Devam ediyorum.

Leyla;
Yüzün yanmış, derinin yüzülmüş halini görüyordum sürekli.
Bende amma abarttın ha Leyla dedim.
Leyla:
Hayır abartmıyorum, artık sürekli namaz kılıyordum. Ama olanlar devam ediyordu yine de. En sonun da, banyo yaparken birisi beni itti yere düştüm. En son olan şeyden sonra, hıçkıra hıçkıra ağladım, takaatim kalmamıştı. Artık yemek, yemek bile istemiyordum.
Ben anlattıklarına inanmadım ve dedim ki,
Senin sorunun cinler değil, hem cin ne amk? pgibolojin bozulmuş, niye bir uzman yardımı almadın?
Leyla: Aldım ilaç dahi kullandım ama hiç faydası olmadı.
Ben de sordum, Hala yaşıyor musun bunları?

Leyla;
Gördüğüm kabuslar iyice artmaya başladı, hocaya geri gittim annemle. Olanları anlattım. Kızım bu çocuk sana cinleri musallat etmiş, cinlerden kurtulmak o kadar kolay değil. Seni benden daha bilgili bir hocaya gönderecem dedi, bizde mecburen gittik. Bu gittiğimiz hoca, şehir dışın da bir kasaba'da yaşıyordu. Ona da aynı şekil, rüyalarımı ve yaşadıklarımı anlattım. Oda diğer hocanın dediği aynı şeyi söyledi, seninle görüşmeyi tamamen kesmemi söyledi. Bana bir kağıt verdi, kağıtı evin girişine asmamı söyledi. Ve ayrı ayrı 2 tane muska verdi, birde yastığımın altına koymam için, ayrı bir muska verdi.
Dediklerinin hepsini yaptım, içim huzurluydu. Ama yine de gördüğüm rüyalar, yaşadıklarım geçmiyordu. Hatta daha kötüye gidiyordu. Artık bana canlı hayaller gösteriliyordu.
-
Bende, nasıl canlı hayaller diye sordum?

yukarı yukarı yukarı

Leyla;
Annemin dediklerine inanmamıştım, ta ki beni bir hocaya zütürdü. Gördüğüm şeylerden dolayı bende gitmek zorunda kaldım. Gittiğimiz hoca'da annemin dediği şeylerin aynısını söyleyince, inanmaya başlamıştım. Senden artık korkup soğumuştum. Hoca bana muska yazdı, her gün onu okuyup uyumamı söylemişti. ilk 1 hafta hocanın dediği şeyleri yaptığım da, kötü rüyalarım kesilmişti. Gözüme uyku girebiliyordu, o korkularımı yenmiştim. O sıralar iyice senin bana büyü yaptığından emin olmuştum.
Ben iyice sinirlendim, giberim hocasını da üfürükçüsünü de, sen salak mısın da? böyle birşeye inanıyorsun
Leyla; Dur bitireyim! Yoksa anlatmıyacağım.
Bende, sustum dinlemeye devam ettim.

Leyla tüm yaz ne yaptığını anlatmaya başladı;
Seni arıyacaktım, herşeyi anlatacaktım ama senden önce bu olanları anneme anlattım. Annem bana senin için, rüyaların da gördüğün kişinin sana büyü yaptırmış olduğunu söyledi.
Ben: (Dayanamadım kahkaha attım.) Yapma Leyla, hiç bir şeye inanmayan ben, birde sana büyü mü yaptıracağım? diyip kızdım
Leyla: Güme, Sus dinle!

Bu sefer Leyla konuşmaya başladı;
Bak Kutsal sana neler olduğunu anlatacam, ama beni lütfen yargılama ne olursun. Seni gerçekten özledim, ney gerçek ne yanlış ayırt edemiyorum.
Ben, nasıl yani?, diye sordum
Daha yaz tatilene girmeden önce bile okul varken bile iğrenç kabuslar görüyordum. Her gece uyumadan önce sanki biri üzerime oturuyor. Nefes dahi zor alıyordum.
Evde okulda sanki sürekli bir gölge beni takip ediyormuş gibi hissediyordum. Seninleyken bunlar pek olmuyordu, ama rüyalarım da beni korkutan kişi hep sendin.
Ben: Bunları niye bana anlatmadın?
-
Leyla: Senin inançsız biri olduğunu biliyorum, dalga geçersin diye söylemek istemedim hiç.
-
Ben: Ben seninle dalga geçemem
-
Leyla: Şuan bile dalga geçiyorsun.
-
Ben: Hayır ne alaka? Madem bunları yaşıyordun beni niye aramadın? Benimle buluşabilirdin, en azından delirdiğine dair mesaj dahi atabilirdin!

