Panpalarım 2 sene geçmesine rağmen hala özlüyorum onu. Ama ona zütüreceğim bir çiçek bile yok...
2 sene önce dediğime bakmayın 2 3 ay fazlası vardır
2 sene önce sevgilim çok garip davranmaya başladı. Dışarı çıkmıyor, sürekli hüzün dolu mesajlar atıyordu
b:ben d:damla

b:Nasılsın aşkım ?
d:iyi ...
b:ne oldu söyle neden böyle davranıyorsun?
vs. vs.
bu konuşmadan bir hafta sonra bana mesaj attı
d: aşkım naber yha çklımmı bgn .s .s
b: olur aşkım *** kafesinde buluşalım
gittim *** kafesine
d: aşkım sana çok önemli birşey söylemek istiyorum ama istersen söylemeyebilirim bu seni üzebilir...
b:tabiki söyle, aramızda gizli birşey kalmaması
lazım
d: aşkım hamileyim QEqeqWqEWeq (neyse)
d:aşkım artık sayılı günlerim kaldı mide kanseriymişim ve herhangi bir ağır yüklemede mide zarım yırtılabilir ve ölebilirmişim
beyler ağlamaya başladım. hayatımda ilk kez üzüntüden ağlıyordum. Damla'da bana eşlik ediyordu o da ağlıyordu ve rimeli akmışti "ben bi tuvalete gidip geliyorum bekle" dedi makyajını tazeliyecekti büyük ihtimal... keşke gitmeseydi, klsüpürgeşke ağlamasaydı, keşke rimel sürmeseydi...
10 dk 20 dk derken 1 saat oldu gelmedi. Kontrol etmeye gidiyordum ki...
onu yerde, gözleri yarı açık ve ağzında kanlarla buldum. " Yardım et aşkım yardım et mide zarım yırtıldı aşkım nolur beni hastaneye zütür acil"
devam edeceğim pnplar

Hastaneye yetiştirememiştim panpalarım.. Olmamıştı başaramamıştım
Yıkılmıştım... Zaten fakirdik ailecek. Arabamız bile yoktu. Artık birtanem damla ölmüştü...
Mezarına bile gidecek param yok. Ayda bir gidiyorum ve onun en sevdiği çiçeğı mezarına koyuyorum. 2 sene geçti ve hala özlüyorum onu panpalarım...