0
panpalar, sevgilimin annesi ile babası ayrı. babası annesini iki defa aldatmış. kadın ilkinde affetmiş, ikincisinde adamı bırakmış. kız o gün "ben asla bir adama bağlanmayacağım."diye kendine söz vermiş.ben bunları kızın çok yakın bir arkadaşından duydum. hatta benden önce 7 ay birlikte olduğu çocuğu da aldatıp bırakmış. çocuk ayrılırken kıza "anneni kırdıkları için erkeklere kızıyorsun ama babanın yaptıklarının aynısını yapıyorsun. mantık bunun neresinde?"demiş. dediklerinin üzerine de okkalı bir tokat yemiş.
belki de bu nedenle kız bana annesiyle babasının anlaşmazlık sebebiyle ayrıldığından yalnızca bir kez bahsedip bir daha konuyu açmadı. kendisi çok serbest ama bakışlarından beni sevdiğini anlıyorum. arkadaşları da bunu söylüyor ve kendisi de yıl dönümümüzde bana "bir yıldır seninleyim. olanlara inanamıyorum.ilk defa bir erkeğe karşı şevkat hissediyorum."demişti.
yine de geceleri bana hesap vermeden bir yerlere gidiyor. arkadaşlarının içinde tanımadıklarım var ve bazı günler telefonun çantasında titremesine aldırmadığını fark ediyorum. kısacası bana bağlanmak da istemiyor gibi. ancak bir taraftan yaptıklarını gizleyip beni elinde tutmak istiyor. bana gelince onu sadece sevgilim değil kızım gibi de seviyorum.o büyüdükten sonra benimle bir kez daha büyüdü sanki. güveni,aşkı birlikte öğrendik.bu serbestliğinin de üstesinden geleceğiz umarım.
her şeye rağmen geçen gün başka bir erkeğin evine arkadaşlarıyla oturmaya giden sevgilisinden ayrılıp çocuğu döven arkadaşımı görünce yaptıklarımı sorguladım. sizce ben mi yanlış davranıyorum, arkadaşım mı hatalı davranmış?
