Sınıfa geçtim, son derse kadar kime söylesem de Leyla'ya sorar diye. Birde sınıfta çok sevenim yoktu, herkese zıt gittiğimden dolayı. Öyle herkeste olmaz, bizim kezbanlardan birine sordutsam Leyla anlardı. Benimle en alakasız olan kişiyi düşündüm, aklıma Dilek geldi.

Dilek sınıfımızın çalışkan kızlarından. Sınavdan 95 aldım diye üzülen tiplerden. O kızlada o kadar senedir aynı sınıftayız, ama bi kere bile selamlaşmışlığım bile yok. En son 2 sene önce gıcıkluk olsun diye saçını çektiydim, oda bana daldıydı. Başka hiç bir münasebetimiz olmamıştı.

Halil'e, baksana bi lan bişey diyecem.

Halil: HAAAA
-
Ben: Dilek'le bi arkadaşlığın falan var mı?
-
Halil: yooo niye sordun?
-
Ben: Hiç öylesine.
-
Halil: Dileği mi seviyon lan yoksa ahahahaha, diye güldü.
-
Ben: Yok dıbına kodum
-
Tenefüste Atakan'la anlattım, Dilek'le konuşalım diye. Oda tamam dedi.

Amk Dilek'de sınıftan çıkmıyor ki, tenefüslerde onun sınıftan çıkmasını bekliyoruz. Allah razı olsun, son dersten önce ki tenefüste kantine doğru su almaya gidiyordu. Kantinden su alıp tekrar sınıfa doğru giderken, Dilek'i durdukduk.

Dilek, ne var gerizekaağlılar?
-
Ben; Dilek senden birşey rica edecem, Allahını peygamberini kitabını seviyorsan yap. Bende sen ne istersen yapacam.

Erkek sözü!
-
Dilek: Yapmıyorum diyip yürümeye devam etti.

Peşine takıldım, neredeyse dur diye diye yalvarttı bizi amk. En sonunda tamam ne istiyorsun? Ona göre.

Bende, Leyla'nın okul çıkışında biriyle eve gitiiğini anlattım. Dilek'de ee banane bundan diyip yine savmaya çalıştı.
-
Ben: Lütfen kimmiş Leyla'dan bunu öğren allah için, Allahın adını verdim Dileeek ne olurrrrr.
-
Dilek: Tamam bakarız, diyip gitti. Zil çaldığın da Atakan'la sınıfa çıktık. Hoca geldiğin de Dilek'e birşey soramadım.

Zil çaldığında hemen Dilek'in yanına gittim. Öğrendin mi kimmiş diye sordum. Oda yok sormadım, şakadanak sorulmaz öyle şeyler gerizekalı, dedi. Lütfen yarın öğren, her istediğini yapacam Dilek! diyip hemen Atakan'la, okuldan dışarıya çıktık. Leyla, daha okulun merdivenlerinden iniyordu. Bende onu görünce, yanlışıkla çarptım omzumla. Bunu bilerek yapmıştım, ona sırf gıcıklık verebilmek için.

Leyla: Dikkat etsene lan Öküz!
-
Ben: Napayım, tüm yolu kaplama sende.
-
Leyla: Koskaca yolu görmüyon mu sığır?
-
Ben: Ben körüm.
-
Leyla: la havleeeeeeee
-
Ardından, Atakan'la hızlı hızlı inip geçtik okul kapısının oradan yine bir kaldırımın üzerine çıkıp, arkadaşlara laf atıyoruz.

HZ rez hadi amk

Yine okulun karşı kaldırımın da o muallak vardı. Leyla'nın gelmesini bekliyordu yine. Mustafa'yı gördük, yanımıza çıktı oda. Bu sefer oda bizimle millete laf atıyordu. Atakan'a dönerek kanka bu bin yine burada, dedim.

