3 aydır yalnızca internet üzerinden bir sevgilim vardı beyler ama çok seviyorum. 14 şubat olduğu için bugün buluşmaya karar verdik. ben gül falan da alamadım ama bunu önemsemedi birbirimizi görünce direk sarıldık geçtik parka bankların birine oturduk. yüzüne bakmaya doyamadım beyler çok güzeldi. sonra havadan sudan konuşurken bana mervelerde kaldığı günü anlatmaya başladı. el ele diz dizeydik resmen benden mutlusu yoktu. sonra tam lolipop yaladıkları kısmı anlatırken ellerinde bir şey farkettim. tırnaklarında kırmızı siyah lekeler vardı. içime birden bir kurt düştü. bunlar ne diye sordum. yüzüme inanamazmış gibi baktı. çok şaşırmıştı. görmeyeceğimi falan sandı heralde beyler. buruk bir şekilde gülümseyip oce (orayı tam anlayamadım beyler ama böyle bir şeydi kulaklarımın uğultusundan çok duyamadım) dedi. hemen konuyu kapattım. kötü bir şey olduğunu anlamıştım. sanırım kanser türü bir şey beyler. gidene kadar ağzımı açmadım ama elleri hep avucumdaydı. o gidince de tüm şehri dolandım eve yeni geldim hemen sizle paylaşmak istedim. napmam gerek beyler ben onsuz yaşayamam.

taktur o pamp

kardes sor tekrar yani bastan bilmek hakkin