1. 26.
    0
    pgibolojik tedavi görmemi söylediler. hastaneye yatırıyorlardı.

    bakırköy ruh ve sinir hastalıkları L5 servisine yattım. antidepresanlar ile mal gibi dolanıyordum ortalarda. babama onu görmek istediğimi söyledim babamda tamam dedi.
    ···
  2. 27.
    0
    17 kasımdı. yağmur yağıyordu pencereden annemle babamın geleceğini bekliyordum. aklımdan keşke şu an o da gelse, görsem diyordum. ve tam bunu dediğim anda babam, ve onu camda gördüm. biraz tebessüm ettim ve görüş salonuna gittim.
    ···
  3. 28.
    0
    karşımda duruyordu, ama ben kendimde değildim. sarılamıyordum, doğru dürüst konuşamıyordum ama o konuşuyordu. sonra ağlamaya başladı. elelrimle gözyaşlarını sildim. o arada babama baktım babamda ağlıyordu. annem babamı dışarı çıkardı konuşmaya başladık.
    ···
  4. 29.
    0
    neden böyle bir şey yaptığımı falan sordu her şeyi anlattım. sen ölseydin ben ne yapacaktım hiç düşünmedin değil mi dedi, haklıydı. sustum. görüş vakti sonlanıyordu. ona sarılmak istiyordum ama sarılamıyordum. görüş bitti, içeri gittim bi sigara aldım ve yaktım.
    ···
  5. 30.
    0
    camın karşısına geçtim. gidişini izliyordum. derken ağlamaya başladı. o an kendimi kaybettim sigarayı fıralttım ve masalarla sandalyeleri devirmeye başladım. 5 tane güvenlik geldi yatağa bağladılar. saat 2 gibi yatağa bağlandım, gece saat 11 de çözdüler. 9 saat boyunca yatakta çırpınıp durdum. ağlıyordum, bağırıyordum, sövüyordum.
    ···
  6. 31.
    0
    25 kasımda hastaneden çıktım. artık ne okulum, ne bir işim, ne de doğru dürüst bir hayatım vardı. bir yerlerden tutamya çalışıyordum ama elimde kalıyordu her şey. intiharı düşünmüyordum ama istanbulu terk etmeyi düşünüyordum. neredeyse her gün eminönü ne gittim. o bank a oturdum. gezdiğimiz yollarda gezdim. şiirler yazdım, yazılar yazdım öyle rahatlamaya çalıştım.

    ama anladım ki bir tak olacağı yok. unutamıyordum unutmakta istemiyordum açıkçası aklımda o olmadan yapamazdım.
    ···
  7. 32.
    0
    @42 gerçek hacı. nası uydurayım amk gözlerim dolu dolu yazıyorum.
    ···
  8. 33.
    0
    günlerim, aylarım böyle geçiyordu. her gün içiyordum. sabah saat 8 de başlıyordum içmeye geceye kadar. annem de babamda artık sıkılmışlardı. bir çare arıyordu ama tek çarenin o olduğunu biliyorlardı. hastalandım, karaciğerim iflasın eşiğine geldi neredeyse. köpekler gibi sigara içtiğim için öksürmekten konuşamıyordum. tüm bunlara rağmen hala onu düşünüyordum. onunla ilgili hayaller kuruyordum. o an gelse, sigarayı da içkiyi de bir kenara fırlatıp atlayacaktım boynuna. son sarılışım gibi sarılacaktım. gözlerinin içine bakıp, tekrar o şiiri okuyacaktım.
    ···
  9. 34.
    0
    24 hazirandan 4 aralık a kadar 112 tane şiir, 89 tane de deneme yazdım. bunların toplamı şu an neredeyse 500 ü geçti diyebilirim.

    her neyse. içmeye devam ediyordum. sonra annem onunla konuşacağını aramızı yapacağını söyledi. yine umutlandım, zaten her şeye sebep olan içimdeki umuttu.
    ···
  10. 35.
    0
    annem konuştu, ama o artık istemiyordu. beni unuttuğunu söylüyordu. ama ben yine inanmıyordum.

    ağlayarak annemin gözlerinin içine baktım " seviyor anne ben ne kadar seviyorsam o da o kadar seviyor " dedim ve orada yığıldım.

