Geçen yaz haziran gibiydi.Şimdi ki gibi sap değilim kız arkadaşım var. Gayet güzel de gidiyordu ilişkimiz.Ben mallık yapıp eski manitanın adıyla seslenene kadar. Durumu düzeltmek için 40 takla atıyorum. Arıyorum açmıyor mesaj yazıyorum cevap vermiyor çiçek gönderdim burada böyle biri yok deyip kabul etmemiş. Bende durumu işyerinden bi kız vardı muhabbeti sağlam. Haftasonu iş çıkışı dertleşmek akıl almak amaçlı bir yere gidelim dedim sağolsun kız kırmadı. Galleria’ya gittik. Bakırköy’de oturuyor zaten buradan da bırakırım dedim.

Mevsim yaz olduğundan dışarıda oturalım dedik içeride hapsolmayalım. Gittiğimiz yer açık hava olduğu için arada pek engel yok, görmeyi engelleyecek.Bir baştan en sona kadar görünüyor. Yeni oturmuşuz konuşuyoruz iş’le alakalı.10 dakika geçti geçmedi telefonum çaldı. Arayan kız arkadaşım.Şaşırdım.Mal gibi diğer kıza diyorum kalbi temiz hissetti heralde diye. Aklıma gelmedi aramayan mesaja cevap yazmayan kız niye arıyor. Açtım telefonu direk 'napıyon nerdesin' falan diye soruyor, sert sert.

Meğer yan kafede arkadaşlarıyla oturuyormuş. Daha önce de gitmiştik onunla bunlarda kafa dağıtalım diye koca memlekette yer kalmamış gibi hemen yandaki kafeye gelmişler. Benide diğer kızla görmüş ama bir şey belli etmiyor. Napıyosun diyor oturuyom öyle arkadaşla dedim, direkt 'kız mı?' diye sordu.Ben de oha heralde erkek, kızla ne işim olur dedim.
Neyse bu biraz sonra kafenin kapısından belirdi. Hani filmlerde rehin takası olur ya o stresi yaşadım.Ne olacağını bilmeden her an her şeye hazırlıklı olmalısın. Göz göze geldik, yaklaştı 'aynen erkekmiş ya aynen' dedi. Anlık refleksle ne olduğunu anlamadan başladı hafiften saydırmaya.

Durumu önce anlatmaya çalıştım ama makine gibi saydırıyor bana neyse dedim sineye çekiyorum fazla büyümesin olay. Rezil oldum olacağım kadar.Lan millet öyle bir bakıyor ki resmen yer yarılsa da girsem dedirttiler. Arkadaşları geldi bir süre sonra zütürdüler kızı. Suçlu olmadığın halde durumu açıklayamamak kadar kötü ve çaresiz bir durum yok inanın. Düğünlerde verilen yarısından fazlası yağ ve krema olan pasta dilimi gibi yapıştım kaldım yerimde.

Baktım olacak gibi değil, kalktık.Ben kırmızı – mor arası yüz ifadesiyle bindik arabaya. Kızı eve bırakana dek tek kelime etmedim.5 dakikalık yol Edirne – Kars arası oldu bana. Kızdan da özür diledim her şey berbat oldu.

Yani siz siz olun ayrıldığınız sevgiliye bile yalan söylemeyin.Önyargılı olmayın. Belki olayı baştan anlatabilseydim o an bu rezillik yaşanmazdı. Herşey daha farklı olabilirdi.Eve geldim konuşamadıklarımı yazdım gönderdim belki 3 sayfa. Sonra pişman oldu sanırım bu sefer de ondan hamleler gelmeye başladı ama artık bir önemi kalmadı. Derler ya kırılan bir vazo tekrar ilk haline gelir mi benimki de o hesap.

Özet : Sevdiğinize ne olursa olsun sakın eski sevgilinizin adıyla seslenmeyin.Ben Esin’e Elif diye ya da Elif’e Esin miydi öyle seslendim. Ayrıldık.