sevgilim buralardaysan duy seniiiiiii

Bir arada olabilmek ne mümkün
Bir arada kalabilmek
imkansız
Seneler alıp gitmiş
Ne var ne yoksa her şeyi

inanılmaz değişen ben miyim
inanılmaz bu yabancı da kim
Sen misin böyle uzak
Veda sözleri söyleyen

Geri dönmek inan işten değil
Hani var ya tutamazsın kendini
Bir ümitle ya olursa dersin hep
Bile bile herşeyin bittiğini

Sonradan kor,sonradan kor
Ayrılıklar an be an
Akıp gider zaman sana aldırmadan

http://www.youtube.com/watch?v=m2LoNWJS6wg

o.çler gelmio ya,saygılı çoğu;)

bu başlığı uzun süre yazsam,dHa mı zor olur ,bilemiyrm

takan kim:(

saygılı derken tersini kastetmiştim...

http://inci.sozlukspot.com/e/82086522/ bu üzdü işte şimdi..

Sanki sen markete gitmişsin de 2 dakika sonra geleceksin gibi beklerdim yine beraber uyuyup, o masum öpücükle uyandıracagım ertesi günü. o kadar çok beraberdik, şimdi düşünsene 3 ay boyunca bi evde, bi odada.. sahi, ikimizden başka yaşayan insan var mıydı dünyada o zaman? kendisine doğrultulmuş bir silaha bakarken karısını ve çocuklarını aklından geçirip bir kaç gün öncesine dönmek isteyen bir insan gibi pişman, çaresiz ve mahkum..ve buna rağmen mutlu,günün sadece belli saatlerini oturup ağlamaya, üzülmeye ayırabilecek kadar da cesur.. neydi bizim yaşadığımız? bence yaşanmadı hiç biri, daha tanışmadık bile biz gerçek hayatta. ve çok inanmışız o rüyaya.. gerçek olabilmemizin; bizim, biz olabilmemiz için en ufak bi şansımız mı vardı ki? işte bugün, saydığımız günlerin sıfıra ulaşmasından bu güne tam 20 gün geçti. karşımdaki odam ilk defa bu kadar perişan bi halde,senden kalan bir şey göremiyorum..derken sol gözümün altında tatlı bi gıdıklanma oldu, boğazımda düğümlenen bi şey var, burada olman ve bunu sana söylemem lazım..

@1 ananıda sevgilinide giberim huur bin !

liseli mod off

uzun zamandır dyazmıyordum,ama şimdi daha da yakınlaşyorum sanki sensizliğe,ama olsun hala kabullenemedim,bu belki bir umut olur bana,

özlemek, özlemek,özlemek, daha başka ne zor gelir ki insana ölümden sonra

:) * güzel anılar bunlar

uff gibtir git be oç .s.s.s

ayrılmak kolay da tekrar tekrar görmek koyar adama...

anladık sonumuz yok bizim,ama bize inat hayatta her şeyin bir sonu vardı, yaşamın,üzüntünün, çaresizliğin,sessizliğin, sensizliğin,mutluluğun, umutsuzluğun,bir tek bizim olamazdı sonumuz...

her engel aşılırdı da bizimkisi zordu, benim kendimce nedenlerim vardı,sen de bunları kabullendin, şimdi bize kalan biraz imkansızlığımızın tadını beraber çıkarmak...

aynı zamanda aynı mekanlarda sen varken sensizliği yaşamak,ya da belki hiç acı vermeyecek olman, hangisi yaşanır acaba... ?

arkadaşım kal desem, bakabilir miyim gözlerine manasız, hissiz,sevgilim kal diyemiyorum ya..

yağmur damlaları vururken cama
bende hasret kaldım o pembe ama

uff gibtir git be oç .s.s.s

her zaman istediğini sunmaz hayat, çünkü bir bildiği vardır elbet, çabalamaya gerek yok,her şey kısmetten ibaret...

Bazen acı dinmez bazen de yağmur
Sevgilim gülümse her şey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız neylersin

Bir gün bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa sadece o hüzün kalır
Sen de anladın ki yapa-yalnızız
Buluşmamız yasak
Görüşmemiz uzak
Devrilmiş kadehler gibi dönüyor başımız
Neylersin

incinmiş bir sesi vardır yağmurun
Yanaklarına vurduğunda hissedersin
Ve bir veda sözcüğü saçlarına
Titreyen bir öpücükle dokunduğunda
Bu anı dondurmaya yetmez nefesin
Bir film sahnesi gibi
Akar gider ayrılık
Neylersin

Biz zaten hiçbir romanda
Kendi hayatımıza rastlamadık
Bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı
Ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağışlamıştık
Biz hayata dair
Hiçbir yanlış yapmamıştık

Biz bu sonucu haketmedik
Hayır etmedik
Ömrümüz bu talana layık değildi

Bazen acı vurdu bazen de yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz
Hiç büyümedi gülümüz
Bizi yalnızca akşamlar kucakladı
Biliyorsun
Sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz

Bir gün bu öykünün sonuna gelince
Ansızın desem ki hoşçakal canım
Unutursun
Mecburen unutursun
Yıldızlar söner bu aşk da biter
Bazı gün hatırlayınca sessizce ağlarız
Neylersin

Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının
Dudaklarına sızınca fark edersin
içindeki vurgun aşklar mezarlığında
Ayrılık ölümden üste yazılınca
Gideni durdurmaya yetişmez sesin
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıkla

Biz zaten hiçbir sinemaya
Tam vaktinde yetişemedik
Bütün vapurlar bizden önce kalkmıştı
Ve bütün biletler biz gelmeden satılmıştı
Boşuna telaşlarda yorduk günlerimizi
Oysa Nuh'un Gemisi'nde bile
Bize yer kalmamıştı
Ve hiçbir mutluluğa adımız kaydolmamıştı

Biz bu aşkı sürdüremezdik
inan sürdüremezdik
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi

Bize hep acılar kaldı bize hep yağmur
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın...