evet beyler gördüğünüz gibi entry-nick olayı yine.
önceki başlıklarımda da yanımda oldunuz şimdi de birkaç kişi çıkacaktır, eminim. (bkz:
beyler bugün hayatımda ilk defa öpüştüm laan) (bkz:
beyler sevgilime güvenemiyorum gelin bi)
anlatmaya başlıyorum okuyanlara ve yardımcı olanlara şimdiden teşekkür ederim.
http://www.youtube.com/watch?v=BGb_TWLshLo
sevgilisi olduğunu biliyordum ama lanet olsun ki gönlümü dinledim ve sevdim. o da beni seviyormuş(güyya) ve çıkmaya başladık 2 hafta önce. daha sonra aramızda birtakım konuşmalar geçti, tartışma gibisinden. konu da onun aşık olup olmadığı veya sevip sevmediğiydi. tartışmanın olduğu günden sonra sessiz bir yere gidip düşünmüş ardından bana mesaj atmıştı. bir insanı sevebilirmiş hatta bu sevgi sonsuz bir sevgi olabilirmiş ama bundan ötesini yapamazmış. her neyse bu bilginin belki asıl konu hakkında yardımcı olabileceğini düşündüm. asıl konuya gelirsek; bugün yine her zaman buluştuğumuz yere gittik ve içmeye başladık. başlarda eğleniyor, gülüyor, yiyip içiyorduk. daha sonra bahsettiğim konuyu yüzyüze konuşmak için sözleştiğimiz aklıma geldi ve ona da hatırlattım. keşke hatırlatmasaydım, keşke bunları bilmeseydim diyemiyorum çünkü bilmek zorundaydım. peki ne bilmek zorundaydım ben? benimle çıkmaya başlarken sevgilisinden kurtulacağını söylemesine rağmen hala daha onunla birlikte olmasını... tabi bunu uzun bi açıklama yaparak söyledi. şimdi pek hatırlamıyorum kafam güzeldi ve çok sinirlenmiştim neredeyse kızın önünde haykırarak ağlayacaktım. beni sersemleten aşkımın salaklığıyla gözlerine bakıp onu dinlemeye ve nereye varacağını merak etmeye devam ettim. ne kadar kafamı alıp gibtiri çekip gitmek istesem de yapamadım. sadece oturdum ve dinledim. ama o gidecek biliyorum arkasına bakmadan gidecek ne zaman gitmediler ki? anasını gibiyim! daha sonra dayanamayıp elimdeki şarap şişesini belki beni sakinleştirir umuduyla fırlattım. hiçbir şey değişmedi. konuşmadım bir süre. ne diyebilirim ki. hala bana herkesi sevebileceğini yani ikimizle de yapabileceğini anlatmaya çalışıyordu. en sonunda ağzımı açıp ikimiz arasında bir seçim yapması gerektiğini söyledim. bilmediğini söyledi. böyle bir şey olabilir mi beyler? hayır olabilir mi ya inanmıyorum. o öptüğüm dudağı başkası mı öpüyor? o sardığım beli başkası mı sarıyor? o tuttuğum eli başkası mı tutuyor? o baktığım ve taptığım gözlere başkası mı bakıyor? gerçekten delirmek üzereyim az kaldı sigaramı da bitirdim hay gibiyim. bundan sonrasında ağzımı açmadım kafamız yerindeyken daha iyi konuşacağımızı düşündüm. sonrasında kusmaya başladı. şarap kötü gelmişti. başta trip atarcasına umursamasam da gönlüm el vermedi anasını satiyim. sırtını sıvazladım belki rahatça kusmasına yardımcı olur diye. arada yüzüne su vurmaya çalışıyordu ama tabi buna gücü kalmamıştı. bacağıma yatırdım. ben yıkadım yüzünü. kusacağı zaman aşağıya doğru kafasını çektim daha doğrusu kendisi buna hamle yapıyordu ben yardımcı oluyordum. daha sonra tekrar yüz yıkama ve ağzı temizlemeye koyuluyordum. bunu nasıl yaptığımı bilmiyorum. ne kadar nankörce gelse bile söylemek zorundayım anneme böyle yapmazdım beyler. o anki bilinçsizliğiyle üstü başı kirlenmiş üstü biraz açılmıştı. üstünü temizledim, açılan yerlerini örttüm. az önce olan sinirim geçmişti onu öyle görünce. böyle böyle devam etti ve 4-5 defa kustu. titremeye başladı. üstümde olan şeyleri çıkarıp üstünü örttüm ne kadar çıkarmamam konusunda son gücünü kullanıp ısrar etse de... arada konuşmaya, güldürmeye ve uyanık tutmaya da devam ediyordum onu. çünkü eve geç kalmıştı o da bunu biliyordu ayılması lazımdı. kusmuş olduğu sigaraları altından kurtarıp yakmayı başarabildikten sonra bir süre daha aynı şeyler devam etti. sonunda kendinde kalkacak gücü bulmuştu. ama basamakları çıkarken tekrar kendini güçsüz hissetmiş olacak ki olduğu yere kıvrıldı. kusmayacaktı artık sadece kusacağını sanıyordu tükürmeye devam etti. yanına oturdum ve başını dizime yaslamasını sağladım. mermere kafasını koymamalıydı. biraz da böyle durduktan sonra kalktık ve ona sarılarak düzgün yürümesini sağladım böyle evine doğru yol aldık. yol sırasında bir kez daha bir yere kıvrıldı ama bu sefer kafasını havada tutabiliyordu. arada muhabbette ediyorduk. ordan da kalktık ve neyse ki bulunduğumuz yere yakın olan evine doğru yolumuza devam ettik. sonunda evine vardık ve vedalaşma öpücükleriyle birlikte ayrıldık. artık gerçek manada ayrılmadan ne zaman görüşebiliriz tekrar bilmiyorum.
anlatacaklarım bu kadardı beyler. evet uzun olabilir ama içimi dökmem gerekiyordu. önceki başlıklara da göz atarsanız daha faydalı yardımlarda bulunabilirsiniz. şimdi ben neyine yardımcı oliyim diyorsanız da belli zaten beyler yani ben bu kızı çok seviyorum o da beni seviyor sanırım ama yani başka birisi de var ben delirmeden nasıl yaparım ne yapmalıyım nasıl duygularımı ifade etmeliyim kıza karşı bilmiyorum ki? neyse çok uzattım yardımcı olup okuyanlara tekrardan teşekkürler.
