beyler ben 28 yaşında bir abiniz, kardeşiniz, panpanızım. olay bundan iki hafta önce gerçekleşti.
sevgilim de 1.65 boylarında, zayıf, beyaz yüzlü, dalgalı saçlı, iyi niyetli bir insandır. bir yanlışını görmedim bugüne kadar.
arkadaşlar ben bu kızla ciddi düşünüyorum. kendisi benden üç yaş ufak. e yaşımız geçiyor artık evlilik düşünüyoruz kızla da 2 yıldır beraberiz, evlilik şart.
beyler size yemin ederim kızla öpüştük, elleştik ama sırf o gece beraber olmak için, daha anlamlı olsun, kızın güvenini kırmayayım diye hiç ciks yapmadık.
sevgilim de ben de çalışıyoruz. dünden sözleştik işten çıkışta saat 18:00 da yemek yiyelim diye. telefonda bana sürekli "aşkım sana bir şey söyleyeceğim çok önemli" diye bir şeyler zırvaladı durdu. sesi de kötü geliyordu sordum "ne var" diye. "yemekte söylerim" dedi.
iş çıkış saati geldi. çıktık, buluştuk. pide, kebap, çorba yapan bir restoranta girdik. ben de o da çok severdik orayı. hep ordan yemek yeriz.
ben iskender istedim o da aynısından istedi. yemeğe başladık işte. bu iki lokma aldı ağzına sonra bir bardak su içti.
gözlelerini kaçırdı, ensesini kaşıdı morali bozuk bir şekilde
"mustafa" dedi.
ağzım doluydu "efondum oşkum" dedim.
tekrarladı. "mustafa" dedi.
"efendim aşkım yemek mi soğuk?" dedim.
tekrar "mustafaaa" dedi.
kolayı yudumladım ağzımdakini bitirdim buyur esra dedim.
" mustafa çok ciddi bir şey söyleyeceğim ama senin beni terk etmenden korkuyorum" dedi.
" beni aldatmadıysan ya da buna benzer bir şey yapmadıysan sıkıntı yok merak etme 2 yıl geçti beraber ne olabilir ki en fazla" dedim.
" mustafa" dedi.
"yeter artık ne söyleyeceksen söyle esra! mustafa mustafa sıkıldım artık!" dedim sert bir şekilde. baya sinirlendim artık.
gözlerini gözlerime dikti. direkt o acı cümleyi kurdu:
"mustafa ben senle bir ilişkiye başlamadan önce çocuk aldırdım" dedi.
aniden öksürmeye başladım. "ne?" dedim şaşkınlıkla ve öksürmeye devam ettim. suratım kıprkımızı oldu. aynı şeyi tekrarladı bu sefer kekeleyerek.
bu sefer kusuyormuş numarası yaparak tuvalete gittim. arkamdan koştu. girdim tuvalete fayansa b,ir tane yumruk koydum. deliler gibi seviyorum kızı. aynaya baktım gözlerimden deli gibi yaş akıyor hem sinirden hem üzüntüden.
dışarıdan da "mustafa iyi misin?" sesleri hiç ekgib olmadı.
ben "allah'ım ne yapıcam ben şimdi" diye ağlıyordum.
yüzümü iyice yıkadım. kızarıklıklar gidene kadar biraz bekledim.
sonra dışarı çıktım. "iyi misin" diyor bir de yüzsüz. hayır, baştan söylese ben onunla bir ilişkiye başlamazdım. gibmek için bile başlamazdım.
hiçbir cevap vermeden gittim hesabı ödedim, çıktım. bunun çantası masada kalmıştı o bunu almaya gitti hızlıca ben orada hızlıca koşmaya başladım beni göremesin diye. bir ara sokakta koşmaya başladım. bir nevi saklandım.
sonra yoruldum bir yandan arkama baka baka yürürken bir yandan da derin nefes alıyorum. sonra doğruca eve gittim. annem moralimin bozuk olduğunu ya da ağladığımı (yolda da ağladım elimde değil) fark etti ama belli etmedi gibi geldi bana.
" hoş geldin, aç mısın oğlum" dedi neşeli bir ses tonuyla.
"yok, yorgunum biraz dinlenicem" dedim.
geçtim çıktım odama ağır adımlarla.
hüngür hügür ağladım amk. ben o kızı tertemiz, bakire sanıyordum. bana daha önce ilişkim olmadı dedi. çocuk bile aldırmış amk. kim olsa üzülür. bazı genişler olacak tabi ki ne var bunda diyecektir. lütfen o rahatsızlar gelmesin.
bu arada telefonu tuvalette kapatmıştım. çıkınca arayamasın diye. merak ettim açtım telefonu. tak art arda 50 tane mesaj.
arayanı bil mesajı gelmiş bir de esra aramış işte.
birkaç nerdesin tarzı mesajlardan sonra upuzun bir mesaj yazmış.
mesajı aynen yazıyorum:

