Ziniciri hemen çantaya koydum, bizimkilerden biri görse napacan diye sormasınlar diye. Bizimkilere de kavga ettiğimi falan söylemedim zaten. Annemle Babamla akşam sorgusundan sonra geçip odama yattım. Sabaha hala içimde bi heyecan bir korku var amk. Karnım hiç aç değildi, Atakan'ı aradım, sonra Mustafa'yı aradım. Atakan'la birlikte buluştuk, okulun orada ki parka doğru gidiyoruz. Kuzenim aradı, normalde 1 kişiyle gelecekti. Mahalleden birini daha getirtmiş, kendi mahallesinden. Onlarda 3 kişi. Atakan'la okulun ön tarafına baktık kimse yoktu. Parkın oraya doğru gittik bu sefer, ulan ağzım açık kaldı manyak bir kalabalık vardı. Dün kavga ettiklerimizden hiç biri kaçmamış aksine herkesi getirmişler. Ulan içimden diyorum ne oldu savaşa mı giriyoruz, sanki holigan kavgası olacak. 20-25 kişi vardı orada en azından. Gittim aralarına Atakan'la Selamun Aleykum diyip Erdoğan'ı aradı gözlerim, bana tip tip bakıyorlardı.

Yaz tatili artık bitmişti, ve artık tüm öğrenciler okula haliyle. Okula içim param parça gittim. Leyla'yı okul da görmeyi bile ummuyordum. Ders zili çaldı hiç giblemedim bile, okulun tuvaletine geçip pöfür pöfür sigara içiyorum. Leyla'nın sınıfta olup olmadığını bile bilmiyorum, tuvalatte arkadaşla dertleşiyoruz, 2-3 kişi. Tenefüs zili çaldığın da tuvaletten çıkıp sınıfa doğru gittim. Amk benim hala aklımda eski sınıf var, sınıfımızın yeri değişmiş bir üst kata taşımışlar sınıfı. Orada mal mal oturuyorum, bunlar kim amk diyorum içimden. Sonra sınıfın kapısına çıkıp tabelaya baktım, başka sınıf burası diyip, yeni sınıfımızı arıyorum. Neyse kendi sınıfımıın yerini buldum hemen. Sınıfa bir girdim, kızın biri kafayı sıraya koyup yatıyor. Leyla olduğunu saçlarından anladım hemen, yanına giderek Leyla dedim, kafasını kaldırdı. Beni görünce direk boynuma sarıldı, seni çok özledim diye.
Bende hemen kollarını çektirdim üzerinden. Okullar açılınca mı beni hatırlıyorsun lan? Sana diyecek birşey bulamıyorum, diyip tüm sinirimi ona saydırarak geçirdim. Tek kelime etmedi ilk başta. Ama Leyla'da değişiklikleri çok kolay farkettim. Çok zayıflamış neredeyse kemikleri gözükecek derece de, gözlerinin altı morarmış, gözlerini içi kıpkırmızı damarları yanmış sanki. Kendine bakan güzel ve tertipli kız saçı başı dağıtmış, kötü bir hal almış.

Leyla;
Annemin dediklerine inanmamıştım, ta ki beni bir hocaya zütürdü. Gördüğüm şeylerden dolayı bende gitmek zorunda kaldım. Gittiğimiz hoca'da annemin dediği şeylerin aynısını söyleyince, inanmaya başlamıştım. Senden artık korkup soğumuştum. Hoca bana muska yazdı, her gün onu okuyup uyumamı söylemişti. ilk 1 hafta hocanın dediği şeyleri yaptığım da, kötü rüyalarım kesilmişti. Gözüme uyku girebiliyordu, o korkularımı yenmiştim. O sıralar iyice senin bana büyü yaptığından emin olmuştum.
Ben iyice sinirlendim, giberim hocasını da üfürükçüsünü de, sen salak mısın da? böyle birşeye inanıyorsun
Leyla; Dur bitireyim! Yoksa anlatmıyacağım.
Bende, sustum dinlemeye devam ettim.