Atakan: Gördüm kanka gibtir et artık.
-
Mustafa: Kim lan? Habire birinden bahsediyorsunuz amk, banada söyleyin.
-
Ben: Salla kanka
-
Mustafa: Olum söylemezseniz sizle konuşmayacam valla bir daha.
-
Ben: Bak karşı kaldırıma, transitin yanında mavi çeketli oruspu evladı. Ondan bahsediyoruz.
-
Mustafa: Bu bin kim la?

Tam anlatırken, Leyla sonunda okulun kapısından çıkabilmişti. Çıkarken kafasını çevirdi beni gördü, sonra tekrar önüne doğru baktı. Yine direk o çocuğun yanına doğru gidiyordu.

Onu öpüp koluna girdi. Durağa doğru yürümeye başladılar yine.

Atakan: Lan bunlar nasıl kuzen?
-
Ben: Bende bilmiyorum.
-
Mustafa: Laaan bu kimm?
-
Mustafa'ya anlattım olanı biteni. O da bana, Kanka dövelim bini, hastanelik edelim dedi.
-
Atakan: Gaz verme lan Musti
-
Mustafa: yok olum gerekirse ben tek dalarım.
-
Ben: yok kanka dur herşeyin zamanı var
-

Leyla ile o çocuk gözden kaybolduktan sonra, tekrar okulun sahasına girip maç yaptık. Top oynayanlar ile.

Neyse maç bitti, okulun bahçesinden su içip elimizi yüzümüzü yıkayıp bizim mahallenin orada ki parka doğru yürümeye başladık. Mustafa'da elektirikli bigibletiyle, önden yavaş yavaş gidiyor. Atakan'la bakalla girip, 3 plastik bardakla 1 litre kola aldık. Sonra parka doğru gittik, Mustafa bankın oradan yeri kapmış, geçtik oraya. Mustafa ile Atakan maçta pas atmayı bilmiyon lan salak diye, birbirlerini yiyordu.

Bende o sırada, Leyla'nın telefonunu aradım. Çalıyor mu çalmıyor mu diye, çünkü geçenlerde aradığımda sürekli kapalıydı. Bu sefer açmış mı telefonu diye, bir çaldırıp kapatayım dedim. Hala kapalıydı telefonu. Bende bu kesin hattı değiştirdi diye düşündüm.

Mustafa ile Atakan, hala maçı tartışırken susturdum onları.

Ben: Olum bi susun la gibecem maçınızı amk
-
Mustafa: (Atakan'ı göstererek) kanka artık bu muallakyi takımımıza almayalım, topa vurmayı bile bilmiyor amk
-
Atakan: Yav gibtir git esas seni almayalım maça, forvetim diye geçinip bi yarramı yapamıyorsun.

diye diye 1 saat tartıştılar. Sonra bana çattılar, sende tak gibi oynuyorsun diye.

Ben: Ya gibmişim maçını amk bir daha oynamam, amma abarttınız olum yeter lan.

Az daha boğazlıyacaklar birbirlerini maç yüzünden, zar zor susturdum ikisinide.

Arada 5 dakikalık bir sessizlik olduktan sonra.

Mustafa: Kanka o bini dövek. Leyla'ya da ders olur.
-
Ben: Kanka gibtir et, yarın Dilek öğrenebilirse bize söyleyecek. O çocuğun neyi olduğunu.
-
Mustafa: Öğrenebilirsesi mi kalmış olum? Öpüp kızı koluna taktı.
-
Atakan: Belki akrabasıdır.
-
Mustafa: Öyle akraba mı olur lan, ben hiç bir kuzenimin koluna girmemişim amk daha.
-
Ben: Herkesin huyu suyu farklı kanka, bende sinir oluyorum gebertesim geliyor. Ama eğer akrabası makrabası çıkarsa, Leyla bir daha hiç konuşmaz.
-

Biraz daha sohbet ettikden sonra evlerimize dağıldık.

