ALAYINA REZ ULAN!

tutamadı beyler begüm kendini, eli selpakla gözünde oldugu halde aradan gözünden yaş aktı. biraz zaman istedigini söyledi. saçında beyaz bişey vardı. havadan gelmiş heralde. onu aldım, cebimden caramioyu çıkardım. önüne koydum. sonra gittim.
bi iki gün sonra. begüm mesaj attı akşam 7 gibi. normal konusmak istiyodu belliydi, o konulara girmek istemiyodu, belliydi benimle konusmak istemisti. sonra laf arasında evinin bos oldugunu ögrendim. bunu kullanmam lazımdı ki birazda, begümünde onun yanına gelmemi istedigini düsünmüstüm.
b:himym izleyesim geldi.
begüm: izle o zaman
b: tek izlemek pek zevkli degilmis, yanımda biri ile izledikten sonra, tek sarmıyor.
begüm:benimde aklıma soktun. neyse ben izliyim tek başıma.
daha cevap vermedim
(15 dakika sonra)
begüm: bi bölümlük gelir misin?
yine baglamıstı beni kendine. hemen hazırlanıp gittim, hatta baya zaman geçmisti oyalanırken

Hadi be bilader

sonra bişey oldu, arkadasıyla konusurken begümün gözleri doldu. sebebini kendimden başka bişeye yoramıyodum. artık dolan gözleri. yaşlarını bırakmıştı beyler yanaklarına kadar inmişti göz yaşı. dayanamadım. kalktım gittim, yan masalarından çektigim sandalyeyle oturdum masalarına. arkadasına benim fotografımı göstermis olucak ki. aa dedi, begüm göz yaşlarını silmeye çalıştı. hiç bi replik yoktu aklımda, izledigim filmlerden. okudugum kitaplardan. oraya uyan hiç bi laf yoktu. dokunmak istedim saçlarına, yanaklarına, yüzüne. ama o kadar kalabalık mekanda pek alısık degıldım. kaldı kı karsımda tanımadıgım bi arkadaşıda vardı.
b: ya bana de ki. olmadı hasaki yapamadık. bizim mevzumuz birbirimizi tavlayana kadarmış, bizim olayımız. engellerimizi aşana kadarmış. bizde başlangıç, gelişme varmış. sonuç yokmuş.

arkadası mal olmustu, ama o an umrumda degildi. böyle seyler basbasa konusulmalıydı. ama ben dayanamıyodum, bişeylere özenicek gücüm kalmamıstı.

b: ya da ben bu saatten sonra, senın her anında yanında olucam

yani, yok. bekliyosun öyle. yapıcak bişey yok ki dıbınakoyim. cebimde caramio getirmiştim. bi şeye yarar diye. onu kullanmak istiyodum ama kullanıcak hiç bi ortam yoktu. cıkardım cebimden caramiyo yu. elimde oyalandım oyle, garsona, "çikolatayı şu masaya zütürür müsünüz" deme fikri geliyodu sadece. sonra hemen arkasından ne kadar malca oldugunu falan düsünüyodum, durmadan kendimle çelişiyodum bakakaldım 10 dakika çikolataya. yoktu ama. her zaman onu tavlarken şansım yaver gidiyo. bişey bana yardım ediyodu. şansa en çok ihtiyacım oldugu anda, zaman akıp gidiyodu.

devdıb panpa

begümü o kafa karısıklıgından kurtarmak, o durumdan kurtarmak cok zor olucaktı. ama değerdi. bi süre kendisine zaman ayırmasına izin verdim. ama balıkesirde adam akıllı baska arkadası yoktu dertlesicegi falan. o yüzden artık biseyler yapmam lazımdı. tam arkadaslarla napıcagımızı falan konustugumuz sırada bi haber gelmisti, arkadasımın kardesine araba carpmıs, hastaneye kaldırılmıs. cok sükür bisey olmamıstı. ama apartopar döndük istanbula.
2-3 gün hastanede geçirdikten sonra eve döndüm. gün içinde uyudum. aksam begümün instagrdıbına bakmıstım hemen. istanbula dönerken yolda bi foto atmıs, bi de. en son evde bi tane fotograf atmıstı, asıktı hatta suratı. aksam 7 gibiydi. hemen cıktım evden mahallesine gitmistim. ama napıcagımı bılmıyodum. 1 saat sonra geri döndüm. cok gibik bi durumdu. ne o bana yazardı, ne ben ona yazdıgımda mutlu edebilirdim. ortak bi alanımız bile yoktu. okul gibi. 1-2 gün sonra, lise arkadası oldugunu tahmin ettigim(acıklamada oyle yazıyodu diye hatırlıyorum) kisiyle bi kafede fotograf atmıstı, mekanın adıyla birlikte paylasmıstı. arkadaşı kızdı bu arada. hemen oraya gittim. oturdum bi masaya. görmedi ilkten beni. ona göre saat 2 yönünde falandım ama hafif kalabalıktı, o da etrafa bakmıyodu zaten. görmemisti beni

yaz daşşağını yim yaz

yeni eve geldim beyler, artık abanıcam hikayeye ilk zamanlardaki gibi. işlerim bitti.