Sabah olduğunda, okula gidesim yoktu. Babama söyledim, dersler boş diye yalan atmıştım. Canımın sıkkınlığı hala geçmemişti. Babamda inanmadı, okula postaladı beni. Okula doğru tek başıma yürümeye başladım. Okulun kapısının önünde bizimkiler oturup sigara içiyor. Önünde derkeni, biraz köşeye geçiyoruz ayak üstü yerde durmuyoruz. Hocalara geçince, sigarayı avuç içine saklarız.

Sonra Atakan geldi, ardından Mustafa. 7-8 kişi okuldan herkes. Lak lak yapıyoruz, daha ilk ders zilinin çalmasına var. Neyse biraz süre geçti, bi araba geldi, Leyla arabadan indi. Arabada babası ve o gün ki çocuk var. Araba Leyla'nın babasına ait. Leyla direk geçti gitti. Bende gözümü arabaya diktim, o bine doğru bakıyorum. Oda bana dik dik bakarken, araba gitti.

iyice o binten nem almaya başlıyordum. Ama kuzenin olduğunu da kesin olarak anlamıştım, çünkü babası ile aynı arabada 3'ü, kuzeni olmasa ne işi var. babası dıbına kor onun diye düşündüm. Aklıma takılan diğer şey ise, ben Leyla'yı o kadar süredir tanıyorum. O bini hiç görmemiştim. Hiç bir zamanda gelip okuldan Leyla'yı ne aldığını nede bıraktığını gördüm.

Acile kadar geldik, içeriye hemen almadılar bizi. Bir sürü kişi vardı amk, sıra alıp beklememizi söyledi. Öncellik daha acileyeti olan hastalara. Neyse Leyla ile oturup beklemeye başladık. Birazda sohbet ediyoruz. Sıra alıyoruzda, içerde ki güvenlik sesleniyor sırası gelen isimleri. Dayanmadım güvenliğin yanına gittim, hocam kaç saattir bekliyoruz bizim sırada nerede? Bekle biraz dedi. Kapıda Leyla ile dikildik bekliyoruz. Bi 5 dakka sonra güvenlik aldı içeriye, keşke sağlık ocağına gitseydik Leyla dedim. ikimizin de aklına gelmemişti tabi, hemen alır gönderirler diye düşünmüştük.

Neyse içeriye geçtim, doktor otur şuraya geliyorum dedi. Doktoru biraz bekledikten sonra geldi yanıma.

Doktor: Neyin var?
-
Ben: Ölüyorum hocam sanki heryerim ağrıyor, derim acıyor. Sürekli öksürüyorum. Gözümü açamıyorum
-
Doktor: Hiç öyle gözükmüyor be oğlum.
-
Leyla'da arkasında, velim gibi;

Evet hocam, tüm gün yanındaydım dedi.

Doktor aldı dondurma çubuğuna benziyen birşeyle, ağzımı açtı baktı. Göğüsümü dinledi. Kulaklarımın içine baktı.

Gülerek şifayı kapmışsın dedi.

Ben: Nasıl bir şifa hocam?
-
Doktor: Soğuk algınlığı
-
Ben: Hocam kendime nasıl gelebilirim?
-
Doktor reçeteye birşeyler yazdı ilaçlar. Elime bir kağıt verdi git şurada iğneni vurul, sonra gidebilirsin dedi. Ulan iğneden hiç hazmetmem, Leyla'da yanımda olunca çaktırmamaya çalışıyorum.