Panpa merakla okuyorum lütfen yarıda kesme

Yarıda keseni 4 gölge gibsin

Yürü bre kutsal takibindeyiz

Akşama kadar evde yatıp durdum, baş ağrılarım artmıştı. Büyük ihtimalle sinirden sitresten, ağrıyordu başım. Yarında cuma günüydü, hafta sonu araya girmeden, Dilek'in Leyla ile konuşması lazımdı. Gece bilgisayar başında biraz oyun oynadım kafam dağılsın diye, ardından uyudum. Uyandım yine klagib, kavhaltı vs. ardından yine okula erkenden gittim. Okul kapısının önünde tek başıma oturuyorum. Tanıdık kimse yok, bira zaman geçti bizimkiler geliyordu yavaş yavaş. Leyla yine o binle okula doğru geliyordu.

Bu sefer tam önüme kadar geldi, yanında ki muallakyle. Leyla onu öpüp görüşürüz diyip okula girdi. Tamda dibimde geldi öptü, resmen sabrımı sınıyordu. Hiç birşey yapmadım, ne laf soktum, nede kalkıp kavga ettim. Ancak mal gibi tip tip baktım. Ama kafam sanki alev almıştı yine. Mustafa ile Atakan geldi sonradan. Onlara birşey anlatmadan, bizde içeri geçtik sınıfa. Leyla çantasını karıştırıyordu, ben Atakan, Mustafa benim sıra geçtik. Yine ikisi kendi aralarında konuşuyordu. Bende Dliek'i bekliyorum.

Ders zili çaldı, Dilek hocayla birlikte sınıfa girmişti. Elimle işaret yaptım Dilek'e kafasını salladı.

Neyse 1 ders 2 dersdi derken. Dilek'ten artık haber bekliyorum. Ama Dilek'den ses seda yok.

3. dersin tenefüsünde, Dilek'in yanına gittim. Lan olum konuşacaksan konuş artık, konuşmayacaksan da söyle, boşuna beni oyalama!
-
Dilek: Ya sen salak mısın? Konuştum ben Leyla'la.
-
Ben: Ne dedi?
-
Dilek: Beni tersleyip hakaret etti, üzüm üzüme baka baka kararır. Oda senin gibi mallaşmış
-
Ben: Hiç birşey demedi mi yani?
-
Dilek: Hayırrrrrrrrrrr
-
Ben: Sağol Dilek'cim, hakkın ödenemez
-
Dilek: Birşey değil gerizekalı.
-

Anlaşılan Leyla'nın kimseye birşey söylemeye niyeti yoktu. Tek Dilek'de değildi, terslediği. Biri yanlışıkla çarpsa bile onu da azarlıyordu. Tavırları sinirli olduğunu ele veriyordu.

diğer tenefüs Atakan ile Mustafa'yla tuvalette sigara içerken, sabah olanları anlattım. Leyla'nın dibime kadar gelip, onu öperek vedalaştığını söyledim.

Atakan: Gemiş olsun kanka, artık gibleme bence. Git başka kızlarla takıl.
-
Mustafa: Dövelim bini diyorum 2 gündür amk
-
Atakan: Dövsek de Kutsal'ın eline ne geçecek olum?
-
Mustafa: Olsun kanka, yinede hıncımızı alırız.
-
Bende mevzuyu değiştirdim, hatırladıkca içim sıkılıyordu.

Son derse kadar yine olağan geçmişti tüm günümüz. Sabah hariç tabi, neyse son cuma günü olduğundan hepimiz sıraya girdik istiklal Marşı için. istiklal marşını okuyup, dağılmaya başladık. Herkes birden dağılınca zar zor adım atıyordun, nereye ayağını atsan insan amk. Leyla'da önden önden hızlıca gidiyordu. Biz arkasında kalmıştık. Okulun kapısının önüne çıktığımızda yine o çocukla, durağa doğru yürüyorlardı. Bu sefer Leyla onun koluna girmemişti. Normal birbilerine dokunmadan yürüyorlardı.

Bende Atakan ile Mustafa ile takılamamıştım. Babam aradı direk eve gitmek zorunda kaldım.

Fena sardı kanka

Bekliyoruz kardesim 2 saattir araliksiz okuyorum yazdiklarini

Panpa seri yaz be

devam ...

