sevgilimle nasıl başladık anlatıyorum

okuyan yok mu lan hiç

okuyom panpa anlat yarın devam etcem

anlatıyorum o zaman beyler

* neyse kızla yürüyerek 20-25 dakika sonra saat kızın evinin önünde buluştuk.
sürat ve endişeden hissedememişim panpalar 4 tane mesaj gelmişin.
"ya git lütfen"
"ne konuştunuz?"
"ne oldu tugay bişey mi dedi babam?"
"şş"
mesajları hepsini okudukdan sonra giblemeyip telefonu yine cebime koydum.
tekrar gittim bastım zile.
diyafondan bu sefer huzur veren bi ses amk. kadın sesi. ama benimki değil.
- benim nurşen abla dedi tilbe.
- hoş geldin kızım dedi kapıyı açtı hemen.
koşa koşa kızın katına çıktık biz bi aşağı katta o kapının önünde zile bastı.
babası çıktı kızın bişeyler konuştular
benim ki çıktı beyler kapıya. pijamalarının içinde bile güzel amk

Devam panpa uyursam yarin okuyacam

bunlar konuşurken tilbe aşağı bak demiş olmalı ki gülerek aşağı baktı beni gördü.
gülümsedim bende.
içeri girdi hemen. bi 5-10 dakika sonra tekrar kapıda gözüktü.
üstüne bi pantolon bide tişört giymiş.
- baba ben kapının önündeyim dedi.
- tamam geç kalma dedi babası.
züt verene bak sen ben istedigimde yok diyodun amk.
neyse biz aşağı indik onlarda indi.
4 ümüz kapının girişindeyiz.
öksürdüm amk bilerek.
selcuk anlamış olcakki
- sizin konuşcaklarınız vardır dedi.
utandım kızardım amk o deli cesareti birden gitti.
onlar binanın dışında biz içinde.
konuşamadım hiç ona baktım öylece. o bana baktı.
kıpırdamam için etken olan şey sensörlü ışığın kapanmasıydı.
- ee konuşmayacak mısın? dedi
sustum yine kapıyı açtım sigara versene dedim selcuga
aldım yaktım amk

beyler biraz uplayın amk okuyanları göreyim okumuyosanız boşuna yorulmiyim lan

dinliyom ben panpa

aldım yaktım amk yüzüne üflememek için tavana doğru baktım üfledim.
kafamı hafifçe indirdiğimde yüzündeki o hafif gülümseyi gördüm.
5 saniye içinde aşık oldum diyebilirim.
sonra gitti o gülümsemesi
- içme şunu dedi.
- bırakmaya çalışıyorum zaten dedim. güldüm bide yalan çünkü amk.
- belli belli dedi elime bi atak yaptı kaptı sigarayı söndürdü.
en sevmedigim şeyi yaptı beyler. tokat atıp dövüp çekip gidebilirdim.
ama ellerinin izi ellerimde kaldı yapamadım
- bidaha yapma bunu dedim ciddi bi şekilde.
- sende bi daha sigara içmezsin olur biter dedi.
sanane amk ya
- ee söyle artık dedi.
bi an sinirle tam söyliyecektim ki selcuk cama tıkladı.
açtım ne oldu dedim
- kanka kızın annesi bağırıyo nerde bu kız diye çabuk olun dedi.
- tamam dedim.
- döndüm seni çok seviyorum dedim.
roberto carlosun frikikleri gibi bodosloma daldım konuya amk.
- tamam dedi. beyler
sadece tamam dedi

devam et bin

ee sonra

sırtıma iki el vurdu teselli eder gibi hadi dedi.
ben boynumu büktüm çıktım dışarı tek kelime etmeden.
selcuk al istersen bi sigara yak dedi.
- yok sağol dedim.
- ne oldu dedi tilbe.
- yok bişey ya iyiyim dedim.
yürüdük beyler.
geceye sessizlik ruhuma ölüm hakimdi.
küçük dilimi kesesim geldi ömür boyu konuşmamak için.
gecenin sessizliğini elimde döndürdüğüm telefon bozdu.
bakmak için sabırsızlanıyordum ama o değilse hayal kırıklıgına uğrarım diye bakmakta istemiyordum.
- baksana kim attı mesaj dedi selcuk.
- yok dedim.
- bak la işte dedi.
baktım. kız atmış beyler
"bende seni seviyorum özür dilerim" yazmış.
mutlu oldum birden binlige vurdum
"tamam." yazdım yolladım

fenerin budapeşte'den 5 yediği maçı arıyodum nereye geldm

o gece daha mesaj atmadı. bende atmadım.
atamadım.
niye bende bilmiyorum
o günü mutlu oldugum halde mutsuz geçirdim konuşmadıgımız için.
oturdum 3 paketin 1 kutusunu ben içtim amk.
2 mizde birbirimizi seviyor muyduk? evet.
ben onu istiyor muydum? evet.
o beni istiyor muydu? galiba evet.
bizi tutan neydi? bilmiyorum.
neden benim sevgilim olur musun demedim? bilmiyorum.
ama o geceyi yalnız geçirdim.
hatta o haftayı

* 1 hafta eve tıkılıp kaldım. gelen mesajlara baştan savma cevaplar veriyordum.
eve gelip beni dışarı çağıranları tekmeyle kovuyodum amk.
biri hariç.
geldi beyler eve.
- dışarı gelir misin dedi
- gelemem dedim.
- peki ben gidiyorum o zaman dedi.
- tamam dedim.
şansa kapıyı kapatıyodum amk. birden ergen moduna girdim.
kapıyı kapatırken tuttu.
- ne oluyor? dedi.
- olan birşey yok. dedim
- neden hiç mesaj atmadın dedi.
- bekle dedim.
gittim telefonu alıp taslakları açtım beyler.
göndermek isteyipde gönderemediğim mesajları göz ucuyla gösterdim.
sonra açtım gelen kutusunu gösterdim. bomboştu.
- bu yüzden dedim.
- özür dilerim dedi.
sanki yıllardır sevgiliyiz de ayrılmışız gibi bi hava vardı ortada.
- sorun değil gelmiyorum dışarı gidebilirsin dedim.

Dewam panpa

up up up

bi dakka bi dakka.. sorduk mu amın cocugu

* kapıyı kapadım suratına. ama kapıdaki delikden gidiyor mu diye de bakmadım değil.
gitmedi. oturdu biraz. kapıyı tıklamak istedi cesaret edemedi herhalde elini indirdi.
merdivene oturdu.
konuştu kendi kendine duyuyordum ama anlamıyordum tam
bi 5 dakika öyle oturdukdan sonra telefonu eline aldı.
telefona baktım bana mesaj atmadı.
bekledim belki hat takılmıştır diye yok amk telefonu eline alıp bişeylere bastıktan sonra gitti.
öylece kala kaldım evde.

rezerved