Okumayın sevgilimin içine cin girip babama kendini gibtirdi

Tam 3 ayyyyyy, beni ne aradın sordun. Seni her gün aradım, mesaj attım. Bana bir kez olsun dönmedim. Sadece bir kere bir mesaj atıldı seni çok özledim diye. Onu da sen mi attım onu da bilmiyorum diye sinir sinirli sordum içim de biriken soruları.

Leyla: Gerçekten haklısın, bu konuda beni affetmeni beklemiyorum, ama neler olduğu hakkında bir fikrin yok. Ön yargılı davranma bana
-
Ben: Ne ön yargısı dıbına koyim, bir kere bile arayamadın mı beni? Fizanda dahi olsan bir kez olsun arayabilirdin, bi açıklama yapabilirdin. Ama anasını gibeyim artık sen ne yapıyorsan, umrunda bile değilmişiz. Ancak beni görünce mi, benimle ilgileniyorsun? Çok yapmacıksın!
-
Leyla: küfür etme
-
Ben: Etmiyorum

Dediğin gibi sana matematik çalıştıracam dedi, ulan gülmeye başladım. Harbiden de matematik çalışmıştık balkon da. Misafirler de yavaş yavaş gitmeye başlamıştı. Ben mutfaktan su getirmeye gittim, annem sıkıştırdı beni hemen;
Oğlum bak ben anneanne'nin yanına gidecem yarım saata gelecem, eğer birşey yaparsan, olursa seni yemin ederim öldürürüm diyip 50 kere ikaz etti.
Bende sinirlenip yeter ya, beni iyice ırz düşmanı yaptın allah için gittt lan diye kızdım. Demez olaydım, ağzıma bitane yapıştırdı. Akşam baban gelsin sen göreceksin git lanı diye çekti gitti.
hemen Leyla'nın yanına gittim, baktım yerde oturuyor. Annenle düzgün konuş dedi bana, sen nereden duydun amk dedim, ben duyarım dedi.
Neyse Leyla'nın yanına bende yere oturdum, ve konuşmaya başladım..

Annem sustu, bir kıza baktı bi bana, bana bakışı sen bittin diye bir bakışıydı. Bakışlarından artık ne dediğini anlayabiliyordum anamın, hoşgeldin kızım dedi, kim bu arkadaşın Kutsal diye sordu annem. Sınıftan arkadaşım, dersimiz boştu, matematik çalıştıracak bana dedim o'an. Leyla pek bir meraklıydı, hemen annemle tanıştı hatta annemi öptü, teyzecim sizinle tanıştığıma çok memnun oldum dedi. Annemi biraz yumuşatmıştı, ardından hep birlikte salona geçtik, akrabalarla ve komşularla tanıştırdım, bizde kısır yiyip odama geçecektik, ama annem mutfakta ağzıma sıçtı amk, ne yapmaya çalışıyorsunuz odaya falan geçmek yok dedi. Ben size balkon da masa açarım orada çalışın ne çalışacaksınız dedi. Elaleme reklam etme bizi deyip çekişti.
Bizimkiler de ben erkek dahi olsam bu konular da çok hassaslar, tutuculardır
Sanki fuhuş yapmaya geldik amk dedim içimden. Leyla ile balkona geçtik, yalan bi kaç defter çıkardım. Sessizce ne yapmaya çalışıyorsun dedim?

Nereye gidiyoruz diye sordum. Size gidelim dedi bana.
Şok olmuştum, çünkü Leyla'nın böyle birşey diyeceğini tahmin edemezdim. Leyla'ya birşey yapacağımdan değil ama, annem evdeydi. Yine de isteğini kıramadım. Bizim eve doğru yürümeye başladık. Yolda tek kelime etmiyor, ama Leyla beni çok ürpertiyor. Aşırı özgüvenli biri olmuş, daha önceden de özgüveni vardı. Ama bu kadar da değildi.
Eve geldik, kapıyı çaldım. Kapıyı koşmuşumuzun küçük bir oğlu vardı o açtı, onun açtığını gördüğüm de, Leyla geri dönsek mi? Ev çok kalabalık dedim. Oda birşey olmaz hadi beni akrablarınla tanıştırırsın dedi. Kapının önün de ki ayakabı ve terliklerden de tahmin ettiğim gibi, ev cümbüş yerine dönmüştü. Akrabalar komşular, kısır partisi vardı evde amk.
Annem ilk beni gördü, tuhaf tuhaf baktı ne işin var bu saatte evde senin? diye tam kızmaya başlıyordu ki Leyla'da ayakabılarını çıkarıp içeri girdi.

