sevgilim karım ve bir manken bir bebek

çok güzel bir spor araba çekti altıma babam, marka isterseniz illa ki jaguardı beyler.

bunların hiçbiri beni tatmin etmiyordu çünkü ekgibtim...

beni koşulsuzca sevebilecek, başımı dizlerine koyduğumda dünyaları bana vadedebilecek birine ihtiyacım vardı.

ne annemden ne babamdan ne de çevremden umduğumu bulamamıştım.

çok kız gibtim, ama sadece gibtim.

ruh yoktu, sevişemedim.

18 yaşındasın huur çocuğu biz sağ elimizi gibiyoduk diyebilirsiniz ama çevrem bunu gerektiriyordu beyler.

henüz aşk nedir bilmiyordum.

istanbul'da sevgiye aç, gencecik bir delikanlı olarak bir başımaydım.

***

yaş 18 di.. artık sağlam bir yeri kazanıp kapağı atmalıydım ki lanet olası ailemden biraz olsun uzaklaşabilmeliydim. izmirde yaşıyorduk güzelyalıda..

herkes inşaat mühendisliği yazarak babamın izinden gitmemi bekliyordu, kazandığım gün davet verilecek aile arasında güya yeni varis ben olacaktım.

hiçbirini istemiyordum...

ne babamın pis işlerine girip toz işi yapacak ne silah taşıyacak ne dıbına koyduğumun inşaat şantiyelerinde ciğerlerimi çimento kokusunda çürütecektim.

abim kadar zeki değildim tıpı kazanamadım elbette.

mimar sinan güzel sanatlar ünv. de mimarlık eğitimine ilk adımımı attım beyler.

farkında olmadan kendimi bu pisliğe itmemin ilk adımını atmış oldum.

***

bunları gibik aile yapımızı anlamanız için özetliyorum.

annem ortodoks hıristiyan, baba tarafı çok tutucu olmasa da müslümanlar.

artık ben 8 abim 11 yaşında koca adamlar olmuşuz sünnet yaşımız gelmiş. hala aileler tartışıyor olacak olmayacak bir de bundan dolayı aile faciası çıksa da sonunda sünnet de olduk ama o günden bu güne hala babamın babası ile annemin babası konuşmazlar ve birbirlerinin ardından çevirmedikleri pekekentlik kalmadı.

ihaleye fesat karıştırmaya varıncaya kadar her taku yediler birbirlerini batırmak adına.

annemle babamınki yasak "aşk" imiş...

yasak "aşk" lara meyilim bundan ötürü olsa gerek...

istenmeyen aşkın meyveleriydik...

***

abimin yine aklı eriyordu da ambulansı aramayı akıl edebilmişti, hemen hastaneye gittik neyse ki bir şey olmamış sol omzunu sıyırmıştı kurşun...

yapan mı kim? anneme kıyan?

babam...

yine sarhoştu o gece, silahsız da gezmezdi züt korkusundan olsa gerek yavşak.

annem hastaneden ayrılınca eve tekrar dönen bin babam kadını o halinde tekme tokat dövmüştü. abimle araya girdiğimizde bizi de tekme tokat döver rakısını yudumlardı terasta.

bu teras alışkanlığını babamdan edinmiş olmalıyım.

terasta denize karşı rakı keyfi yapmaya bayılırım beyler...

yaz çayın altına bakıp geliom

hadi hadi hadi

***

annemle babam pek anlaşamazlardı. babam aldatırdı annemi, ne abim ne kız kardeşim bunun farkındaydı...

annem?

3 küçük çocuğun mutluluğunu düşünerek belki de görmezden geliyordu. o da biliyordu uzayan iş toplantılarını, yurtdışı seyahatlerini...

belki babamın bana olan tüm öfkesi bundandı..

"her şeyin farkında olmam"

babamın canını sıkıyordu...

8 yaşındaydım, abim 11, ecrin henüz 2 yaşında.

bir gece gürültüyle uyandık,

-abiiiiiiiiiiiii !
- kereeeeeemmm, korkma oğlum şimşek mi çaktı noldu dıbına koyim.
- abi hayır, hayırrr bu ses farklı !

odalarımız yan yanaydı abimle, hemen aşağıya salona indik. annemlerin odası 1. kattaydı. merdivenlerden inerken yerde yatan annemi gördük. kanlar içinde..

çocukken geçirdiğim travmaların ilkini yaşamıştım beyler.

anlat panpa dinliyorum ben

anlat panpa dinliyorum ben

başım ağrımasa okurdum. reserved. yarın okurum anlat panpa

olm kimse giblememiş lan ehe ehe

reserved

***

http://fizy.com/#s/1ai0bn

dinleyin amıklar.

babam da artık yaşlanmıştı, işleri bana devretmek onun da işine gelirdi.

kendisi tatillere gidiyordu, anneme pahalı hediyeler alıyordu oralardan.

dedim ya "pahalı hediyeler" önemliydi bizim için...

tutar bu yazı

nobel ödülü alır hikaye

panpa ben sonuna kadar okuyacağım devam et

tutsun tutmasın umrumda değil hocu sadece içimde kaldı bunlar, çevrede tanınan bir ailenin oğluyum. kimselere açamıyorum derdimi, içim çürüdü...

hapisten tut uyuşturucu tedavisine her taka karıştık.

devam devam

reserved sen yazmaya devam et dinliyoruz. tutacak gibi gözüküyor bu hikayen

gibinize takmıyorsanız yazmayak panpa burda emek sarfediyoruz anasını gibim.