sevgilinizle unutamadağınız anları paylaşın

olay bu sene yaşandı beyler. sevgilimin doğumgünüydü. dedim ki "sana hediye almadım. kendin seç, beğen istedim." atladık arabaya. zuhal'e zütürüyorum. elektro gitarını kuzeni istemişti, o da kıramayıp, vermişti. bildiğim kadarıyla çok üzgündü. vardık zuhal'e, istediğini alıyoruz bugün.

ben nereden bileyim hayvan gibi ibanez jem7 diye tutturacağını. korktum bir an, "ya seçenekleri daraltma dünya kadar gitar var bak işte" diye bir cümle kaçtı ağzımdan. ben öyle deyince artık korktuğumu mu anladı yoksa hak mı verdi bilmiyorum ama diğer gitarlara bakmaya başladı. tam oh be dedim geri döndü "ben jem7 istiyorum. sen bilmiyor musun benim s. vai sevgimi" dedi.

beyler zütümden ter akıyor o derece. çünkü gitar biraz tuzlu diyebiliriz. kendi kendime diyorum ki "iyi tak yedin toprak. aferin sana. alsana adam gibi bir hediye, ne diye saçma sapan işler yapıyorsun, aptal herif.". laf ağızdan bir sefer çıkar beyler, tamam dedim, hadi alalım.

annemin maaş kartı yanımdaydı, gitmeden önce maaşı çekmiştim. zuhal'in kazık olduğunu bilmeyen yoktur, hazırlıklı gideyim dedim. annemin maaşı 4000 liranın üstünde beyler, halen alamıyorum gitarı. cüzdanda kredi kartı vardı, "buradan çekelim dedim". aldık gitarı, öyle mutlu, öyle mutlu anlatamam. paranın bir önemi filan kalmadı, o derece.

eve geldik, o çaldı, ben çaldım filan, bu evlerine gitti. ben başladım düşünmeye, "bu parayı nasıl telafi ederim acaba?". cevaplar gelip gidiyor, diyorum ki kendi kendime "2 ay boyunca benzin almam, okula babamın arabasıyla giderim, onlar da annemin arabasıyla bir şekilde idare ederler nasılsa", "bir süre kıyafet filan almam, nasılsa dolap dolu. ayarlarız bir şeyler", "bir süre gece eğlencelerini rafa kaldırıp, gündüz eğlenmelerini kısarım"... 2 saat filan böyle saçma sapan düşüncelerin içerisinde dolanıp durmuşum. kapı zili ile bu düşüncelerden uyandım.

gelen sevgilimdi. hepsini değil ama yarısını karşılayacak bir çek getirmiş. kabul etmedim tabi ki ama bütün düşüncelerimi ortadan kaldıran bir hareketti bu. "işte ben böyle bir kızı seviyorum, işte böyle bir kız beni seviyor" diye düşünüyordum artık.

sonuç olarak beyler. her ay elime aşağı yukarı bu gitarın ederi kadar para geçiyor. bir ayda karşıladım hasarı. açıkçası, o ay, sandığım kadar zor geçmedi. zorlandım mı? evet. değdi mi? allah'ına kadar...

not : uzun oldu biliyorum. okuyan okur, okumayan okumaz. orası sizin bileceğiniz iş.