Bu sefer Leyla konuşmaya başladı;
Bak Kutsal sana neler olduğunu anlatacam, ama beni lütfen yargılama ne olursun. Seni gerçekten özledim, ney gerçek ne yanlış ayırt edemiyorum.
Ben, nasıl yani?, diye sordum
Daha yaz tatilene girmeden önce bile okul varken bile iğrenç kabuslar görüyordum. Her gece uyumadan önce sanki biri üzerime oturuyor. Nefes dahi zor alıyordum.
Evde okulda sanki sürekli bir gölge beni takip ediyormuş gibi hissediyordum. Seninleyken bunlar pek olmuyordu, ama rüyalarım da beni korkutan kişi hep sendin.
Ben: Bunları niye bana anlatmadın?
-
Leyla: Senin inançsız biri olduğunu biliyorum, dalga geçersin diye söylemek istemedim hiç.
-
Ben: Ben seninle dalga geçemem
-
Leyla: Şuan bile dalga geçiyorsun.
-
Ben: Hayır ne alaka? Madem bunları yaşıyordun beni niye aramadın? Benimle buluşabilirdin, en azından delirdiğine dair mesaj dahi atabilirdin!

Leyla tüm yaz ne yaptığını anlatmaya başladı;
Seni arıyacaktım, herşeyi anlatacaktım ama senden önce bu olanları anneme anlattım. Annem bana senin için, rüyaların da gördüğün kişinin sana büyü yaptırmış olduğunu söyledi.
Ben: (Dayanamadım kahkaha attım.) Yapma Leyla, hiç bir şeye inanmayan ben, birde sana büyü mü yaptıracağım? diyip kızdım
Leyla: Güme, Sus dinle!

Leyla;
Annemin dediklerine inanmamıştım, ta ki beni bir hocaya zütürdü. Gördüğüm şeylerden dolayı bende gitmek zorunda kaldım. Gittiğimiz hoca'da annemin dediği şeylerin aynısını söyleyince, inanmaya başlamıştım. Senden artık korkup soğumuştum. Hoca bana muska yazdı, her gün onu okuyup uyumamı söylemişti. ilk 1 hafta hocanın dediği şeyleri yaptığım da, kötü rüyalarım kesilmişti. Gözüme uyku girebiliyordu, o korkularımı yenmiştim. O sıralar iyice senin bana büyü yaptığından emin olmuştum.
Ben iyice sinirlendim, giberim hocasını da üfürükçüsünü de, sen salak mısın da? böyle birşeye inanıyorsun
Leyla; Dur bitireyim! Yoksa anlatmıyacağım.
Bende, sustum dinlemeye devam ettim.

yukarı yukarı yukarı

Leyla;
Gördüğüm kabuslar iyice artmaya başladı, hocaya geri gittim annemle. Olanları anlattım. Kızım bu çocuk sana cinleri musallat etmiş, cinlerden kurtulmak o kadar kolay değil. Seni benden daha bilgili bir hocaya gönderecem dedi, bizde mecburen gittik. Bu gittiğimiz hoca, şehir dışın da bir kasaba'da yaşıyordu. Ona da aynı şekil, rüyalarımı ve yaşadıklarımı anlattım. Oda diğer hocanın dediği aynı şeyi söyledi, seninle görüşmeyi tamamen kesmemi söyledi. Bana bir kağıt verdi, kağıtı evin girişine asmamı söyledi. Ve ayrı ayrı 2 tane muska verdi, birde yastığımın altına koymam için, ayrı bir muska verdi.
Dediklerinin hepsini yaptım, içim huzurluydu. Ama yine de gördüğüm rüyalar, yaşadıklarım geçmiyordu. Hatta daha kötüye gidiyordu. Artık bana canlı hayaller gösteriliyordu.
-
Bende, nasıl canlı hayaller diye sordum?