Tüm gün bana birşey söylemedi. Ben nedenini sorsam da sadece tek dediği şey, BOŞVER demek olmuştu. Öğlen olmadan okuldan gitti, bana birşey söylemedi giderken, bende sormadım. Hala öfkeleydim. Ertesi gün gelmedi okula ve ondan sonra ki gün de okula gelmedi. Bende derslerin çoğu boş diye gelmiyordur dediydim. 2 gün sonra okula hazırlanıp gittiğim de, okula geliş güzargahımın orada (okula yakın biryer) oturmuş beni beklediğini gördüm.
Orada oturmuş vaziyette görünce direk sordum, niye buradasın? Okula gitsene?
Yanıma gelerek, bugün okula gitmeyelim lütfen, burada oturmuş seni bekliyorum 1 saattir dedi.
Çok şaşırdım, Çünkü beni beklemek hiç huyu değildir, genelde ben onu beklerdim.
Niye diye sorduğum da işte diye' cevap verdi.

Yaz tatili artık bitmişti, ve artık tüm öğrenciler okula haliyle. Okula içim param parça gittim. Leyla'yı okul da görmeyi bile ummuyordum. Ders zili çaldı hiç giblemedim bile, okulun tuvaletine geçip pöfür pöfür sigara içiyorum. Leyla'nın sınıfta olup olmadığını bile bilmiyorum, tuvalatte arkadaşla dertleşiyoruz, 2-3 kişi. Tenefüs zili çaldığın da tuvaletten çıkıp sınıfa doğru gittim. Amk benim hala aklımda eski sınıf var, sınıfımızın yeri değişmiş bir üst kata taşımışlar sınıfı. Orada mal mal oturuyorum, bunlar kim amk diyorum içimden. Sonra sınıfın kapısına çıkıp tabelaya baktım, başka sınıf burası diyip, yeni sınıfımızı arıyorum. Neyse kendi sınıfımıın yerini buldum hemen. Sınıfa bir girdim, kızın biri kafayı sıraya koyup yatıyor. Leyla olduğunu saçlarından anladım hemen, yanına giderek Leyla dedim, kafasını kaldırdı. Beni görünce direk boynuma sarıldı, seni çok özledim diye.
Bende hemen kollarını çektirdim üzerinden. Okullar açılınca mı beni hatırlıyorsun lan? Sana diyecek birşey bulamıyorum, diyip tüm sinirimi ona saydırarak geçirdim. Tek kelime etmedi ilk başta. Ama Leyla'da değişiklikleri çok kolay farkettim. Çok zayıflamış neredeyse kemikleri gözükecek derece de, gözlerinin altı morarmış, gözlerini içi kıpkırmızı damarları yanmış sanki. Kendine bakan güzel ve tertipli kız saçı başı dağıtmış, kötü bir hal almış.

Okulun açılmasına son 2 hafta kala, bana yabancı bir numaradan biri mesaj attı. Seni çok özledim diye. Aklıma direk Leyla geldi, direk aradım ama telefon hiç açılmadı. Hem okulun kapanmasına 2 hafta kalmıştı hemde Leyla'yı artık görmek istiyordum. Babamın karşısına geçip, baba o kadar çalıştım, şurada 2 hafta tatilim kaldı. Artık bırakmak istiyorum işi dedim. Önce kabul etmese de, anneme biraz acıtasyon yaptım o ikna etmişti babamı. Sonra fabrika da ki amelelik işimden kurtuldum.
işe alışmıştım zevkli de geçiyordu aslında, tatil falan gibimde değildi. Sadece Leyla için bırakmıştım. Artık her gün Leyla'nın mahallesine gidip oralar da geziyordum. Sırf onu görmek için, fazla dikkat çekmemeye özen gösteriyordum en fazla öğle ve akşam 1'er saat mahalleyi turluyordum. Ama nafile hiç Leyla'yı görmedim. Nede evlerin de bir ışık gördüm hiç birşey. Boş geçirdiğim süre boyunca okulun açılmasına az kalmıştı, artık mahallesine gitmemeye başladım. Nede olsa okula gelecek diyip. Bu sefer de okulun açılmasını iple çekiyordum.

Tam tdıbına 2 ay geçti, yaz tatilinin bitmesine 1 ay var yok belki, Bana hiç bir şekilde ne bir mesaj atıyor ne arıyor. Anlayacağınız aşkımdan Leyla gibiyim, evlerine gidip kapılarını çalmayı dahi düşündüm ama, iş namus davasına dönerse beni giber vurarlardı açıkcası yemedi. Onun yerine artık pazar tatilim de mahallelerine gittim. Evlerinin karşısın da bi süpermarket vardı, orada sigaramı yakıp şapkamı taktım, sağı solu kesiyorum.
Öğlenden akşam saat 6'ya kadar oralarda dolandım, Leyla'nın L'si yok. Görsem sadece konuşacam, içim çok dolmuştu, beklediğim yerde gözlerim doluyor. Bir yandan aşırı özlemişim onu, bir yandan da aşırı sinirliyim. Ama bekledim, ne gelen vardı ne giden. Evlerinin balkon kapısı kapalı perdeler çekili, akşam olduğun da ışıkları bile yanmıyordu. Belki misafirleğere gitmişlerdir diye yine beklemeye devam ettim, hiç gelen giden olmadı. Artık öğlenden beridir beni oralar da görenler, tip tip bakmaya başlamışlardı.

