Yaktım zumki :(((

Ulan be ne aşklar varmış

rezerbe

Rezervasyon

Vay be, ağlattın geçmiş olsun

Buldum yoğun bakım ünitesini... Doktor geldi yüzüme baktı... Elini omzuma koydu. "çok üzgünüm... " iki kelimeden oluşan bir söz bi insanın canını bu kadar mı yakar. Mavi gözlüm güzel sarışınım... öldü lan. Hala gözlerim doluyor acısı bende hep taze kalacak. Doktor "sen nesi oluyosun." dedi nişanlısıyım dedim.En son sözü "babam kadar sevdim onu... " olmuş. Benim hakkımda konuşmuşlar bir kaç dakika önce. Deniz diye sayıklamış bir kaç kere. Doktor sormuş deniz kim diye. Hayatta tutmak için konuşması gerekiyormuş... ismini Deniz koyacaktık demiş,son kez gülümsemiş ve gözlerini kapatmış. Beyler bu basit bi söz değil.Bir kız hayatı boyunca en çok babasını sever.ilk aşkı o'dur herkesten önce.O durumda o haldeyken söylediği cümle o olmuş. Beni saatlerce ağlatmaya yetti o cümle. Yıl oldu 2017.3 yıl geçti aradan. Hala hiç unutamayacak gibi hissediyorum. Hikayemi anlatmak istediğim yerler arıyordum. Inci sözlük başta saçma geldi ama böyle ciddi konuların da anlatıldığını görünce ben de yazmak istedim. Hepinize saygılar, sevgiler...

2014'ün Temmuz ayları... Ezgi arkadaşları ile tüm mezunların toplandığı bir yemeğe gideceklerdi. Bende gidecektim tabii ama işler o aralar çok yoğun olduğu için gidemedim. Onlar gittiler. Elimde şu uydu alıcılarından var, onları yerleştiriyorum.Bir telefon geldi. Baktım "Ezgim Arıyor... " açtım...

Arkadan gelen telsiz, siren sesleri, öksüren insanlar... ve sonra bir ses geldi. "Alo"
Normaldi bunu demesi,ama diyen kişi Ezgi değildi. "-- beyle mi görüşüyorum?" e... evet. Konuşamıyordum ellerim titriyor, kalp atışımı ve nefes alışımı tarif edebilmem mümkün değil..Ve devam etti o adam. "Ezgi hanım Derince yolunda trafik kazası geçirdi, hastaneye kaldırılıyor şu anda... " Parmak uçlarıma kadar karıncalandı her yerim. "bir şeyi var mı" derken o kadar zorlandım ki.O anda o kadar çok dua ediyorum ki... Allah'ım nolur bir şeyi olmasın nolur... "kendisi ağır yaralı, sakin olun panik yapmayın... " ayakta duracak halim kalmadı ama arabaya nasıl bindim ne ara hastaneye vardım hatırlamıyorum bile.Ve hastaneye girmiştim artık.O koridorlar o kadar uzadı ki gözümde. Milletin bana garip garip bakışları, benim nefes nefese kalmış halim... Dün gibi hatırlıyorum...

Nişanlandık. Evliliğimize daha vardı ama "nişanlım" demek kadar güzel bir şey yok usta."Evlilik hayalleri kuran tek erkeksin a.koyim" diyen arkadaşlar mı dersin "daha erkendi olum çok gençsiniz lan" diyen arkadaşlar mı dersin... Gençliğimin baharında hayatımın aşkıyla tanışmış olmam... beyler tarif edilemez bir duygu, yazamıyorum yani olmuyor.

Bu kız böyle bi kızdı beyler. Senelerim geçti mezun olduk.Üniversite'ye gitmedim,o da gitmedi. Yıl oldu 2014 Sevdiğimi söylediğim sahilde yaklaşık on yedi kişi güzel şeyler hazırladık, evlenme teklifi ettim.Ve yıllarca hayalimi kurduğum cevap geldi. Aileme söyledim çok mutlu oldular haliyle,o da ailesi bildiği amcalarına söyledi. istemeye gittik her şey tam istediğim gibi oldu... tıpkı hayal ettiğim şekilde. Babamın elektronik üzerine iki dükkanı vardı. Birinin başına beni geçirdi. Durumumuz iyiydi Allah'a şükür. Babamın bu güzel hareketiyle artık kazancım da iyi olacaktı.