Leyla;
Yüzün yanmış, derinin yüzülmüş halini görüyordum sürekli.
Bende amma abarttın ha Leyla dedim.
Leyla:
Hayır abartmıyorum, artık sürekli namaz kılıyordum. Ama olanlar devam ediyordu yine de. En sonun da, banyo yaparken birisi beni itti yere düştüm. En son olan şeyden sonra, hıçkıra hıçkıra ağladım, takaatim kalmamıştı. Artık yemek, yemek bile istemiyordum.
Ben anlattıklarına inanmadım ve dedim ki,
Senin sorunun cinler değil, hem cin ne amk? pgibolojin bozulmuş, niye bir uzman yardımı almadın?
Leyla: Aldım ilaç dahi kullandım ama hiç faydası olmadı.
Ben de sordum, Hala yaşıyor musun bunları?

Devam ediyorum.

Leyla soruma evet diyerek, anlatmaya devam etti..

Ben sözünü yarıda kestim, koskaca 3 ay sadece bir kaç kez üfürükçüye giderek mi bitirdin?

Leyla: Hayır.

Ben: Şurada 10 saattir senin saçmalıklarını dinliyorum, ne zaman doğruları söyliceksin?

Leyla: (Sinirlenerek) Yalan sölemiyorum!, sürekli beni sorgulayıp durup bana inanmıcaksan, kalkıp giderim!

Ben: Taam taaaaaam hadi anlat

Leyla: Hala dalga mı geçiyorsun?

Ben: Tamam, ciddiyim. Dinliyorum seni.

Leyla;

Artık gördüğüm kötü rüyalar kesilmedi, aksine daha da şiddetlendi. Annemin zütürdüğü hocaların bi faydası dokunmadı zaten, bende imanımından şüphelenmeye başladım.

Ben: nasıl yani?

Leyla: Dinimi sorgulamadım senin gibi, imanım da boşluklar var diye, Kur'an kursuna gitmeye karar verdim. Herşeyi dört dörtlük öğrenirsem, bunlardan kurtulabilirim diye düşündüm. Daha doğrusu, bu yaşıma kadar Allah için hiç birşey yapmadığımı, Rabbimin de bana yol gösterdiğini düşündüm. Mahalleden bir teyzemiz vardı, Fatma teyze annemin arkadaşıydı, kendisi imanı kuvvetli inançı sağlam bir kadındı. Kur'an-ı Kerim'i hatim etmiş bir kadındı. Önce ondan kurs alıp Kur'an-ı ve bildiği şeyleri öğretmesini istedim. Onun da 4 çocuğu vardı, günahını almak gibi olmasın, beni başından savmıştı sanki. Buna vaktinin olmadığını ve beni bildiği bir Yatılı Kur'an Kız kursuna beni yazdırabileceğini söyledi.

Hiç düşünmeden kabul ettim. Oda senin kabul etmen önemli değil, önce ailenden izin almalısın dedi. Hemen eve gitti, annemle konuştum oda Kur'an-ı Kerim öğreneceğim için çok sevinmişti, birde babamın izin vermesi gerekirdi, akşama kadar babamı bekledim, babam geldiğin de annemle ikimiz konuşmaya başladık babamla.

Geldim devam ediyorum

Leyla;

Babam ne kadar dindar biri olsada önce beni göndermek istemedi. Gideceğim yeri bilmediği için güvenmiyordu ilk başlarda. Baba annem sen birlikte gideriz, nasıl bir yer diye bakarsınız. Lütfen gitmek istiyorum diye ısrar ettim. Babam Kur'an kursuna gitmeme karşı değildi, oda camii'de ki kursa gitmemi istiyordu. Ama ben yatılı kursun, daha iyi öğretciğini düşünmüştüm. Ama sonunda ikna edebilmiştim babamı.

Pazar günü olduğun da annem ben Fatma teyze, babam Kur'an kursuna doğru arabayla gittik. Pazar günü olduğundan 3-5 öğrenciden başka kimse yoktu. Babam ve annem orayı gezdi, müdürüyle konuştu. içlerine sinmişti, bir cemaat'e ait yatılı kur'an kursu, ama hocalarla falan konuştuğum da çok iyilerdi. Babam beni kaydettirdi, ertesi güne kıyafetlerimi toplayıp babam tekrardan bıraktı beni yatılı Kur'an kursuna. Odama yerleştim, oda arkadaşlarımla tanıştım, hepsi birbirinden iyiydi, yeni olduğum için kuralları ve ne yapacağımı falan hepsini anlattılar. Sabah namazına kalkıyorduk, zaten beş vakit namazımızı kılıyorduk orada. ilk günler, abdesti, namazı, arapça harfleri gösteriyorlardı.

