sevgilimi prensesimi herşeyimi öldürdüm

belkide kendimi öldürdüm.

kafam güzeldi. cilveleşiyorduk. zaten çokta hatırlamıyorum buraları. uzun zamandır tanıyorduk birbirimizi herşeyimizi bilirdik. belki kendime hiç bir zaman itiraf etmedim ama onun benden önceki ilişkilerini unutmak için sürekli içtim. anamın babamın gözümün içine bakıp sen madde kullanıyo musun diye sorması hayır demem onlarında zaten sana güveniyoruz demeleri o zamanlar umrumda değildi şimdi anlıyorum nasıl düştüğümü. resmen onu sevdiğim gün kendimi , ailemi öldürmüşümde haberim yokmuş.

neyse konuya döneyim. işte aklıma önceki ilişkileri geldi ama öyle bi takıldım ki. gözlerim nasıl kaydıysa. ne içtin adamım sen diye sordu gülerek. ne dedin sen diye sordum. müptezeeeel yaptı. belkide hiçbiri olmuyodu belkide o gülen gözlerle değilde ağlayan gözlerle bakıyodu bana belki herşey halüsinasyondu. o nerden bilecek öyle lafları yıllardır bi kere bile duymamışım ağzından ama o kafayla düşünemedim. zaten sinirliydim o gülümsemeden sonra resmen beynim yok video izler gibi izliyorum birşeyler yapıyorum ama düşünmüyorum sadece izliyorum.

size göre cennet olmuş hayat

buraları bana göre bilmiyonuz

duymuyonuz gecenin seslerini

beni kuytu köşelerde görmüyonuz

çektikçe kalbi zorluyoruz

her dumanda o an başa sarıyo sürekli görüyorum tekrar tekrar tekrar