Panpalarım 2 sene geçmesine rağmen hala özlüyorum onu. Ama ona zütüreceğim bir çiçek bile yok...
2 sene önce dediğime bakmayın 2 3 ay fazlası vardır
2 sene önce sevgilim çok garip davranmaya başladı. Dışarı çıkmıyor, sürekli hüzün dolu mesajlar atıyordu
b:ben d:damla

b:Nasılsın aşkım ?
d:iyi ...
b:ne oldu söyle neden böyle davranıyorsun?
vs. vs.
bu konuşmadan bir hafta sonra bana mesaj attı
d: aşkım naber yha çklımmı bgn .s .s
b: olur aşkım *** kafesinde buluşalım
gittim *** kafesine
d: aşkım sana çok önemli birşey söylemek istiyorum ama istersen söylemeyebilirim bu seni üzebilir...
b:tabiki söyle, aramızda gizli birşey kalmaması
lazım
d: aşkım hamileyim QEqeqWqEWeq (neyse)
d:aşkım artık sayılı günlerim kaldı mide kanseriymişim ve herhangi bir ağır yüklemede mide zarım yırtılabilir ve ölebilirmişim
beyler ağlamaya başladım. hayatımda ilk kez üzüntüden ağlıyordum. Damla'da bana eşlik ediyordu o da ağlıyordu ve rimeli akmışti "ben bi tuvalete gidip geliyorum bekle" dedi makyajını tazeliyecekti büyük ihtimal... keşke gitmeseydi, klsüpürgeşke ağlamasaydı, keşke rimel sürmeseydi...
10 dk 20 dk derken 1 saat oldu gelmedi. Kontrol etmeye gidiyordum ki...
onu yerde, gözleri yarı açık ve ağzında kanlarla buldum. " Yardım et aşkım yardım et mide zarım yırtıldı aşkım nolur beni hastaneye zütür acil"
devam edeceğim pnplar