" mustafa sen benim için çok değerlisin. bunu sana baştan söylemeliydim ama ne yapayım, korktum. seviyordum seni. senin çok iyi bir insan olduğunu biliyordum. bana değer vereceğini biliyordum. çoğu kez sana itiraf etmek istedim ama edemedim.
entry çok uzun olmasın diye kısa kesiyorum çok uzun bir mesaj.
mustafa seni seviyorum ne olur beni bırakma. intihar ederim. senden başka kimsem yok. kimse senin gibi mutlu edemez beni."

hadi o aradaki upuzun mesajdan da birkaç kesit paylaşayım. elemanın biri bunu evleneceğiz diye kandırmış. 6 aydır beraberlermiş. kız da bunu sevmiş işte. ayrılırım yapmazsak demiş eleman. senle yapmayacaksam kimle yapacağım seni mi aldatayım falan demiş. kız da güvenmiş, korkmuş. beraber olmuşlar. sonra devam etmiş bu böyle. kız hamile kalmış. çocuğa söylemiş, evlenelim demiş. çocuk bunu terk etmiş. bu da maaşının yarısıyla gitmiş çocuk aldırmış ailesinden habersiz.
bu arada telefonu açtığım için de karşı tarafa iletim raporu gitmiş herhalde ki bir daha aradı. açmadım ve telefonu kapattım.

zil çaldı bu arada. ben odamdayım. akşam ablamla kocası geldi. seslerinden anladım. neşelilerdi. 5-10 dakka sonra eniştem odama geldi. annem morali bozuk falan diye bir şeyler çıtlattı herhalde. nasılsın? iyi misin? moralin bozuk gibi tarzı şeyler söyledi. yok dedim. hadi odaya geçelim bir çay içelim dedi.
tamam enişte dedim. odaya geçtik. ablam aradım seni telefonun kapalıydı dedi. benim şu telefona bakıver bi kasıyor falan dedi. onla uğraştım biraz ama kafam hep esra'da.
abla gelsene bi özel bir şey konuşacağım dedim. ne ile ilgili dedi.
esra ile ilgili dedim. ne oldu? aranızda ne var dedi.
durum böyle böyle diye aynen anlattım.
o da aynen böyle dedi:
"mustafa kimsenin geçmişi seni ilgilendirmez. kız gidip kızlık zarı dikimi yapıp seni kandırabilirdi. demek ki seni seviyor ve sana değer veriyor bu kız. sakın bu kızı üzecek bir şey yapayım deme. senin bu kızla iki senen geçti. kıza bir darbe de sen vurma. eğer öyle olursan ne bir daha seninle konuşurum ne de kardeşimsin derim. bu da kulağına küpe olsun, o kızın arkasında ben varım" dedi. ben bir de muhafazakar, dinine düşkün biriyimdir. namaz falan kılmam belki ama iyi niyetli de bir insanımdır. bir ortada bir yalan var iki zina yapan bir eski sevgili. üstelik kürtaj yapmak da günah.
şimdi iki arada bir derede kaldım. ne yapacağımı bilmiyorum açıkçası. off of hayat zor be panpalar. derdimi bir de burda anlatayım da yardım eden çıkar dedim.
sahi siz panpanıza bir akıl verir misiniz?