Baslik entry uyumu devam pnp sardi

Seri yaz mk

Eve doğru gittim hemen. Apartmanın önüne bir sürü fayans yığılmış. Annem kapının önünde duruyor, ne oldu anne babam beni aradı?

Annem: Banyo'nun fayanslarını değiştirecez.
-
Ben: Buda her taka para buluyor, bana gelince 3 kuruşu zor veriyor amk.
-
Annem: Kes çeneni, hadi daha bunları çıkartacaz.
-
Ben: Yevmiyesini verin çıkarayım
-
Annem: iyi kaybol git ben çıkarırım.
-
Ben: Tamam be, sen çık eve ben çıkarırım hepsini.
-

Bi yarım saat 45 dakka da hepsini çıkarttım. Birde malzemeler ustaların malzemeleride vardı onlarıda çıkarttım. Kollarım tutmuyordu amk, birden amelelik yapınca hamlamıştım. Akşama kadar televizyon karşısında uzandım. Babam gelmişti, baba yinee iş çıkarıyon başımıza ya, bırakta bi evde rahat rahat oturak diye söylendim.

Babam da;

Hadi lan oradan, yarın ustalar gelecek. Sen ilgileneceksin.
-
Ben: Banane yahu, gel sen bekle başında
-
Babam: Ayağımın altına alacam ama az kaldı.
-
Annem: Yarın bende yokum, teyzenin yanına gidecem.
-
Ben: Aha bunuda bana kitleyin, baba yevmiyemi ver o kadar taşıdım hadi.
-
Babam: Kendi evin için bide para mı istiyorsun lan?
-
Ben: offffffff
-
Babam: Tamam lan tamam yarın veririz.
-

Sabaha ustalar değil bir usta gelmişti. Ustanın amelesi bile yoktu amk, tüm gün ona yardım etmek zorunda kaldım. Atakan aramıştı, ona da amelelikle meşgulum yarın buluşuruz dedim. Bide usta işi yarıda bırakıp gitti, yarın gelir bitiririm dedi. Yarında pazar olduğundan evde durmadım, babam evde kendi ilgilensin dedim. Pazar günüde Atakan ile takıldım, onla da tak gibi bir gün geçirdim. Sürekli sıkılıyordum herşeyden. Aklıma sürekli Leyla geliyordu. Yanında ki muallakyi de hatırladıkca kalbime hancer saplanıyordu sanki

Akşama doğru eve geçtim, birde babamdan fırça yedik. Niye kaçıp gittin diye, bende sen varsın diye baba dedim. Yine de kızdı amk. Biraz evde dolandıktan sonra, Bilgisayarın başına geçtim. Atakan'ı aradım, skype girde C.S atalım dedim. Oda 5-10 dakka sonra beni aradı skypedan girdik bir servera mic basıp millete sövüyoruz. Tabi böyle yapınca her serverdan ban yiyoruz amk.

Ban yemekten sıkılıp çıktım oyundan, Atakan'a da yarın görüşürüz kanka diyip skype'ı kapattım. Can sıkıntısından Google'a Leyla'yı aratıyorum, orada bi tak yok. Kızın sosyal medya hesapları da zaten hiç yoktu. Hala sıkıntım geçmiyordu, sıkıntıdan satanist ayinler diye aratıyorum mal mal onlarıın videolarını izliyorum. Onlarda bi gib yapmıyordu amk, satanist dediğin bakire kurban eder, bunlar kendi dualarını okuyup şevke geliyor. Sonra bir forum sitesin de dolaşırken Aleister Crowley, diye ölmüş bir Okültist'in biyografisini okudum. ilk başta bana ruh hastası bir ciksopat gibi geldi, ama yinede ilginç bir hayatı vardı. Bilgisayarı kapatıp, salona geçtim.

Hala Leyla hakkında kara kara düşünüyorum, napacam ben diye. Ama aklıma bi tak gelmiyor. Televizyon izlerkene uya kalmışım. Sabahın köründe de uyandım. Kalktığımda ezan okunuyordu, sabahleyin ezan sesini duyduğum da hep irkilirdim.

Rezz ulan