Abi dediğim yavşak boyunumu sıkarken, dur abi çeksene bi elini, Sana birşey diyecem, bi dur dedim. Konuşuyordum, abi sizde kusura bakmayın. Özür dileriz, yaptık bir hata diye laf cambazlığı yapıyorum. Asıl amacım özür dilemek değil, o oruspu çocuğunun gardını düşürmek. Eğer birden dalsam, o bini orada alt edemezsem, beni yere düşürürlerse kafamı ezerler tekmelerle. Bir yandan abi diyip özür dilerim ayağına yatıyorum. Üçüde beni dinliyor, yavaş yavaş sakinleştiler. O abi denen oruspu çocuğu zaten tam dibimde ve karşımda. Beni dinlemeye devam ederken, kafayı burnuna doğru çaktım, az önce tatava yapan muallak, yere yapışıp hönkürüyordu. Ben kafayı atar atmaz diğer 2si bana dalmaya başladı, onlar bana daldığında bizimkiler hemen atladılar üzerlerine. Sopayla bacaklarına, kollarına, sırtına neresine denk gelirse oralarına vuruyordu. Bende aradan tekme sallıyordum Alper binine. Bir yandan da bağırıyorum kafalarına vurmayın diye.

Tam bizimkilerle okula gidecekken, Leyla'nın yanında ki lavuk, Leyla'ya dönerek:

muallakye bak lan kaşınıyor, dedi.

Ben: Sen kime muallak diyosun lan?
-
Alper: Sana diyorum olum hayırdır.
-
Kan beynime sıçradı. Birde Leyla'nın yanında atar yapınca iyice deliye döndüm. Zar zor üstüne atlayıp anasını ammına geri sokmamak için kendimi zor tutuyordum. ilk vuruşu ben yaparsam, haksız konuma düşeceğimi biliyorum.

Yanına yaklaştım iyice, Mustafa ile Atakan, biraz gerimde bekliyorlar.

Ben: Kardeş sen düzgün konuşsana önce bi.
-
Alper: Nasıl konuşacağımı sana mı soracam lan?
-
Ben: hee bana soracaksın.
-
Alper: Olum gibtir git lan şuradan, kafan gövdene ağır mı geliyor?
-
Ben: Aynen birader ağır geliyor, gel bi keste hafifleyeyim.
-

Leyla'da bi yandan onu kolundan çekiyor, kavga edeceğimizi bildiği için bize bağırıyor, gidin buradan ne olur diye.

Süleyman'la geçtik sahilde kayalıkların oraya oturduk. Bir yandan sigara içip arkamıza bakıyoruz habire polis gelecek korkusu var içimde. Bir saat kadar Süleyman'la sahilde ki kayalıkların orada oturduk. Bizimikleri de gözüm arıyor bir yandan, ama Süleyman harici hiç kimse yoktu kavgada ki arkadaşlarımızdan. içimden Allah bilir nereye kaçtılar diye düşünüyorum.

Sahilde Süleyman'la yürümeye başladık, içimde bir yandan korku var bir yandan da sıkılmaya başladım. Telefonla Atakan'ı aradım, Atakan'ın telefonu çalıyor ama bakmıyor. iyice heyecanlandım. Sonra Mustafa'yı aradım, telefonunu açtı.

Ben: Alo lan Mustoo neredesiniz?
-
Mustafa: Kanka ben Erdoğan, 3 arkadaş daha nargile içiyoruz.
-
Ben: bin beni niye aramıyon, bende sizi arıyorum?
-
Mustafa: Olum arıcaktım kontor yok nasıl arayım amk
-
Ben: Atakan nerede?
-
Mustafa: Atakan senle değil mi lan?
-
Ben: Hayır?
-
Mustafa: Nereye kayboldu lan bu çocuk o zaman?
-
Ben: Ne bileyim amk hepiniz bir yere dağıldınız polisi görünce
-
Mustafa: muallakye bak seni kaçarken bile göremedim, nasıl koştuysan polis seni gibecek korkusuna ahahahahaha
-
Ben: gibtir lan yarram ahahahaha
-

Mustafa nargile içtikleri kafenin yerini verdi, Süleyman'la oraya doğru gittik.