Zaman geçtikçe hepsini tam olarak öğrendim zaten. Ve artık o rüyaları hiç görmüyordum, nede canlı hayalleri görüyordum. içim huzurla doluydu,

Leyla;

Artık haftasonları eve gitmeyi dahi kesmiştim, orada çok huzurlu ve mutluydum. Üzülmeni istemiyorum Kutsal ama seni elimden geldiğince hatırlamamaya çalışıyordum. Ne zaman aklıma gelsen ürperiyordum, seni düşman gibi görüyordum. Bir gün rüyamda seni gördüm, piknikte yakar top oynadığımız yeri hatırlarsın. Sen ben ve babamı görüyorum orada, senle ikimiz el ele yürürken rüyamda, babam bizi görüyor ve elinde ki demirle kafana vuruyor, ben bağırıyorum babama durması için ama senin kafanı paramparça edip öldürüyor. Babam sana vurmayı bıraktığın da, senin yerinden çıkmış gözlerini aramaya başlıyorum, birden hıçkıra hıçkıra ağlayarak uyanıyorum. Uyandığım da nefes dahi alamıyordum, tüm yurdu ayağa kaldırdım, tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım.

Hocam kendime gelmemi bekledi, sonra beni yattığı odaya zütürdü, bir bardak su vererek ne oldu kızım? iyi misin? diye sordu, bende rüya gördüğümü söyledim, oda rüyamı sorunca anlatmaya başladım.

Bende hafiften tırsmıştım amk, o'an saçmalayarak hocan kadın mıydı lan? diye sordum.

Oda salak mısın kızlara özel yurt da erkek hocanın ne işi var diyerek, anlatmaya devam etti.

( Kaldığı yer hem kızlara özel yurt, hemde kur'an kursu. Tipik bir cemaat evi işte)

Hocaya rüyayı anlatırken, benimle arkadaş olduğunu söylememiş.

Hocası ise gördüğü rüyanın şeytani bir rüya olduğunu, tespih çekerek uyumasını söylemiş. Oda uyumadan önce oda arkadaşlarından telefonu istemiş.

Bana ilk önce seni aramayı düşündüm, ama sadece kur'an kursuna gelen öğrencilerin, telefon getirmesi yasak olduğu için, sesimi duyarlar gecenin bir yarısı diye seni aramadım, onun yerine mesaj attım. Gerçekten özlemiştim, ve kendimi tekrar çok kötü hissetmeye başlamıştım. Tekrar beni aradığında telefonu bilerek açtırmadım.

Sabah olduğunda rüyamı hocaya tekrar çekine çekine anlattım. Bu sefer seni de söyledim. Ve seni sevdiğimi de hocama anlattım. Hoca tekrar aynı şeyi söyledi, şeytani bir rüya olduğunu ve ailemin seni istemeyeceğini söyledi.

Bende sinirlenerek, yahu gibtirsin gitsin altı üstü rüya dedim.

Leyla:
Sen küfürsüz konuşamaz mısın? Diyip kaldığı yerden devam etti.

Leyla;
Sonra hoca ile yurdun bahçesine çıktık, bana sana olan sevgimin nasıl bir sevgi olduğunu sordu. Bende normalde sadece okul arkadaşı olduğumuzu, aynı çok yakın arkadaş olduğumuzu söyledim. Hocamda bana çocukluk çağımı çoktan geçtiğimi ve dini nikahlı ve ailemde ki hariç hiç bir erkekle kimseyle arkadaş olamayacağımı, olursam da bunun haram olacağını, hatırlattı.

Hocamın dediklerini biliyordum, ama senide aklımdan çıkaramadım, olmadı. O rüyayı gördükten sonra umarım sana birşey olmaz diye sürekli dua ettim.

Leyla'nın, en son söylediği şeyden sonra kalbim yumaşadı.

