. Bilmiyorum o alışkanlıklarına devam ediyorlar mı? Umarım devam ediyorlardır. Devam etmiyorlarsa da onlara tekrar bu isteği aşılamaya geldim.

    Şiir gibi sevmek ruhumuzda var dostlar. Şimdi ben şiir gibi sevdiğim kadını sizlere anlatmak istiyorum. Umarım yeniden takip edersiniz hikayemi. Yalnız bırakmazsınız bizleri. 00:00 da yeni bir gün başlarken takvimde. Ben de yeni hikayemin yazımına başlayacağım.
    ···
  1. 2.
    +3
    Rez anlat panpacım sevgiyle okurum
    ···
    1. 1.
      0
      artık sevemiyorum
      ···
  2. 3.
    +2
    Rezerved
    ···
  3. 4.
    +14
    Sigaralar yakıldı. Demlikteki çay bardaklara konuldu ve yeni hikaye başladı...

    Sevmek konusundan üzerime aldığım pay büyük bir yanılgı ve büyük bir yalan olmuştu. Aşkın saf halini yaşadığımı zannederken bir aldanmanın içerisinde bocalayıp durmuştum.

    Kendimi her seferinde olduğu gibi yeniden kitapların arasında bulmuştum. Cemal Süreya, Edip Cansever, Turgut Uyar, Oğuz Atay, Yakup Kadri ve daha nicelerine bağlanmıştım. Tabiri caizse ben hayal aleminde gerçek sandığım bir hayatı yaşamakla meşguldüm. Hikayemi, yaşamak istediğim hayatımı rüyalarımda sürdürüyordum. Uyandıktan sonraki hayatım ise kısmen facia idi. Bol bol fotoğraf çekiyordum.
    Gün ışıyor, güneş ışıklarını cömertçe dağıtıyordu dünyaya. Gözlerim uykusuzluktan ve düşüncelerden kıpkırmızı kesiliyordu. Fotoğraf makinemi alıyordum. Fotoğraf makinem genellikle akşamdan şarj olmuş oluyordu. Pillerini ve hafıza kartını yerlerine yerleştiriyordum ve askısını boynuma asıp kurşuni bulutları izleyip çıkıyordum sokağa.
    ···
  4. 5.
    +3
    Geldim devam
    ···
    1. 1.
      +3
      hoşgeldin dostum
      ···
  5. 6.
    +13
    Hayatın ve zamanın akışı bütün çıplaklığıyla sokaklarda gösteriyordu kendisini. Küçük oğluna balık tutmayı öğreten babayı, fare yakalamış kediyi, trafiğin sabah sakinliğini, yemek arayan martıları, balıktan dönen ve umduğunu bulamayan balıkçıları fotoğraflıyordum boyuna.

    Fotoğraf kalbim için güzel bir uğraş olmuştu. Dünyadaki her insanın anlayabileceği bir dile katkıda bulunuyordum kendimce. Deklanşöre basmadan önce hissetmeye çalışıyordum. Ufak bedenimde artık ne kadar his kaldıysa onları fotoğrafa dönüştürmeye çalışıyordum.

    Hatıralarımı çekiyordum. Çocukluğumun geçtiği soluk renkli betondan evi renklendiriyordum photoshop ile. Çünkü hayallerim ve çocukluğum bir hayli renkliydi. Beyaz betonları kimse ciddiye almazdı. Soluk renkli duvarlar kimseye samimi gelmezdi. Samimiyeti çekmeye çalışıyordum belki.
    ···
    1. 1.
      0
      güzel başladı aksiyon vardır umarım
      ···
  6. 7.
    +6
    Up
    ···
  7. 8.
    +4
    Dört kişi rez almış 3 suku kim o suku vermeyen
    ···
  8. 9.
    +2
    rezervasyon
    ···
  9. 10.
    +4
    ooooo eski takipçisi geldin açılın...

    kavunlu rez^^
    ···
  10. 11.
    +2
    Hopotis bir hikayeni okuduydum panpa bu kurgu galiba ?
    ···
    1. 1.
      +2
      kurgu değil kardeşim
      ···
  11. 12.
    +10
    Işığın gücü fotoğrafların güzelliğini belirliyordu. PEki benim bu dünya üzerindeki konumumu belirleyen güç ne idi?
    işte ben bunu arıyordum.
    Güvensizliğim tavan yapmıştı diğer insanlara karşı. Kendi kendime yetebilmeyi, küçük olaylardan büyük mutluluklar çıkarmayı öğrenmiştim.

    Buharı tüten demli çay, sigaramın dumanı, kitaplarda altlarını çizdiğim ve davranışlarımın, düşüncelerimin şeklini belirleyen sözlerden mutlu oluyordum artık. Geçmişe dair her ne varsa atmıştım kafamdan. Ondan sonra 1 kişiyle ilkişki yaşamıştım. O da beni aldatmıştı. 1 ayda. Sanırım iktidarsız filan olduğumu düşündü bilemiyorum. Lakin ben onu anlatmayı değer bile görmüyorum. Ben size Gökyüzüm dediğim kadını anlatacağım bu hikayede.
    ···
  12. 13.
    +1
    Devam et pampa güzel
    ···
  13. 14.
    +5
    10 dakikaya geliyorum
    ···
  14. 15.
    +1
    devamm
    ···
  15. 16.
    +1
    Rezimi alırım hopotüs
    ···
  16. 17.
    +2
    Panpa bu aldattı dediğin duygumuydu neydi adı
    Hani şiir gibi sevmek ruhumuzda var
    Başlığında bahsettiğin
    O mu aldattı
    ···
  17. 18.
    +1
    Neyse beyler size iyi geceler sabah erken kalkicam
    ···
  18. 19.
    +1
    Nerdesin lan uyudun mu yoksa ?
    ···
  19. 20.
    +4
    Geldim beyler. Uzun sürdü biraz özür dilerim. Devam ediyorum
    ···