sevgilimle ayrılma hikayemi anlatıyorum

arada up.layında okuduğunuzu anlayayım beyler bayanlar

--- yolculukta ilk defa bir kızın elini tutmuştum sarılmıştım. istanbula kadar harika bir yolculuk olmuştu. istanbula geldik. Üsküdarda güzel bir kahvaltı yaptık. Sonra onu evine bıraktım. Ben tekrar ankaraya döncektim arabayla ama uykusuzluktan ölüyordum bütün gece araba kullanmıştım ama çok harikaydı.. Tabi benzin paralarını kredi kartına yazdırdım züte kaçtı o ayrı mesele:)

--- 4 ay sonra elini tutunca artık bana evet demiş oluyordu. Artık sevgiliydik. Ama asıl sorunlar şimdi başlıyordu.
Tecrübeli arkadaşlarım hep kızları süründürmek lazım ilgi göstermicen derdi bana ama onları dinlemedim amk. Kıza karşı ideal davrandım hem onu mutlu etmeye çalıştım. Ama o ise herşeyde br kusur buluyordu nedense

---Aileme de söyledim kızı böylece daha çok para harcayabiliyordum bir şey demiyordu ailem. Ama özel üni.de okuduğu için çevresi farklıydı hep lüks mekanlarda alışveriş merkezlerinde takılıyorduk. Onlayken kral gibiydim ama odtüye dönünce tasarruf yapıyordum. istanbula yol masrafı otel masrafı derken 2 günde 200-400 arası para giderdi genelde.
Ama sevince zahmetleri zorlukları hiç görmüyor ki insan. uykusuz geçen 6-7 saatlik yol bile insanı mutlu ediyordu..

--- Birgün yemekten sonra tatlıcıya gidelim dedi. istiklalde lüks bir yere girdik(hesapta bize gircekti). Tatlımızı yedik kahvemizi içtik. sonra fena giren hesabı ödeyip çıkıyordum. iki pasta 3 kahveye 40 lira gibi birşey ödemiştim. Çıkarken "birde su alabilir misin bana" dedi. Su 2 liraydı orda. Bende "zaten çıkıyoruz dışardan alırız "dedim.

işte ilk büyük kavga böyle başlamıştı. Bana cimri olduğumu fedakarlık yapmadığımı tutucu olduğumu dalan söyleyip durdu 2 saat boyunca konuştu demediğini bırakmamıştı. Kalbini kırmamak için alttan almaya çalıştım ama olmadı.

--- kavga iyice hızlanmıştı. Ailesine arkadaşlarına olan sinirini benden çıkarıyordu. Beni eleştirdikce egosunu yokseltiyordu.
Sonra "Böyle olmayacak bitirelim" dedi. Başımdan kaynar sular dökülmüştü ama sakinliğimi kaybetmedim. Üzülmüştüm çok. Zor konuşuyordum. "Madem yürütemeyeceksin en küçük birşeyde kıyamet koparcaksın burda bitsin" dedim. Onu evine zütürüyordum ama yolda neşeli neşeli konuşuyordu hep gülüyordu. Sinirimden kafayı yiyecektim. Birisi trafikte laf falan atsa bütün hıncımı ondan çıkaracaktım amk.

Tam evinin önüne gelmiştik ayrılcaktık. sarılırken ona son cümlemi söyleyecektim. Cümleyi söylemeye başladım.
"SENi SEVEBiL... " cümleyi tamamlayamadım boğazıma tıkandı. sevebilirdim diyemedim Ağlayacaktım amk. Hemen arkamı dönüp uzaklaştım yanımdan. O ise donup kalmıştı

--- Arkama bakmadan ayrıldım yanından. Konuşamamıştım ayrılırken.
Sonra arabayla kadıköy iskelenin oraya gittim. Telefonu kapattım Oturdum köpek gibi ağladım. Hayatımda ilk defa böyle ağlamıştım amk. gece 12den 4-5e kadar böyle geçti. Sonra uyuyakalmışım arabada. Sabah gürültüden uyandım. Ankaraya döndüm hemen.

@64 çulsuz değildim lan. Altımda araba bile vardı hacı. Ama kız işleri böyledir. Farklı şehirde olunca harcamalar 1.000-1500ü bile geçiyor

--- içinde kalbinde bir sızı olur. Bunu yaşayan bilir beyler çok kötü bir sızıydı ilk defa sevgilim olmuştu ilk defa yaşıyordum bunu. 2 gün bu sızıyla dolaştım. Kimseye söylemedim ayrıldığımı. Odtüde kendi kendime dolaşıyordum akşamları. Ama bidaha ağlamayacaktım kendi kendime söz vermiştim.