Ben: Kanka allah için şu yavşağın kim olduğunu öğren. Normalde ben öğrenirdim biliyorsun, geçen neler olduğunu.
-
Atakan: nasıl öğreneyim kanka? O gün banada laf çarptı.
-
Ben: Kanka yap bişeyler iştee, sana güveniyorum.
-
Atakan: Olum mal mısın la? Sence bana bi gib söyler mi amk? En yakın arkadaşın olduğumu da biliyor.
-
Ben: Mustafa'ya mı söylesek acaba?
-
Atakan: He başka adam kalmadı amk
-

Atakan'la sigaralarımızı körüpleyip, düşünmeye başladık. Atakan'ın düşündüğü yoktu tabi, çocuğun konuyla ilgisi yok. Ben nedersem yaparız kanka diyor sadece. Atakan'ın bugüne kadar ne istediysem hemen hemen hepsini yapmıştır. Bende onun dediklerini yapmışımdır. Hiç anlaşmazlığımız olmamıştı doğru dürüst.

Sonra aklıma bi fikir geldi, sınıfta ki kızlardan birini Leyla ile konuşturacaz. Onun kim olduğunu öğrensin diye. Gerçi hoş, Leyla'nın arkadaşı da kalmamıştı. Ders haricinde kimseyle muhattap olmuyordu. Yine geçen senelerde, anlaştığı arkadaşları Betül falan vardı, onlarla da muhattap olmuyordu artık. Ama bir şekilde öğrenecektim. Atakana anlattım fikrimi, kimi bulalım diye sordum? O da bana, buluruz kanka kolay yaaaa, diyip geçiştiriyordu.

Akşam eve geldiğim de, hala hançerden gözümü alamıyordum. Sürekli elim de odam da oynuyordum hançerle amk. Gece yatmadan önce yastığımın altına koydum hançeri. O kadar sevmiştim, Leyla'nın bana onu vermesi çok daha değerli kıldı benim için. Bizimkilerle konuşup, yatmaya doğru geçtim odama.

Yarı uyku halindeyim, birden kalbim tekler gibi oldu. Hemen yatakdan doğruldum, kalbimi tuttum. kalbim roket gibi çarpıyordu. Hızlı hızlı nefes alıp veriyordum, orada ölecem diye acayip korkmuştum. Babamın yanına gittim, salonun hala ışığı yanık,

Ben: Babaaaaaaaaaaaaaaaa, kalbim ağızım da sanki babaaaaaa!
-
Babam heyecanlanarak geldi,

Babam: Neyin var oğlum?
-
Kafamı yere doğrultup kalbimi tutuyorum, hızlı hızlı nefes almaya çalışıyorum.

Ben: Baba kalbim çok kötü çarpıyor, zor nefes alıyorum!
-
Babam, Yüzümü kaldırıp bana baktı, rengim atmıştı, soğuk terler dökmeye başlıyordum.
-
Babam, anneme seslendi, hemen acile gidiyoruz dedi. Annemin eli ayağına dolaşmıştı resmen.

Ben: Olum niye getirdin bunu?
-
Fatih: Ne olur ne olmaz, hadi kalk şunu bi yere sakla.
-
Erdoğan kalktı,

Ver kardeş bana dedi. Fatih sallamayı Erdoğan'a verdi. Erdoğan kalkın gelin dedi, Parkın içinde ki kaydırağın altında 2 tane daha sallama vardı. Bize onları gösterdi. Kuzenimin sallamasını da oraya koydu. Ulan niye getirdiniz bunları dedim. Biz boş gezmeyiz, diye cevap verdiler.

Ulan yannanı yiyecez diye söylendim. Kavga'da sallamayı kullanırlarsa, orada ki herkes gibi tutardı.

Bende çantadan zinciri çıkardım, elime doladım, geçtim oturdum yine bizimkilerle. Sonra bir baktım, kimse boş değil ki, beyzbol sopası, çakı makı. Herkeste birşey var, bunlar kavgaya gelmemiş savaşa gelmiş diyordum içimden.

Neyse saatlerce bekledik, hiç kimse gelmemişti. 2-3 kişi işim var diye tüymüştü bile.

Akşam geldi babamın da fırçasını yedim. Bana ne haltlar yiyorsun sen kaç gündür, yarın bir gün okuluna gelecem seni çok boş bıraktık, dedi.

