sevgilim yüzünden gururum kalmadı yardım

hmm

senin yarışın yok mu bin yat uyu

kız köpek seviyo beyler

ah panpalar ah

sen nerelerdeydin huur çocuğu

@13 panpam çok haklısın ama kız özünde iyi biri işte. yani ne gidecek kadar kötü, ne de bu şekilde devam edebilecek kadar iyi. ben de arada sıkışıp kaldım. belki çok aşık olduğum için bu yaptıklarına dayanamıyor da olabilirim. çok teşekkür ederim ilgin için.

@14 panpam böyle sorunlar yaşadım işte sevgilimle.

nicke bak eksile

panpalar, 13 aydır beraber olduğum ve çok sevdiğim bir sevgilim var. kız bana göre çok güzel. çevremizdeki insanlara göre de öyle. bence bu durumun farkında. ancak halleri çok dengesiz. bazen masum, bazense insanı delirtecek kadar anlayışsız. aslında özünde iyi niyetli biri. içinde kötülük yok. ama bugüne kadarki sevgilileri onu çok şımartmış. hiçbirine de fazla değer vermemiş. açıkçası beni de çok sallamıyor. dışarıdan bakan biri sevgilisi olduğunu tahmin etmez bile.

rahatsız olduğum bazı erkek arkadaşları var her gün değilse de birkaç haftada bir görüşüyorlar. adamların kötü niyetli olduğunu anlamak hiç zor değil. girdiği ortamlar da güzel değil. ama kendimi kıza ifade edemiyorum. ya da giyimiyle ilgili en ufak bir eleştirimde küsebiliyor. arkadaşlarıyla yaptığı uzun süreli organizasyonlarda (tatil, kayak gibi) benimle hiç ilgilenmiyor. bir defa bile özledim demiyor. ben onu aramazsam ise "beni aramayanı ben hiç aramam diyerek birkaç gün telefonlarıma çıkmayabiliyor.". küslüğü bile (ki bence saçma bir şey, küseceğine düşündüğünü söylemeli) ölçüsüz yapıyor.

kendisine alenen ilgi gösteren kişileri de "ben kimseyi kıramıyorum." bahanesine sığınarak başından savamıyor. ben de ister istemez sinirli bir yapıya geçiyorum. bu kızı kırıyor beni de üzüyor. ama aynaya baktığımda hayatta en çok istediği, en sevdiği şeye 13 aydır bir türlü sahip olamayan yetersiz birini görüyorum. ben sanki onun hayatında bir eşya gibiyim. varlığımdan memnunsa da gideceğime üzülmez gibi. onu o kadar seviyorum ki beni azarladığı zaman bile ( ki bana bağırdığı zamanlar oluyor, özellikle kendisi suçluyken) ayrılacak diye korkuyorum. sonra da gelip "seni seviyorum." diyebiliyor. o zaman dünyalar bir dahaki probleme kadar benim oluyor.

bir insanın ne gidecek kadar iyi, ne de kalacak kadar kötü olması ne kötü şey. ona kendimi her anlatmaya çalıştığımda "o kadar kötüysem ayrılsana ne bekliyorsun." diyor. o bugüne kadar çok sevgili bırakmış ya da kaybetmiş. ama ben onun kadar sevdiğim bir şeyi hiç kaybetmedim ve korkuyorum.

bazen üstüme bir ürperti geliyor. hiçbir şey düşünemez oluyorum. lütfen bana yardım edin, nedir bu halin çaresi?