içim hala yanmaya devam ediyordu. Yine delirmek üzeriydim, kendimi sadece Leyla'yla konuşmaya adepte ettim. Bu daha fazla böyle sürmez, ya herro ya merro dıbına koyim, diyordum kendi kendime. Artık son dersi bekliyordum, saatler geçmek bilmiyordu amk. Sonunda son ders zili çaldı, Leyla'nın arkasından takip ediyorum. Yine kalabalığı yarıp, geçiyorum.

Leyla, yürürken arkasını döndü beni farketti. Tekrar yürümeye devam etti, bende devam ettim. Otobüs durağına vardığımız da, derin bir nefes alıp Leyla'nın omzuna dokundum.

Rezerved

Kafasını çevirip bana baktı. Birşey demedi.
-
Ben: Seninle biraz konuşabilir miyim?
-
Leyla: Hayır
-
Ben: Lütfen evine biraz geç git, konuşalım.
-
Leyla: Hayır, gider misin?
-
Ben: Hayır
-
Leyla: Bağırırım!
-
Ben: Bağırırsan bağır.
-
Leyla: Kutsal git!
-
Ben: Seninle konuşmadan gitmem.
-
Leyla: Söyle o zaman çabuk.
-
Ben: Nasılsın?
-
Leyla: iyyim, hadi git.
-
Ben: Hayır, burada konuşmak istemiyorum.
-
Leyla: Ben de konuşmak istemiyorum.
-
Ben: Ben istiyorum bir kere beni dinle
-
Leyla: Seni bir kez dinleyeceğim, ama bu son Kutsal. Ciddiyim.
-
Ben: Teşekkür ederim.
-
Leyla'yla durağın oradan uzaklaşıp, okulun civarın da sessiz bir yere gittik.

Hafi sayfa 29 oldu amk

Sayfa 29 kutsal kardeş

Leyla kaldırama oturdu,
-
Leyla: Dinliyorum.
-
Ben: Tüm olanlar için senden özür dilerim.. Ben değiştim.
-
Leyla: Bu kadarsa gidiyorum.
-
Ben: Lütfen gitme.
-
Leyla: Kutsal sen dengesiz bir çocuksun daha. Ne dediğini bilmiyorsun. Boşver böyle daha iyi.
-
Ben: Ne dengesizliğimi gördün benim? Esas dengesiz olan sendin. Ertesi güne, daha seninle ne için küstüğümüzü bilmeden, sıranı değiştirip, bana hakaret edip yine küsen babam mı?
-
Leyla: Seninle konuşmak istemiyordum o gün. Ama sen huzur vermiyorsun. insanlar bazen sessizliğe ihtiyaç duyar.
-
Ben: Sessizliği okul da mı arıyorsun?
-
Leyla: Seni ilgilendirmez.
-
Ben: Leyla, bari son konuşmamızın hatrına ne olduysa söyle? Niye değiştin birden??
-
Leyla: Ben değişmedim.
-
Ben: hasgibtir oradan
-
Leyla: işte son busun, ağzı pis köpeksin.
-
Ben: Sen de iki yüzlü bir kevaşesin!
-
Leyla: Oruspu çocuğu, ben biliyorum malımı. Şerefsizin tekisin sen. Neyimi gördün de böyle konuşuyorsun! Ben gidiyorum
-
Ben de kolundan tutup gitmesine izin vermedim.

Ben: Sen benim ne şerefsizliğimi gördün? Daha o gün ki ağzını yüzünü kırdığımız binten ayrılır, ayrılmaz(Alper muallaksini kastediyorum) hemen yeni birini kapmışsın. Maşallah bune hız.
-
Leyla, sinirlenip sesini yükseltti;

Nereden biliyorsun lan? Nereden biliyorsun, onunla sevgili olup ayrıldığımı? ( Alper'den bahsediyor )
-
Ben: Görünen köy kılavuz istemez
-
Leyla gülerek;

Salağa bak yaa, çıldıracam şimdi!
-
Ben: Neye çıldırıyorsun?
-
Leyla: Senin gerizekalı olmana.
-
Ben: Sana çekmişim!
-
Leyla: Laflara bak ya, Kutsal sen harbiden daha çocuksun. Çocukdan başka bir şey değilsin.
-
Ben: he çocuğum dıbına koyim, yanıldığımı söyle bana! Ve ya gerçek her ne gibimse anlat! Laf oyununu bırak!
-
Leyla: Anlatmaya değer misin ki?
-
Ben: O kadar şey yaşadım seninle, bunların da bir hatrı yoksa gibtir git anlatma!
-
Leyla: Biz seninle ne yaşadık ki?
-
Bunu diyince çok sinirlendim.

Dostum bitmesine daha çok varmı

enteresan

bittigi zaman okurum amk bu nedir 5 gündür bitiremedi.

Ben bi yemeğe gidim, gelince yazacam beyler.

Hadi amina kodugum hadi

Ayrac bırakayım

burda kesilirmi puşt

bundan sonra yakıcaz rez

Geliyorum rez alın lan, daha bitmesine var. Paranormallik bekleyen arkadaşlarım sabretsin

HADiSENE AMK

rez pampa hızlı ya lütfen

Rez 29 215.

Rez 29 215.

Rez anan 2016