begümün moralini düzeltemedim o gün. ertesi gün oldugunda ses yoktu begümden, bende üstüne gitmemek için mesaj atmamıstım. arkadaslarla vakit gecirdim o gün. bi cafeye gittigimizde, begüm merve bi de o çocuk bi masada oturup konusuyolardı. bizi ilk gören merve oldu. irkildi biraz. hiç takmamıs gibi yaptım uzak bi masaya oturdum arkadaslarla. ne konustuklarını gerçekten merak ediyodum ama az cok tahmin ediyodum. merve begüme kendini anlatmaya calısıyodu. o günde baska bi olay olmamıstı zaten. ertesi gün begüm mesaj attı, cocuk istanbula gidiyomus. merve de istanbula dönmek icin evdekilere ısrar ediyomus falan dedi. benim işime gelirdi, çokta güzel olurdu. ki oyle de oldu. cocuk gitti, 2 gün sonra merveler gitti. babası tekrardan döndü ama sonra balıkesire yine.
begüme biraz zaman vermem gerektigini biliyodum ama bu zaman benim aleyhime de işliyo olabilirdi. o da mutlu olmmak istiyodu bunu bılıyodum. ama merve ogrenicegi zaman olucakları düsündü. cünkü öncede gizli saklıydı, bi maceraydı. artık iş gerçekleşmek üzereydi. begümle sevgili olabilirdik.

ulan 2 entry girip kayboldu gene yaz artık be panpa

Devam panpa

Ya tamam sevgilin varken başka biriyle olursunda senelerce çıktığın kızın en yakın arkadaşıyla birlikte olmak hele ki çocukluk arkadaşıyla olmak onu huur senide huur çocuğu yapar bu bi gerçek . En yakın arkadaşına bunu yapan sana neler yapıyodur :D

iyi geceler beyler yine yalvartıyor mu bin?

Devam edicekmisin yazda ona göre bende yatım kardeşim

Bu hasekinin var ya doğduğu günü gibim ulan dalyannan hikaye okumaya geliyoz buraya ne kız gibi davranıp duruyon hüür çoçuğu

begümle hayatınızı devam ettircekmisin

Hasakiye yuklenmeyin adam senaryo yaziyo biraz sabir

Nere gitti gene mk

Sevgilimin kız arkadaşıyla beraber oldum diye başlık açan biri mi söylüyor bunu bana? Hahaha imlama yazım kuralıma dikkat edeceğim kadar mühim değilsin arkadaşım.Ne okuyosun sen Kahraman Tazeoğlu falan mı ordan mı esinlendin şu hikayeyi yazarken

o gün arkadaslarım ve begümle evde sohbet, muhabbet akşamı etmiştik. merve aramıştı, evde herkes sessizleşti. ne dicegini merak ediyoduk. açtım, konuşmak istedigini söyledi. tamam dedim. plajda buluşuruz dedik. kapattım, begüm istemiyodu gitmemi ama bişeyde dememişti. plaja gittim, mervenin yanına kadar yürüdüm, gözleri dolmuştu.
merve: ben çok özür dilerim
b: sorun değil. son zamanlarda pek iyi gitmiyoduk zaten.
merve: sana bunu 2. defa yaşattıgım için cok kötü hissediyorum kendimi
(damarıma basmıstı beyler o ilk sefer ki üzüntülerim aklıma geldi. sanki anlık yapılan hatalardı, uzun uzun flörtleşmişti ikisinde de.)
b:tamam sorun değil uzatma. diyip gittim.

geri dönüp giderken uzaktan bizi o çocugun izledigini gördüm. umrumda değildi. artık begümle olmanın hayaline kavuşuyodum, yeni hayaller ekliyodum. zerre umrumda değildi merve. eve gittim. anlatmamı istediler. bitti sorun yok dedim. o gün begümün morali bozuktu. ve düzeltmek çok zor olucaktı biliyodum. kaygıları vardı.