sevgilinizle unutamadağınız anları paylaşın

ben de anlatayım hadi , daha ayrılmadık korkmayın baştan söyleyim de : ) inşallah da ayrılmayız...
ben izmirin biraz dış ilçelerinden birinde oturuyorum , anlamım , hayatım evka-3 de.
atladım metroya gittim evka-3 e aldım sevdiğimi.
bornovada inecez sözde. bilen bilir izmirliler bornova - evka 3 2 duraktır kısadır.
yattı omzumla göğsümün arasına. ege üniversitesine geldi metro sonra da bornovaya yaklaştı. kız kıpırdamıyor. sanki kalkmayalım dercesine.
ne gariptir ki bende de 'bu güzel hali bozmasak be' hissi mevcut. ulan bornovaya geldi metro ne kız kalkıyor ne ben kıpırdıyorum.
anons : 'kapılar kapanacak'. kalktı baktı yüzüme ben de ona baktım bana özgü o 'şapşal bakışımla' ( bana şapşalımmm) der : )
metro devam etti fakat biz ineceğimiz durağı geçtik gidiyoruz ama nerde inecez konuşmuyoruz. yattı tekrar. e halimden memnunum ama düşünüyorum biraz da gerçekçi olcaksın. geçenlerde halasının üçyol metrodan çıkınca sağda bimin önünde bi midyeci varmış çok meşhurmuş vs. anlatmıştı. midye yiyelim diyoduk beraber bi gün. neyse bi kaç saniyede planladım. üçyola geldik kıza bıraksan yine inmeyecek : ) : ) anons yapılıyo otomatik ' son durak lütfen trenden ininiz'. indik. kıza dedim hani geçen anlatmıştın midye muhabbetini midye alalım. tamam vs vs. gitik aldık ama boş yer arıyoruz park. biz hep parklarda takılırız. neyse ilerde bi park bulduk bi banka oturduk bi poşet midye almıştım 10 lira bayılmıştım oturduk banka nasıl yiyoruz ama o açıyo ben limon sıkıyorum ben açıyorum o sıkıyo ama nasıl lezzetli geliyo midyeler. [ yengeniz hasta uyuyo şuan bi mesaj atıyım özledimm :/ seninle üçyolda midye yemeyi özledim mesajı atıcam sabah uyandığında sevinsin meleğim = ) ) midyeyi yedik kalktık metroya gidecez tekrar yolun karşısına geçicez ama kırmızı söndü yeşil yandı otobüsün biri son hız sürdü yolun ortasındayız ben panikledim bi arkaya bi öne koşuyorum şoför 'geç hadi lan eşşoleşşek trafiği kitledin' gibisinden yüzünü ekşitmiş el kol yapıyo bana , kız desen kopmuş gülüyo neyse geçtik bu 5 dk abartısız durmadan güldü halime. : ) neyse bornovaya vardık tabi varasıya geyik çevirdik hadi inmeyelim git gel yapalım : ) : ) eğer yanınızda zaman geçirmeyi sevdiğiniz , gerçekten sevdiğiniz biri varsa böyle delilikler yaparsınız. amaçsız şeyler işte...
bornovada indik yağmur başladı şansa.. foruma gidecektik gerisin geri döndük metroya tekrar. evkada otobüsüne bindirdim evime dönmek için yola koyuldum ama yaşadığım en küçük bişey bile çok büyük mutluluk veriyor. inşallah daim oluruz.

olay bu sene yaşandı beyler. sevgilimin doğumgünüydü. dedim ki "sana hediye almadım. kendin seç, beğen istedim." atladık arabaya. zuhal'e zütürüyorum. elektro gitarını kuzeni istemişti, o da kıramayıp, vermişti. bildiğim kadarıyla çok üzgündü. vardık zuhal'e, istediğini alıyoruz bugün.

ben nereden bileyim hayvan gibi ibanez jem7 diye tutturacağını. korktum bir an, "ya seçenekleri daraltma dünya kadar gitar var bak işte" diye bir cümle kaçtı ağzımdan. ben öyle deyince artık korktuğumu mu anladı yoksa hak mı verdi bilmiyorum ama diğer gitarlara bakmaya başladı. tam oh be dedim geri döndü "ben jem7 istiyorum. sen bilmiyor musun benim s. vai sevgimi" dedi.

beyler zütümden ter akıyor o derece. çünkü gitar biraz tuzlu diyebiliriz. kendi kendime diyorum ki "iyi tak yedin toprak. aferin sana. alsana adam gibi bir hediye, ne diye saçma sapan işler yapıyorsun, aptal herif.". laf ağızdan bir sefer çıkar beyler, tamam dedim, hadi alalım.

annemin maaş kartı yanımdaydı, gitmeden önce maaşı çekmiştim. zuhal'in kazık olduğunu bilmeyen yoktur, hazırlıklı gideyim dedim. annemin maaşı 4000 liranın üstünde beyler, halen alamıyorum gitarı. cüzdanda kredi kartı vardı, "buradan çekelim dedim". aldık gitarı, öyle mutlu, öyle mutlu anlatamam. paranın bir önemi filan kalmadı, o derece.

eve geldik, o çaldı, ben çaldım filan, bu evlerine gitti. ben başladım düşünmeye, "bu parayı nasıl telafi ederim acaba?". cevaplar gelip gidiyor, diyorum ki kendi kendime "2 ay boyunca benzin almam, okula babamın arabasıyla giderim, onlar da annemin arabasıyla bir şekilde idare ederler nasılsa", "bir süre kıyafet filan almam, nasılsa dolap dolu. ayarlarız bir şeyler", "bir süre gece eğlencelerini rafa kaldırıp, gündüz eğlenmelerini kısarım"... 2 saat filan böyle saçma sapan düşüncelerin içerisinde dolanıp durmuşum. kapı zili ile bu düşüncelerden uyandım.

gelen sevgilimdi. hepsini değil ama yarısını karşılayacak bir çek getirmiş. kabul etmedim tabi ki ama bütün düşüncelerimi ortadan kaldıran bir hareketti bu. "işte ben böyle bir kızı seviyorum, işte böyle bir kız beni seviyor" diye düşünüyordum artık.

sonuç olarak beyler. her ay elime aşağı yukarı bu gitarın ederi kadar para geçiyor. bir ayda karşıladım hasarı. açıkçası, o ay, sandığım kadar zor geçmedi. zorlandım mı? evet. değdi mi? allah'ına kadar...

not : uzun oldu biliyorum. okuyan okur, okumayan okumaz. orası sizin bileceğiniz iş.