Bu bin yazmayı nereden öğrenmiş...

Beyler biraz şuku... devam edicem amacım kaç kişi okuyor, bakıyor onu görmek.

Güzel bi hikaye , bakalım bakalım

Okul zamanı geldi, Direk Ezgi'nin yanına gittim. Durumu iyiydi.Ben hiçbir şey demeden "dün söylediklerin için kendini suçlu hissetme sakın" dedi. Dilara'yla da konuşma dedi.. gülümsedi.Aşık olduğum kız tarafından sahiplenmenin sevinciyle gittim sınıfa.O enerjiyle neredeyse bütün dersleri kaynattım. Okul çıkışında Ezgi'yle yürüdük,onu eve bırakacaktım. Yolda arkadaşıyla karşılaştı bir süre konuştuktan sonra "tanıştırayım, sevgilim" dedi.Önceki gece içimdeki duygunun aynısını yine yaşıyordum."Biz şimdi neyiz" gibi saçma bir soruyu sormaktan kurtulmuştum. Evine bıraktım,her şey tıpkı filmlerdeki gibiydi. Haftalar aylar geçti bu şekilde...

gibiş var rez al !

Artık aşkımızı okulda herkes biliyordu.En popüler çifttik biz. Hani Aleyna Tilki midir nedir diyodu ya parmakla gösteriyorlardı diye... O zamanlar da bizi gösteriyolardı. Hocalar bile bizi yanyana görünce mutlu oluyorlardı. Yine bi gün bankta oturuyoruz ikimiz, arkadaşlar etrafımıza toplanmış eğleniyor. Kızlar "aaaay ne yakışıyorlar yaa" gibisinden bize bakıp gülümsüyorlar. Erkekler kendi ilişkilerini tekrar düşünmeye başlıyorlar falan öyle bi ortam. Moruk kız bir anda banka çıktı. Bağırdı "ben bu çocuğu çok seviyoruum" diye. Ulan o kadar hoşuma gitti ki benim. Tekrar tekrar aşık olmak ne demek orda öğrendim işte. Klişe sevgililer gibi sadece sevgisini paylaşmadı benimle. Yeri geldi kendine aldığı tostu böldü ikiye beraber yedik yeri geldi okul turnuvalarında bana su yetiştirdi susamıştır diye. Yani kısacası hayatımın tam merkezinde artık sadece o vardı.

Bu kız böyle bi kızdı beyler. Senelerim geçti mezun olduk.Üniversite'ye gitmedim,o da gitmedi. Yıl oldu 2014 Sevdiğimi söylediğim sahilde yaklaşık on yedi kişi güzel şeyler hazırladık, evlenme teklifi ettim.Ve yıllarca hayalimi kurduğum cevap geldi. Aileme söyledim çok mutlu oldular haliyle,o da ailesi bildiği amcalarına söyledi. istemeye gittik her şey tam istediğim gibi oldu... tıpkı hayal ettiğim şekilde. Babamın elektronik üzerine iki dükkanı vardı. Birinin başına beni geçirdi. Durumumuz iyiydi Allah'a şükür. Babamın bu güzel hareketiyle artık kazancım da iyi olacaktı.

Nişanlandık. Evliliğimize daha vardı ama "nişanlım" demek kadar güzel bir şey yok usta."Evlilik hayalleri kuran tek erkeksin a.koyim" diyen arkadaşlar mı dersin "daha erkendi olum çok gençsiniz lan" diyen arkadaşlar mı dersin... Gençliğimin baharında hayatımın aşkıyla tanışmış olmam... beyler tarif edilemez bir duygu, yazamıyorum yani olmuyor.

2014'ün Temmuz ayları... Ezgi arkadaşları ile tüm mezunların toplandığı bir yemeğe gideceklerdi. Bende gidecektim tabii ama işler o aralar çok yoğun olduğu için gidemedim. Onlar gittiler. Elimde şu uydu alıcılarından var, onları yerleştiriyorum.Bir telefon geldi. Baktım "Ezgim Arıyor... " açtım...

Arkadan gelen telsiz, siren sesleri, öksüren insanlar... ve sonra bir ses geldi. "Alo"
Normaldi bunu demesi,ama diyen kişi Ezgi değildi. "-- beyle mi görüşüyorum?" e... evet. Konuşamıyordum ellerim titriyor, kalp atışımı ve nefes alışımı tarif edebilmem mümkün değil..Ve devam etti o adam. "Ezgi hanım Derince yolunda trafik kazası geçirdi, hastaneye kaldırılıyor şu anda... " Parmak uçlarıma kadar karıncalandı her yerim. "bir şeyi var mı" derken o kadar zorlandım ki.O anda o kadar çok dua ediyorum ki... Allah'ım nolur bir şeyi olmasın nolur... "kendisi ağır yaralı, sakin olun panik yapmayın... " ayakta duracak halim kalmadı ama arabaya nasıl bindim ne ara hastaneye vardım hatırlamıyorum bile.Ve hastaneye girmiştim artık.O koridorlar o kadar uzadı ki gözümde. Milletin bana garip garip bakışları, benim nefes nefese kalmış halim... Dün gibi hatırlıyorum...

Buldum yoğun bakım ünitesini... Doktor geldi yüzüme baktı... Elini omzuma koydu. "çok üzgünüm... " iki kelimeden oluşan bir söz bi insanın canını bu kadar mı yakar. Mavi gözlüm güzel sarışınım... öldü lan. Hala gözlerim doluyor acısı bende hep taze kalacak. Doktor "sen nesi oluyosun." dedi nişanlısıyım dedim.En son sözü "babam kadar sevdim onu... " olmuş. Benim hakkımda konuşmuşlar bir kaç dakika önce. Deniz diye sayıklamış bir kaç kere. Doktor sormuş deniz kim diye. Hayatta tutmak için konuşması gerekiyormuş... ismini Deniz koyacaktık demiş,son kez gülümsemiş ve gözlerini kapatmış. Beyler bu basit bi söz değil.Bir kız hayatı boyunca en çok babasını sever.ilk aşkı o'dur herkesten önce.O durumda o haldeyken söylediği cümle o olmuş. Beni saatlerce ağlatmaya yetti o cümle. Yıl oldu 2017.3 yıl geçti aradan. Hala hiç unutamayacak gibi hissediyorum. Hikayemi anlatmak istediğim yerler arıyordum. Inci sözlük başta saçma geldi ama böyle ciddi konuların da anlatıldığını görünce ben de yazmak istedim. Hepinize saygılar, sevgiler...

Vay be, ağlattın geçmiş olsun

Rezervasyon

rezerbe

Ulan be ne aşklar varmış

Yaktım zumki :(((