kiminize saçma bir durum olarak gelebilir ama bu anasını gibtiğimin dünyasında parasızlık kadar zor bir şey yok. önce kendimden bahsedeyim 23 yaşındayım kendi çapımda biraz tipi olan esprili bir kardeşinizim. normalde maddi durumu çok iyi biriydim ama düşmez kalkmaz bir allahtır derler ya tam olarak bu beyler sıkıntılar öyle kötü ki bunları neden yazdım bilmiyorum. konu sevdiğim kız uğruna canımı vereceğim kızı neden mutlu edemediğimken maddi durumu neden anlatıyorum bunu soruyorsunuz şimdi evet abilerim ablalarım kardeşlerim sizden başka kimseye bu kadar rahat içimi dökemiyorum. ben size içimi dökerken belki de o şu an mutlu yapamıyorum beyler abim var bi tane onun yüzünden biz ne kötü haller yaşadık bir bilseniz olanları anlatmaya kalksam belki buralar yetmez ama maddi durumumuzun kötü olma sebebi abim diyeceğim kısa olarak. dışarıdan ne kadar orta düzey geliri olan belki de elinde ki telefonun nasıl alındığını bile bilmeden zengin damgası vuranlar ne kadar muhteşem olarak görenler olsa bile ailede olan maddi problemler falan fazlasıyla var. düşünün dostlar kaloriferli evde kalıyoruz memlekette doğal gaz yok malum kömür kullanıyoruz kömürü bile günde 2 torba anca zar zor denkleştirip alıyoruz. neyse konuya döneyim. dün sevgilime bi söz verdim beyler söz vermişim "söz vermek züt vermeye benzemez" lafı yüzünden yapmam gerekiyordu sağ ettim sol ettim önce araba ayarladım sonra onun kirasını ödedim o da yetmedi üstüne bir de benzinini attım 200 lira gitti cebimde kuruş kalmadı beyler. düşünün para yok kız mutlu olsun söz vermişim dostlar onun haberi dahi yok bu durumdan. bugün yine aynı şekilde araba ayarlayıp gitmeyi düşündüm o 200 lira kimi zaman okula yürüyüp giderek kimi zaman yemek yemeyerek biriktirdiğim paraydı. o bilmiyor bunu sırf o mutlu olsun diye uğraşıyorum hayatımı ortaya atıyorum. olsun diyorum. bugün için verdiğim sözü gerçekleştiremedim. çevrem o kadar geniş ki anlatamam fazlasıyla arkadaşlarım dostlarım var diye bilirdim. ama yok ne yazık ki yok hiçbiri yok şimdi normalde minnet eden bir insan değilim ama para yok işte dün yedik hepsini anasını gibtik paranın kalmadı amk işte kalmadı sevdiğim mutlu olsun. bugün ben ona olmayacak diye bahaneler ürettim kendisi gitsin istedim. tam düşündüğüm gibi oldu işin tuhaf yanı bensiz gitti bana sende gel demedi. sende gelsene canım demedi. gitmiyorum bende o zaman demedi onu demek yerine arkadaşlarım hazırlanmıştı gitmek istiyor bende gitmek istiyorum dedi. bunu size anlattım çünkü anlatacak başka kimse bulamadım. kimseyi yakın göremedim. param yok diye sevdiğimi uğruna öleceğimi mutlu edemiyorum beyler bu kadar kötü durumda olmayı hakediyor muyum? söylesenize bana sevdiğim kızla param yok diye vakit geçiremiyorum. canım yanıyor. belki bir gün düzelir bu durum diye bekliyorum. okudunuz mu derdimi paylaştınız mı bilmiyorum ama okuduysanız teşekkür ediyorum.

not: bir çoğunuz para yoksa git çalış diyecek biliyorum. keşke yaşadığım yeri okuduğum yeri bilseniz potansiyeli bilseniz sonra bana çalış deseniz. çalışma imkanı yok beyler. hiçbir yerde iş yok beyler aradım bulamadım döndüm dolaştım ama yok yok işte yok. bana "git çalış pekekent" laflarıyla gelmeyin sizden tek ricam bu çalışacak bir yer iş veren olsa bunu bende yaparım ama öyle bir şey olmadığı için bu memlekette çalışamıyorum.