    artık hastalığım sara'ydı. sara nöbetleri geçirmeye başladım. doktor her şeyi yasakladı. antidepresanlar ile beraber içki içtiğim için böyle olduğunu söyledi onun tedavisi başladı.
    ···
  11. 36.
    0
    ilaçlar, içkiler, sigaralar, dostlar hiçbirisi fayda etmedi onu unutmama. her şeyimi feda etmeye hazırdım ona sadece tekrar sarılmak için. bakın, tekrar beraber olmak için demiyorum. sadece son bir defa ona sarılıp, o kokusunu içime çekmek için her şeyi feda ederdim. zaten ufak ufak feda etmeye başlamıştım.
    ···
  12. 37.
    0
    buluşmak istedim, istemedi. telefonla aradım, açmadı. ne yaptıysam hiçbir karşılık vermedi. ama ben yine sevdiğini biliyordum, bilerek yapıyordu. onun beni sevmediğini düşününce belki acım hafifler, unuturdum diye düşünüyordu. yanıldı.
    ···
  13. 38.
    0
    2 ay kadar sara tedavim sürdü. 3 ocak 2009 a geldik. 4 ocak doğum günümdür. arkadaşlarımın parti hazırladığını duydum istemedim. doğum günümü mabedimde, ülkem var saydığım o yerde ; o bankta, eminönü'nde geçirecektim. 3 ocak akşamı eminönüne gittim. 70 lik votka aldım. 2 paket sigaram vardı geceye kadar yetecekti. kimseye haber vermedim. saat 8 de o bank'a oturdum ve içmeye başladım.
    ···
  14. 39.
    0
    telefonum çalıyordu, açmıyordum. arkadaşlarım arıyor sanıyordum. ama o sırada neredeyse tüm sülalem beni arıyordu. en sonunda onu aradılar, gideceğim yeri söyledi. votkayı kafama dikerken bir den arabalar yanaştı. herkes fıraldı içinden babamı gördüm. babam geldi yanıma oturdu. konuşmaya başladık, ben ağlıyordum o konuşuyordu. içme oğlum dedi, bir şey diyemedim. bu gece burada olacağımı söyledim. herkes gitti kuzenimi bıraktılar yanımda. kuzenimle beraber içiyorduk. dertleşiyorduk anlatıyordum.
    ···
  15. 40.
    0
    boğaza bakarak şiirler okumaya başladım. desem ki şiirini ağlaya ağlaya dakikalarca bitiremedim. sızmaya yakındım kuzen gidelim dedi. eve gittik oturmaya başladım. kağıdı kalemi zor görüyordum ama şiir yazmaya dvam ediyordum.

    akrep ile yelkovandık bir saatin üzerinde şiirimi yazdım. ve desem ki şiirinden sonra onun en beğendiği şiir oldu.
    ···
  16. 41.
    0
    bildiğin alkol koması halini alıyordum. içmeden duramıyordum. öksürmem, aksırmam her takum birbirine karışmıştı. babam amateme yatmıştı ben küçükken. benide yatıracaklarını söylediler istemedim. kendim bırakırım dedim ve bırakmaya karar verdim. her gün içmek yerine haftada 1 2 gün içip sonra şiirler yazıyordum. her yazdığım şiiri ona yolluyordum, veya gecenin bir yarısı telefon açıp nefesini ve ağlamasını dinleyerek okuyordum.
    ···
  17. 42.
    0
    sıkılmıştı, telefon numarasını değiştirdi. bende yavaş yavaş artık olmayacağını anlıyordum umudumu kaybediyordum. intihar düşünceleri tekrar kafamda dolaşmaya başladı. ama annemi ve babamı düşündüğüm için yapamıyordum. bileklerime bakıyrodum, dikişler içindeydi.

    4 ocak gününden 11 marta kadar böyle devam etti. kimseyi dinlememiştim o zaman kadar, dinlemeye karar verdim. ve başkasıyla birlikte olacaktım.
    ···
  18. 43.
    0
    inanmayan binler için ;

    hikaye bittikten sonra hikayede bahsi geçen tüm şiirleri atacağım. o zaman inanırsınız belki.
    ···
  19. 44.
    0
    nazlı diye bi kız çıktı karşıma onunla beraber olmaya karar verdim. başladık, onunda haberi vardı. sevmiyordum, ama o seviyordu. 1 2 ay zar zor dayandım, biraz düzelmeye başlamıştım derken ayrıldım. yapamıyordum. onun gözlerine bakmak vardı ya lan. onun o gözlerinde kaybolmak. gözlerinden istanbulu izlemek. olmadı hiçbir kadında. nazlı da da olmadı, başkalarında da.

    eskiye dönmeye başlıyordum yavaş yavaş. 18 mayıs 2010 a geldik ve şehri terk etme kararı aldım.
    ···
  20. 45.
    0
    20 mayısta her şeyimi toplayıp bursaya gittim. bursadaki binler bilir, arapşükrü den çıkmaz olmuştum. kimse de yoktu yanımda, param düzenli geliyordu yiyip içiyordum. derken bursadan arkadaş edinmeye başladım. bir kızla daha tanıştım benim gibiydi, beraber olmak istedi. bir kere ihanet etmiştim ona, bir daha edemezdim. reddettim. sonra anladım ki ;

    deniz o'ydu aslında. gökyüzü o'ydu, yer o'ydu. her şey oydu. bileklerimdeki dikişler, gözlerimdeki tükenmek.. hepsi o'ydu olay şehir değildi. olay kalpti. ve kalbimi söküp atamadım.
    ···