Leyla'nın sonradan anlatacakları, beni çok ürpertmişti.

Geldim beyler

Yalan yok, Leyla'nın anlattıklarını dinlerken sıkılmıştım. Anlattıkları saçma geliyordu bana. Leyla anlatmaya devam etti.

Okulların bitmesine son 1 hafta kala teyzemin yanına gittim. Beni teyzem çok sever, sürekli yanına çağırırdı, bende onu kırmamak için gittim onlara.

Bu arada teyzesi farklı bir il'de oturuyor.

Leyla;

Kurstan babam beni almaya gelip, çıkışımı yaptırdı. Babama söyledim teyzemlerde 1 hafta kalıp, tekrar geri dönebilir miyim diye. Ama izin vermedi.

Bende iyi ki baban mantıklı biri dedim gülerek.

Sonrasın da Leyla teyzesin de olanları anlatmaya başladı.

Leyla;

Eve gittim, kıyafetleri yerleştirmedim, direk yarın teyzemlere gidecektim diye. Babam sabah olduğun da beni otobüse bindirip gönderdi, 4 saat saat yol sürdü, otogara indiğimde, ne teyzem var ne kuzenlerim. Halbu ki dünden haber vermiştik gelecem diye, Arıyorum telefonu açan da yok 1 saat otogar da boş boş dolandım, evlerinin yeri de uzaktaydı, zaten en son seneler önce gelmiştim hatırlamıyordum da nerede olduğunu. Teyzem aradı beni, uya kaldığını söyledi, bende sinirlendim ama teyzeme saygısızlık olmasın diye birşey söylemedim. Sonra beni taksiyle almaya geldi, neyse teyzemlerle kuzenlerimle oturduk sohbet etti, uzun süredir de görüşmüyorduk iyi gelmişti.

Teyzem düzensiz bir kadındı, ev sürekli darma dağın, evde zaten düzen yok. Bende titizim, böyle şeylere dayanamıyorum. Sıkılmıştım orada 1 hafta geçse de hemen eve gitsem diye can atıyordum. Ama namazımı hiç aksatmadım, yine devam ediyordum. Teyzemde bana imame olmuş bu kız diye, dalga geçiyordu iyice sinirlerimi bozuyordu. Neyse birgün sabah namazına doğru uyandım, gittim banyoya doğru abdest almaya, evde hiç olmadığı kadar değişik bir hava vardı. Burnuma habire yanık kokusu geliyordu.

Banyoya girdim, abdest almaya başladım. Abdest alırken önce üst kattan bir ses geldi, biraz patırdı oldu. işin tuhaf yanı üst katta eve yok, dam sadece. Sonra ayna çatırdama sesleri geldi banyonun için de, bende kafamı kaldırdığım da, Aynanın çatlamaya başladığını gördüm, ne oluyor diye bi baktım, sonra musluğa doğru kafamı eğdim abdeste almaya devam ettim, birden ayna birden patladı, korkudan çığlık attım. Teyzemler uykulu uykulu kalkıp yanıma geldiler. Kafamda bi ağrı yanma hissettim, elimi bi attığım da kafamda cam parçaları vardı, elime kan geldi. iyice korktum.

Teyzem bana niye aynayı kırdın diye kızdı, delirdin mi diye bağırdı. Sonra teyzem kafamın kanadığını gördü, eniştem sağolsun çıkardı hemen parçaları, teyzemi susturdu.

Ben: niye acile gitmediniz?

Leyla;

Fazla derine saplanmamıştı, zaten 2-3 parça çıkardı eniştem, büyük bile değillerdi. Zaten saplananlardan çok kegiblerin olduğu yerler canımı yakıyordu.

Bende gülerek güzel masal Leyla'cım, ee başka?

Leyla: Bana inanmıyor musun?

Ben: Elbette

Leyla dibime sokuldu gel bak dedi, saçlarını aralayıp baktığım da kafasında kegibler vardı, Belki sadece çiziktiktir diye elimle dokundum, şok oldum. Tüylerim diken diken oldu.