Bende odama geçip ders çalışıyormuş gibi yaptım. Atakan ve Mustafa'yla mesajlaşıyorum. Onlar niye gelmediğimi sordu bende anlattım.
-
Mustafa: Kanka iyi yaptın, Leyla çok sinirliydi.
-
Ben: Niye olum?
-
Atakan: he amk ya, bize geldi o gerizekalı nerede diye sorup durdu.
-
Mustafa: Aynen kanka, az daha bizi dövecekti, birde Atakan'a küfür etti.
-
Ben: gibimde değil.

_
Mesajlaşmayı bıraktıkdan sonra da acaba beni niye soruyor? Diye düşüdüm, ama niye sorduğu zaten belliydi. Yarın hiç işim yok birde Leyla'yla uğraşacaktım. Akşamdan anneme okul formasını ütülettim, biraz daha ders çalışıyor numarasına tepkileri dindirdim.

Sabaha kadar ölü gibi uyuduktan sonra, bi el yüz yıkama, bir de kavhaltı yaptıktan sonra okula ağır adımlarla yürümeye başladım. Daha okulun başlamasına vardı.

Evden okula, okuldan eve. iyice ot gibi olmuştum. Atakan ile Mustafa'yla, okul harici görüşmüyordum bile. Asosyal olmuştum. Babamdan test kitapları için para istiyordum, oda veriyordu sağolsun. Annemle de aramı düzeltmiştim. Asosyal içine kapanık biri olmuştum, bu böyle bir süre daha devam etti. Aynı zamanda aşk acısı çekmeye de devam ediyordum. Anlayacağınız yine taktan bir durumun içindeydim, ama huzurum yerine gelmişti.

Atakan'ın da artık sevgilisi olmuştu, kızda alt sınıfladan biriydi. Benle Mustafa, Atakan'la sübyancı diye taşşak geçiyorduk. Ama tabi sübyancı falan değildi, araların da 1 yaş vardı.

Saate baktım, bizimkilerle vedalaşıp yolumdan sapmadan direk, Atakan'ın evine doğru gittim. Kapıyı çaldım, Atakan'ın annesi çıktı. Annesiyle konuştum, nasılsın falan diye. Sonra beni içeriye davet etti. Atakan eşofmanları çekmiş, uzanıyor amk. Kalk lan manda gibi yatma diye kaldırdım. Ayağı kalkıp tokalaşdı benimle.

Atakan: Neredeydiniz lan? Beni bırakıp gittiniz
-
Ben: Asıl sen neredeydin kanka?
-
Atakan: Olum ben kaçmadım ki, parkın oradaydım.
-
Ben: Vay amk polisleri görünce biz kaçtık, senide kaçtı sandım. Telefona niye bakmadın?
-
Atakan: Telefon sessizde bakmadım daha.
-
Ben: Olum korktum lan sana birşey oldu diye.
-
Atakan : Yok be kanka mal gibi kaçmasaydınız keşke, bir tak da olmadı.
-
Ben: Ne oldu orada?
-
Atakan: Polisler geldi, bende az geriden izliyorum onları. O binlerin kimliklerini aldılar GBT'lerine baktılar. Sonra onları postalıdılar oradan. Arabaya binip tekrar gittiler, giblemediler bile amk.
-
Ben: O muallakler sana birşey demedi mi?
-
Atakan: Beni görmediler ki, ben uzaktan izliyordum. Gelseler okulun içine atlıcaktım hemen.
-
Ben: Kavgadan sonra birde okula mı girdin la yoksa?
-
Atakan: Yok la çaktırma anneme hastayım, hocadan izin aldım dedim.
-

Biraz daha Atakan'la konuştukdan sonra, yarın yine gelecekler diye uyardım. Sonra eve gittim. Banyo yapıp, yarın ne zütürsem okula diye düşündüm. Satırı falan zütürmeyi düşündüm, sonra vazgeçtim. Birde bundan başımız derde girmesin diye. Apartmanın ddıbına çıktım, damda küçük depo gibi biryer var kilitli. Kiliti açıp girdim, leş gibi kokuyordu içeresi amk. Plastik boru moru ararken, kısa bir zincir gördüm, Bigiblet zinciri gibi birşey ama kalın. Aldım zinciri tekrar eve doğru indim.

