sevgilim ölldü

bu bizim şarkımızdı beyler okumadan önce açın hep onu düşünürken bu şarkıyı dinliyorum belki bi nebzede olsa halimden anlarsınız .

http://www.youtube.com/watch?v=havRSMw_5gA

bunu yazmamın nedeni 2 hafta sonra onun ölüm yıldönümü olması .

yaklasık 2 sene kadar önceydi . o başka bir ilde yaşıyodu bende istanbulda . herkes uzak mesafeli ilişkiler yürümez diyordu ama 2 kişi birbirini seviyorsa mesafelerin anlamı yoktu . başka şehirde yaşıyodu ve burda bi akrabası vardı bizim 1 bina yanda . ara sıra buraya geliyodu . çocukluktan beri aşıktım ona oda bana aşıktı hatta beni sevdiğini söylemisti ama fakirim onu mutlu edemem diye ben senden hoslanmıyorum demiştim .

ben lise3 e geçtim oda lise2 ye . benden bi yaş küçüktü . artık birazda olsa paramız vardı orta halliydik . 15 günlüğüne buraya gelmişti . sanırım 6.günüydü hatırlamıyorum gittim ve ona onu sevdiğimi söyledim . neden kücükken sevmiyorum demistin dedi ve durumu anlattım hak verdi zaten . kabul etti . gidene kadar o bi kaç gün icerisinde acayip mutluydum . geziyoduk egleniyoduk . ona sarılınca dünya benim oluyodu . ne param olsun ne güzel eşyalarım . sanki dünyadaki tek ihtiyacım o gibiydi .

tekrar yaşadığı ile dönücekti düzceye . ben ona sıkca ziyarete gelcegimi söyledim . zaten 1 günde baya bi mesajlasıyoduk . her gün konusuyoduk telefondan . öyle böyle degil acayip cok seviyodum . paramı biriktirip onu görmeye gidiyodum ve 1 gün boyunca uyumuyorduk sokaklarda geziyorduk . acayip mutluydum oda cok mutluydu beyler .

hep gittigimde beni otogarda karşılıyodu . bazende o geliyodu . 2 haftada bi ben gidiyodum yada o geliyodu . hayatım cok iyiydi onu aşırı cok seviyodum bütün insanlardan cok seviyodum . yine oraya gidicektim karar vermiştim . tamam dedi telefondan cok sevinliydi oda sesinden belliydi . yine geldi zaman gittim . otogara indiğimde yoktu . geçtim orda bi kaldırım taşına oturdum bekledim onu . 1 saat sürdü gelmedi . telefonunu aradım açmadı . çok korktum beyler aklıma kötü şeyler geldi ama bişey olmamıstır diyip icimdeki sesi susturdum .

ablasını aradım telefondan . hastanede oldugunu söyledi . niye dedim . bugün dışarı cıktı sonra telefonla ona arabanın carptıgını ögrendik dedi . hemen hastanenin adını aldım . taksi cevirdim gittim hastaneye . hastaneye giderken hep kendimi sucladım otogara gelmeseydi bişey olmayacaktı diye . hastaneye gittigimde komadaydı beyler . durumu cok kötüydü ve o öldü .

inanamadım . ablası ve o bana şaka yapıyolar zannettim ama gerçekti . deli gibi ağladım . nasıl üzüldüğümü size anlatamam . düşünsenize hayatınızı tatlı kılan , muhteşem yapan bi insan elinden kayıp gidiyor . bidaha ona sarılamayacaktım . onu koklayamayacaktım . telefondan görüşemeyecektik artık . yıkılmış bir şekilde istanbula geri döndüm . eve gittim evde bunaldım dışarı cıktım yok . o artık yoktu . bidaha konuşamayacaktık imkansız gibiydi adeta . düşündükçe bi kötü oldum . 4 sene peşinden koştugum , hayatım kadar çok sevdiğim kişi yoktu .

o zamanlar liseye gitmeme rağmen bilincliydim . bazıları cıktıgı kız ile 2 gün sonra ayrılmasına ragmen ben deli gibi seviyodum 4 sene peşinden koşmuştum be . onu artık sadece rüyamda görüyorum . rüyamda sarılıyoruz . rüyamda konuşuyorum onunla . hayatımın o gittikten sonra ne kadar kötü olduğunu söylüyorum ona .

ve o lanet gün 2 hafta sonra tekrar geliyor . beyler sevdiğini kaybetmek çok kötü bişey . hayatımdaki en değerli şey yok o kayboldu . belki bende ölürsem onu görürüm . onun geri gelmesi için şu dünya üstünde yapamayacagım şey yok yeminederim yok beyler . suan bile aglıyorum çok ağlıyorum zar zor yutkunuyorum .