Tam o sırada kapı çaprtı, yerimden hopladım amk. Leyla korktun mu diye güldü, gelende annemdi. Karnınız aç mı diye, sordu. Leyla ben aç değilim teyzecim çok teşekkür ederim. sonra Leyla ile yerden kalktık, Leyla'ya lütfen gitme anlatmaya devam et dedim. Sonra anlatırım, şimdi boşver dedi. Ben ısrarla sordum tekrar hala yaşıyor musun bunları? Oda evet diyip geçiştirdi, annem evde diye anlatmayı kesmişti.

Gidecem diye tutturunca ona çay yaptığımı içmeden göndermeyeceğimi söyledim, adet yerini bulsun diye. Salona geçtik televizyonu açıp izlemeye başladık. Ben mal mal ekrana kitlenmiştim, annemde içeri de bulaşıkları yıkıyordu. Birden bana sarılıp iyi ki varsın dedi. Beş dakika öyle sarılıp kafasını yasladı. O sarılmaya devam ettikce, kalp krizi geçiriyorum sanki, annem içeri geldi sonra dibimize oturdu. Leyla ile sohbet etmeye başladı, bi yarım saat daha sohbet ettikden sonra Leyla'yı durağa kadar bıraktım. Otobüs gelesiye kadar biraz konuştuk.

Ben: Hala benden nefret falan ediyor musun? Çünkü yarın bir gün yine benimle konuşmamazlık yaparsan eğer çıldırırım!
-
Leyla: Hayır, seni üzmek istemiyorum artık.
-
Ben: Leyla bu yaşadıkların pgibolojik bence, kafana takma böyle şeyleri. Başka şeyler düşün, güzel şeyler düşün, kendini sıkma.
-
Leyla: Bu kadar emin konuşma lütfen.

Bende üstelemedim orada, otobüs gelmeden önce cesaretimi toplayıp Leyla'yı alnından öptüm, sarıldım. Yarın görüşürüz dedim. Oda biraz afalladı, benden böyle birşey beklemiyordu. Çünkü ilk defa hiç bir tak olmadan, onu ilk kez öpmüştüm.

Leyla'yı otobüse bindirip yavaş yavaş eve doğru yürümeye başladım. Eve geldiğim de annem beni azarlamaya başladı. Senin bu saatte okulda olman gerekirken, birde eve kız mı getiriyorsun şerefsiz, bi ton laf saydırdı bana.

Bak annecim, senin evde olduğunu biliyorum. Bi tak yapacak olsam zaten buraya getirmem. dedim

Annem hala kızmaya devam ediyordu, çok abartmıştı.

En sonunda kızdım, ulan sanki görende hergün eve kız getiriyorum sanacak, komşulardan banane anne! Hepsinin dıbına koyim, herkes kendine baksın sanki evi gibtim kerhaneye çevirdim gibi konuşuyorsun, yeter!

Tabi bunları söyleyince yine birşey değişmedi, kızmaya devam etti. Akşam eve gelince babana söylicem dedi.

Akşam babam geldiğin de, annem olanı biteni anlattı. Tam babamda ağzıma sıçacak sanıyordum ki, aksine anneme güldü. Olur o kadar altı üstü ders çalışmışlar diyip kahkaha attı. Annemide sakinleştirdi.

Annem içeriye mutfakta yemek hazırlamaya gitti, babam bu sefer bana sardı.

Babam: Birşey yaptın mı lan kıza?
-
Ben: Hayır baba arkadaşım.
-
Babam: gibtir lan arkadaşının burada ne işi var, hadi anlat anlat kızmayacağım.
-
Ben: Hayır baba valla olmadı bişey, sadece ders çalıştık.
-
Babam: Makine çalışmıyor mu lan yoksa?
-
Ben: Baba ne alaka (dıbına koyim içimden)
-
Babam: Senden bi tak olmaz, yazık bugünleri de mi görecektim

diye gülmeye başladı. Sofraya oturduğumuzda anneme, Hanım korkma bizim oğlan o bicim, kızlara zarar veremez diye dalga geçip kahkaha atıyordu. Annemde ciddiye alıp bir sorun mu var oğlum diyip soruyordu.

Moralim bozulmuştu amk, ne enterasan bir ailede yaşıyordum.