Artık aşkımızı okulda herkes biliyordu.En popüler çifttik biz. Hani Aleyna Tilki midir nedir diyodu ya parmakla gösteriyorlardı diye... O zamanlar da bizi gösteriyolardı. Hocalar bile bizi yanyana görünce mutlu oluyorlardı. Yine bi gün bankta oturuyoruz ikimiz, arkadaşlar etrafımıza toplanmış eğleniyor. Kızlar "aaaay ne yakışıyorlar yaa" gibisinden bize bakıp gülümsüyorlar. Erkekler kendi ilişkilerini tekrar düşünmeye başlıyorlar falan öyle bi ortam. Moruk kız bir anda banka çıktı. Bağırdı "ben bu çocuğu çok seviyoruum" diye. Ulan o kadar hoşuma gitti ki benim. Tekrar tekrar aşık olmak ne demek orda öğrendim işte. Klişe sevgililer gibi sadece sevgisini paylaşmadı benimle. Yeri geldi kendine aldığı tostu böldü ikiye beraber yedik yeri geldi okul turnuvalarında bana su yetiştirdi susamıştır diye. Yani kısacası hayatımın tam merkezinde artık sadece o vardı.

gibiş var rez al !

Okul zamanı geldi, Direk Ezgi'nin yanına gittim. Durumu iyiydi.Ben hiçbir şey demeden "dün söylediklerin için kendini suçlu hissetme sakın" dedi. Dilara'yla da konuşma dedi.. gülümsedi.Aşık olduğum kız tarafından sahiplenmenin sevinciyle gittim sınıfa.O enerjiyle neredeyse bütün dersleri kaynattım. Okul çıkışında Ezgi'yle yürüdük,onu eve bırakacaktım. Yolda arkadaşıyla karşılaştı bir süre konuştuktan sonra "tanıştırayım, sevgilim" dedi.Önceki gece içimdeki duygunun aynısını yine yaşıyordum."Biz şimdi neyiz" gibi saçma bir soruyu sormaktan kurtulmuştum. Evine bıraktım,her şey tıpkı filmlerdeki gibiydi. Haftalar aylar geçti bu şekilde...

Güzel bi hikaye , bakalım bakalım

Beyler biraz şuku... devam edicem amacım kaç kişi okuyor, bakıyor onu görmek.

Bu bin yazmayı nereden öğrenmiş...

"Seni Dilara'yla seni geçen seneki okul etkinliğinde çektiğiniz fotoğraflarda gördüm, birkaç kez de geldim aslında" ... bu sözlerinden sonra iyice şok oldum sadece bakıyordum hiçbir şey diyemiyordum. Elimi tuttu ve "benim bu okula gelme sebebim sensin" dedi.O gece son 2 saat içerisinde her türlü duyguyu yaşamıştım.El ele sahil boyunca yürüdük işte kalp kalbe karşıymış falan filan. Konuşmamız öyle bi hal aldı ki sanki birbirimizi yıllardır tanıyormuş gibiydik. Gırgır şamata artık ikimizde açılmıştık.O güzel gecenin tek bir soruyla tabiri caizse a.koydum. "annen baban meraklanmıştır"... yüzündeki gülümseme bir anda buruk bir gülümseme halini aldı."Yanlış bir şey mi yaptım?" dedim... "Hayır.. yani sadece... derin bir nefes aldı,ilk defa bir insanın nefes alışına aşık olmuştum.2006 senesinde annesi, babası,abisi ve kız kardeşi ile birlikte memleketleri Samsun'a giderken trafik kazası geçirmişler.O kazadan sadece Ezgi ve kız kardeşi kurtulabilmiş.Ve artık amcalarında kalıyorlarmış. Bunları öğrendiğimde çok üzüldüm. Evine bıraktım onu...

6dan ayrac

Rezzzzsso

rezerve panap

Rez bırakma devam et aga