Rüya görüyordum;

Rüyamda ise, sanki gök yarılırcasına yağmur yağıyordu.Şimşekler çarpıyordu. Aynı şekilde yatağımdan yeni kalkmıştım. Odamdan perdeyi aralayıp dışarıya bakıyorum, 4 tane beyaz takım elbiseli adam görüyorum. Hepsi aynı boyda, bizim eve doğru bakıyorlardı. Bende korkup perdeyi kapatıyordum. Birden gök gürlemesi ile rüyam bitiyordu.

Aynı şekil uyandığımda gök gürlüyor ve yağmur yağıyordu. Perdeyi çekip, pencereyi açtım gökyüzüne doğru bakıyorum. Yağmuru oldum olası sevmişimdir. Sonra telefonu alıp, ona bakıyorum saat kaç olmuş diye. Saat sabah 4, 2 mesaj 4 cevapsız arama.

3 arayan kişi Atakan, diğeri ise tanımadığım bir numara. Atakan mesaj atmış, Kanka iyi misin? diye, diğer mesajda Leyla'dan gelmiş saat 2 gibi. Bugün olanlar için özür dilerim, beni affet diye.

Leyla'yı arayım diye düşündüm, arasam da bu saatte de açamazdı, diye aramadım. Mesajta atmadım. Sonra telefonu yerine yatağa doğru attım. Yağmuru izliyordum, karşı yoldan bi araba geldi, o saat'de, arabadan 3 kişi indi, ama bunlar takım elbiseli değildi. Sadece üstlerinde gömlek ve şapka vardı. Gözlerim faltaşı gibi açıldı, 3'ü inip, yürüyordu. Diğeri arabada bekliyordu. Ulan yoksa hayal mi görüyorum dedim. Hemen kapıyı açıp, evden aşağı indim. Kapının önünden o tarafa doğru baktığımda hiç kimse yoktu. Biraz daha yaklaştım arabayı park ettikleri yere, ne araba var nede onlar. Apışıp kaldım orada, hayal mi görüyorum lan diye diye eve tekrar çıktım. Bu sefer babam kapı sesine uyanmış, ne işin var dışarda bu saat de diye.

Bende pencereden dışarıya bakarken, gördüklerimi anlattım. Geç yat asabımı bozma diyip sinirlendi. Hala odamdan izliyorum, belki yine görürüm diye ama hiç kimse yoktu orada, bir daha da gelmediler.

Ben: Lan delirdin mi? Napıyosun??
-
Annem: geç içeri şerefsiz.
-
Ben: vurursan geçmem.
-
Annem: geç lan geç adi, sen bekle daha babana da söylücem.
-

Baba lafını duyunca, hemen geçtim içeriye. Annem terlikle camışa vurur gibi vuruyor bana. En sonun da elinden zorla terliği alıp durdurdum. La biriniz de bi bana vurmadan anlatsa derdini diyerek artık sitem ettim.

Annem ağlamaya başladı;

Yazıklar olsun bana ben iyi evlat yetiştirememişim..

Annemin ağladığını görünce hemen sarıldım.

Ben: Ne oldu annem, ne olur ağlama.
-
Annem biraz daha ağladıktan sonra, orada olanları anlattı.

Rehber öğretmeni senden bahsederken, yerin dibine girmiş. Leyla'nın annesinin karşısın da yüzüm kızardı. Kadın öyle iyi bir insan ki, mahcup oldum. Senin adına ben özür diledim. Öğretmeninden de kadından da.