--- 2 gün sonra uyurken telefonum çaldı. SEvgilim arıyordu. Ama açmadım. Israrla arıyordu telefonu sessize alıp bir yere bıraktım. 1 saat sonra baktığımda birsürü cevapsız arama ve mesaj vardı. Farklı numaralardan mesaj atıp arayıp durmuş. Benimle tekrar konuşmak istediğini yazmış.
O gün hiç cevap vermedim. Ertesi gün aradığında cevap verdim. Ayrılırken söylediğim yarım cümle hala aklındaymış.
Çok etkilenmiş o anki halimden..

beyler sözlüğe giremediğim için yazamadım.
talep olursa devam etcem hikayeye

---birkaç saat telefonda konuşnca tekrar ikna oldum. ilerde barışmadığıma pişman olmamak için tekrar deneyelim dedik. Ve tekrar başladık.. Asıl hikaye şimdi başlıyor beyler

--- Barıştıktan sonra bir süre herşey çok güzel gitti fazla sorun olmuyordu istanbula gidip geliyordum.

Yine istanbula gitmiştim. istanbula gitmeden önce harcayacağım parayı ankaradan çekip giderim. istanbuldayken para çekersem ailem hesap kayıtlarını görüp istanbula gittiğimi anlamasın diye.

Neyse istanbula gittim 2 gün gezip dolaştım. Ama ondan ayrılamıyordum. 1 gün daha kaldım. kalcak ev bulamadığım için geceleri otelde kalıyordum. Otellerde pahalı tabi 3 günde cebimdeki bütün para bitmişti.
Akşama kadar dolaştık 3.gün sonra ondan ayrıldım. cebime baktım 90 lira kalmış. otelde kalsam paramın çoğu bitecek ertesi gün gezemicem fazla, kız arkadaşıma param yok diyip rezil olmayı kendime yakıştıramıyordum.

otel yerine gece havalimanına gitmiştim. Sabah 4-5e kadar orada oturdum sonra dışarda soğukta dolaştım. o gece sağlam soğuk yemiştim amk. bilseydim kalın giyinirdim..

sonra sabahleyin kız arkadaşımla buluştum. Nerde kaldın diye sorduğunda arkadaşımda kaldım dedim kızmasın diye. ama yorgunluktan uykusuzluktan geberiyordum belli etmemeye çalışıyordum

edit:imla

amk kimse okumuyor galiba

fedakarlık yapıyorsanız direk yüzüne söyleyin binler üzülür mahçup olur diye düşünmeyin ısrarla belirtin ancak böyle anlar bu kız milleti

--- sonra bir gün beni sinirli bir şekilde aradı. Bana ağzına geleni söyledi durduk yerde. sonra kapattı telefonu.
meğersem arkadaşlarıyla otururken gerizekalı bir arkadaşı keşke bende seninki gibi birisi bulsam değerini bilirdim onu üzmezdim gibi şeyler demiş kız arkadaşıma. Kız arkadaşımda ona olan bütün sinirini benden çıkardı tabi.
--->>> işte kızlar böyledir beyler başka birşeye sinirlenir sonra sinirini sizden çıkarır

--- neyse devam ediyorum..
telefonda bütün sinirini bende çıkarttı insan sevince kalbini kıramıyor tabi. Fakat telefonu yüzüme pat diye kapatınca ben sinirlendim.
Tekrar aradım açmadı. mesaj attım "aç şu telefonu yada bidaha benden haber alamazsın" yazdım. Mecburen açtı telefonu.
ağzıma geleni söyledim bana böyle saygısızlığı kimse yapamaz falan dedim. Tam bitirelim diyecektim ki amk yine gönül işte diyemedim. "benden birkaç hafta haber alamayacaksın otur düşün saçmalıklarını" dedim sonra kapattık telefonları ama çok telefonu kapatırken ağlamaya başlamıştı.

---Sonra o kadar üzüldüm ki onu ağlattığım için. ağlarkenki sesini duymak fena koydu bana..
Hemen pijamalarımı çıkardım rasgele birşeyler giyindim.. acele bir şekilde otogara gidip otobüse bindim gece 12de istanbula yola koyuldum. Sabah 8de kursa gitcekti apartmanının önünde bekledim. Çıkarken yüzü o kadar kötü haldeydi ki sabaha kadar ağlamış gözleri şişmiş gibiydi. Makyajsız özensiz çıkmıştı dışarıya. Beni karşısında görünce çok şaşırdı gülümsemeye başladı. Çocuklar gibi gülümsemişti.
o zaman anladım beni hala çok sevdiğini. ilk defa o gün okşamıştım saçlarını.

edit: imla

ulan hikayenin içinde biraz cinsellik olsa herkes okurdu up.lardı.
ne abaza adamlarsınız lan.

devam ediyorum beyler hikayeye..