Eve geldim. Rulo yaparak züt cebime koyduğum karneyi eve gururla gösterdim, öpücüğün vermiş olduğu hisle hiç birşeyi umursamıyordum amk. Birde neredeydin bu saate kadar diye fırça yedim, karneden dolayı fırça atmadılar çünkü nasıl bir karneyle geleceğimi biliyorlardı. Babam zaten beni gibmeye niyetliydi, ama onun gibme metodu daha farklıydı. Dövmedi sağolsun dövmekten beter etmişti. Yazın beni fabrikaya soktu, fabrikanın ameleliği, ne tak varsa herşeyi bana taşıttırdıkları cinsten.
Bir pazar günü tatil yapıyorum, geri hep çalışmakla geçiyor vaktim. Bu arada Leyla'nın telefonu ne zaman arasam kapalı, facebook'u, twitterı zaten hak getire, ki yok. 2 haftadır ne telefonuma bakıyor nede bir mesaj yazıyor. Bekliyorum bir mesaj, iş yerinde bile fırsat buldukca telefona bakıyorum sırf o aradı mı mesaj attı mı diye. Ama bir tak yok. Kederimden geberecem..

Rez panpa okuyacam sonra

Durağa doğru yüremeye devam ediyoruz. Leyla sana söylemek istediğim birşey var dedim, Neymiş? dedi, Seni çok seviyorum dedim. Bende seni seviyorum dedi. Ama ben öyle bir sevgiden bahsetmiyorum Leyla, ben sana aşığım dedim. Kafasını çevirdi ve yürümeye devam etti, durağa kadar hiç birşey demedi. Durakta bekliyoruz, ikimizde birşey demedik birbirmize.
Otobüs binmeden önce, sadece yanağımdan öptü. Görüşürüz dedi.
O'an beni öptüğün de çok mutlu olmuştum, havalara uçucaktım belki.. Sonra olanlar hevesimi kursağımda bıracaktı orası ayrı tabi.

Kaldırdım ayağa onu, ve biraz sahilde dolaşmaya başladık. Oradan kumsala inip ayaklarımızı suya soktuk, keşke sokmasaydım sonra heryerimiz kum olmuştu amk, Neyse sahilde biraz daha yürümeye devam ettik, pamuk şeker satan bir amca gördüm, hadi gel pamuk şeker alayım sana dedim. Oda istemiyorum dedi, ısrarım sonucu gittik amcanın yanına pamuklu şeker verir misin abi 2 tane dedim, çıkardı ve tam elimi arka cebten cüzdanıma attım, hiç para kalmamış, o an yerin dibinde girdim. Amca bekliyor, kızda bakıyor bana. Hasgibtir dedim sessizce, Leyla gülmeye başladı, tamam ben veririm. Ben sana ısrar etme demiştim dedi gülerek.
Ulan yüzüm kıpkırmızı kesildi, o an yerin dibine de giremedim haliyle, yüzüne bakamadım. O hala gülüyor, sinirlenip artık gülme yeter dedim sana ödeyecem borcumu dedim. Oda aptal aptal konuşma konu para değil, yüzünün aldığı şekile güldüm sadece.. Ee ben sana dedim istemiyorum diye, hadi gel sana yemek ısmarlayayım. Hayır dedim. Oda açlıktan ölüyoruum hadi gel birşeyler yiyelim dedi. Ne kadar kabul etmesem de çok ısrarcı oldu, zaten pamuklu şekerleri yemedik bile yolda gördüğümüz bir çocuğa vermiştik. Onun ısmarladığı yemeği yemedim, başkasının ısmarladığı veya parasıyla birşey yapmayı yediremem. Çocukluğumdan beridir huyum böyledir. Kaldıramıyorum böyle şeyleri, takıntı yapıyorum. Oda ısmarladığı yemeği yemedim diye kızdıydı.
Akşam olmaya başlamıştı bizde kalkıp yavaş yavaş, otobüse doğru ilerliyoruz. Yazın neler yapacağımızı anlatıyoruz birbirimize. Onu yazın göremeyeceğimi biliyordum. Artık son fırsatım buydu, onu otobüse bindirmeden önce herşeyi söylemeliydim..