Ben: Anne çok özür dilerim
-
Annem: Artık benden özür dileme! Sen özür dilemenin anldıbını bilmiyorsun.
-
Ben: Anne yeminle bir daha böyle şeylerle karşılaşmıyacaksın, bundan sonra sadece derslerime odaklanacam. Sana söz veriyorum.
-
Annem: Biz çok duyduk bu sözleri, sen iflah olmazsın. Dilerim rabbim seni ıslah eder.
-
Annemin göz yaşlarını sildim, 50 kere öpüp özür diledim. Sonun da biraz sakinleşmeşti.

Leyla tüm yaz ne yaptığını anlatmaya başladı;
Seni arıyacaktım, herşeyi anlatacaktım ama senden önce bu olanları anneme anlattım. Annem bana senin için, rüyaların da gördüğün kişinin sana büyü yaptırmış olduğunu söyledi.
Ben: (Dayanamadım kahkaha attım.) Yapma Leyla, hiç bir şeye inanmayan ben, birde sana büyü mü yaptıracağım? diyip kızdım
Leyla: Güme, Sus dinle!

Kardo Allahını seversen hızlı yaz 6 da okula gidicem uykum senin elinde

Neyse günler öyle böyle geçiyor, Atakan ile tuvalet de sigara içerken sohbet ediyorduk.

Atakan: Kanka sana 2 gündür söylücem ama korkuyorum.
-
Ben: Ne sölüyecen?
-
Atakan: Ama gidip kimseye birşey yapmıcaksın
-
Ben: Tamam oğlum söyle
-
Atakan: Yemin et
-
Ben: Yemin ederim.
-
Atakan: Kanka Leyla biriyle çıkmaya başlamış.
-
Ben: Kimle?
-
Atakan: Bende bilmiyorum kanka, banada benim ki söyledi. Ama isim vermedi banada.
-
Ben: Oğlum taşşak geçme lan kimmiş?
-
Atakan: Valla bilmiyorum kanka
-
Ben: Söyle gibecem, bir tak yapan oruspu çocuğudur. Artık kavga mavga etmiyorum amk, sadece merak ettim.
-
Atakan: Harbiden bilmiyorum kanka.

Atakan'la birlikte manitasının yanına gittik. Kızın adı, Meryem bu arada.

Yine gün içerisin de Mustafa'yla tenefüste sigara içiyoruz. Atakan muallaksi tek tük geliyordu yanımıza.

Mustafa direk lafı soktu, dıbınaaa koduuum, görmemeşin sevgilisi olmuş iyi ki dedi.
-
Atakan: Sen sus lan yannan kafalı
-
Mustafa yine Atakan'ın koluna kıçına vurmaya başladı.
-
Atakan: Dur lan bin kolumu çürüttün diyip, Mustafa'yı durdurdu.
-
Atakan: Kutsal kanka senin yanına geldim, bu muallaknin değil. Kanka ben seni biliyorum, sakın o binle kavga etme. Bırak nederse desin amk.
-
Ben: Kimle kanka?
-
Atakan: Leyla'nın sevgilisi.
-
Mustafa: Hayırdır lan, arkadaşın mı yoksa?
-
Atakan: Hayır dıbına kodumun malı sen bi gibtir git la
-
Mustafa: Kanka tercihlerine karışmak istemiyorum ama bu Atakan bini seni kendi gibi gavat yapmaya çalışıyor.
-
Ben: Yok kanka, kaç kere diyecem bir şey yapmıcam. Yaparsam zaten, ölüm fermanımı imzalarım amk.
-
Mustafa: vayyyy gavatlarrr
-
Atakan'la birlikte Mustafa'yı biraz dövdük, oda hızlı vurmayın lan muallakler diyip gülüyordu.
-
Tuvaletden çıktığımız da herkes içeri girmiş kendimizi kaptırmışdık yine. Koşa koşa sınıfa çıktık hocadan azar işitip yerlerimize oturduk.

Son derse girmemizle birlikte kalbim yine yerinden fırlayacak gibi atıyordu, heyecan içindeydim. Leyla'nın ne diyeceğine dair bir fikrim yoktu. Ama kendimi herşeye hazırlıklı bırakıyordum.