sevgilim karım ve bir manken bir bebek

okuyor musunuz lan?

reserved

***

babama benzemeyecektim ben!

sevdiğim kadını asla aldatmayacaktım!

tüm bunlar yalan oldu...

cemre'nin üzerine koklanan güllerden burnum artık koku alamaz olmuştu.

hissizleşmiştim...

***

cemre'ye nasıl söyleyecektim ayrılacağımızı?

onun vebalini almıştım ben, hay gibeyim kafamı.

"gibimi gibmek" istedim o an...

neden yaptım ben böyle bir şeyi, bu taku neden yedim?

gibecek başka kız mı yoktu da sevgilimi gibmiştim...

insan sevdiğini giber miydi?

insan sevdiğine dokunmaya kıyar mıydı?

ben kıyabildiğime göre artık onu sevmiyordum gibi düz mantık yürüterek işlerin içine iyice sıçmış ve cemreden soğumuştum.

düzenli sex için birlikte oluyordum ama kız bana her geçen gün daha da bağlanıyordu.

reserved

***

1-2 gün düşündükten sonra cemre'nin "kesinlikle alınacak" lafı üzerine bir kürtajla güne merhaba dedik.

canı öylesine yanıyordu ki, sebebi bendim...

bu ilk kürtajıydı cemremin sonrakilerden bihaberdik o gün.

günler ilerledi..

ben sıkılmaya başlamıştım, farklı kızlara kayıyordu ilgim.

bir arkadaşım tavsiye etmişti,

"böyle ilgin kaydığı zamanlar başka biri ile flört et, ilişkine zarar vermeyecek biçimde. eski alışkanlığına özlem duyar tekrar ona dönersin ve o yöneldiğin yeni kişilerde ilgini çekecek bir yan bulamayınca ilişkine devam edersin"

demişti...

ben de cemremin haberi yokken bir çok kızla görüşüyordum.

muhabbet, hoş beş derken arkadaşımın dediğinin tersi oluyordu sanki..

farklı ruhların müptelası olum çıkmıştım oysa ben cemremin tiryakisiydim...

noluyordu bana?

reserved

***

filmlerdeki gibi tepkiler vermeye başladı cemre..

gözümün nuru sararmıştı, kusuyordu. iştehı da yoktu zaten o günlerde.

hepinizin tahmin edeceği gibi hamileydi. bu ihtimal o an aklınıza dahi gelmiyor. ihtimal vermiyorsunuz belki de vermek istemiyorsunuz.

doktor arkadaşımı aradım, hemen tahlilleri yapıldı. arkadaşın bizi yönlendirdiği hocaya gittik sonuçlar yorumlandı. 2 ay 13 günlük hamileydi cemre'm...

bu haberi aldığımızda tek sevinen bendim heralde. koltuklarım kabarmıştı, babaydım, reistim.

benim yıllardır tuvalet kağıdına silip attığım bazen o kağıttan da değersiz fahişelerin bacaklarının arasında bıraktığım spermlerimden biri büyüyüp delikanlı olacaktı belki de genç ve güzel bir kız...

cemreye mi benzeyecekti?
gözleri onun kadar masum mu bakacaktı?
ona bakan gözler de mi olacaktı?
oyardım ki o gözleri...

ya oğlum olursa?
babası gibi uzun boylu, heybetli bir sıpa mı olacaktı?
babası gibi kaç kızın canını yakacaktı kimbilir...

***

canını çok yakmamıştım ya,
gelecekte ne olacaktı,
ya ailesi öğrenirse,
ya eskisi kadar sevemezsem nasıl ayrılacaktım artık?

tüm bu sorular kafamı karıştırırken güzel bir sabah kahvaltısı hazırladım...

cemre benimdi...
var mı ötesi?

keyifle kahvaltımızı yaptık.

o günden sonra sık sık birlikte olmaya başladık.

***

kapıdan çıkarken kapıyı kapattım, kolundan tutup tek hamlede içeriye çektim ve duvara yasladım. kollarımı duvara koyarak kafes gibi sıkıştırdım.

hiç konuşmadan öpüşmeye başladık, kucağıma alıp odama zütürdüm.

ilk kez duygularım da bedenimle raks ederek sevişiyordu.
ilk kez hakimiyet sol yanımdaydı, penisim de değil...

"seni seviyorum"
"kadınım"
"erkeğim"
"ömrüm"

fısıltılarıyla kapadık geceyi...

sabah uyandığımızda çıplaktık, öylece uyumuştuk çünkü.
anadan doğma saftık, üzerimize yapışan ne kıyafetler vardı ne de birbirimizden saklayacağımız sırlarımız...
üzerimize yapışan sorumluluklar da yoktu artık,
birbirimize yeterince açıktık o gün ve ondan sonra gelecek günlerin sözleri verildi...

***

başkasını mutlu edeceğim diye ben mutsuz olamazdım ya..

okul bitiyordu artık babamlara bahane uydurarak istanbulda bir sene daha kalmak istiyordum.

planlarım işe yaradı ve istanbulda bir yıl daha kalabildim. bu müddette cemre'nin de okulu bitmişti.

artık iş ciddiye biniyordu.

evlilik konuşulur olmuştu ki,

yine hararetli sevişmelerin ardından cemre hamileydi...

"et ete değecek birader" lafını çok eder olmuştum.

iflah olmaz bir şerefsize dönüşmüştüm.

cemreye zerre ilgim kalmamıştı, yapmacıktan gülümsüyordum yapmacıktan "hayatım" diyordum.

yapmacıktandı orgazm takiltleri..

sık yaptığım şeydi,

gözlerimi kapatıp onun tenindeyken bir başka teni düşlemek...

alışkındım.

rezerved

up up up

***

mesleğimde de iyiydim, sürekli bir yerlere gidip mimari doku incelemesinde bulunuyordum.

çok okuyup, araştıryordum.

biraz da yetenek meselesi sanırım, legolarla güzel şeyler tasarlardım çocukken.

o zamandan alışkındım belki de yap-boz lara...

bin bir emekle yaptığım şeyleri tekrar bozmak, o yaşlarda kazınmıştı bilinçaltıma...

"izmir'de tanınan ve hatrı sayılır bir ailenin oğlu olmam"
köylü

***

bir yandan aile hayatıma geri dönmüştüm.

23 yaşında koca adamdım, şirketin proje departmanında işler benden sorulur olmuştu.

bin patron oğluydum.

şeytan tüyü vardı ama ben de.

sevmeyen insan pek yoktur, iletişimim güçlüdür.

***

ara ara aklıma cemre geliyordu,

çoğu kadında onu görür oldum.

her olayda sanki yanımda cemre varmış gibi davranıyordum

yanımda o olsa şimdi ne yapardı diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum.

özlüyordum, kendime itiraf edemesem de...

saçlarını, tenini, gözlerini...

suçluydum.

gözlerini aklıma getirince vicdan azabı çekiyordum.

http://www.google.com.tr/...=8&ved=1t:429,r:0,s:0

***

tüm geçmişimi, gençliğimi, pisliğimi, cemremi ve 2 doğmayan bebeği "bizim" şehrimiz istanbulda bırakarak çoculuğumun şehri izmir'e döndüm.

çevrem hiç kalmamış gibiydi ama benim gibi bir adam için dert değildi.

hangi amlı bana katlanabilirdi ki?

kısa sürede çevre yapmıştım, izmir'in cemiyet ortamlarına girmeye hiç niyetim olmasa da babam tarafından bir bir tüm iş adamları ile tanıştırıldım.

okuyoruz devam devam