sevgilim allah belanı versin

Part 9 : Bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı...

Bu şarkı çok şey anlatır bana;

http://www.youtube.com/watch?v=fK8caoBUnxk

Dönmüş sayılırdık eski halimize, bir araba kazası atlatmış gibiydim. Artık ona daha da bağlanmıştım. Onu bir kez daha kaybedemiyeceğimi anlamıştım
Kaybedemezdim onu, çünkü ondan ayrı geçirdiğim vakitler de zaman duruyor, etrafa bir karanlık basıyor, içime karabasan çöküyordu.
Bu bana sorular sormaya başladı tekrar ama kötü değil, soğudun mu benden, ya kuzenim öyle dedi diye ya, lütfen soğuma benden..
Soğumamıştım ama ona biraz da olsa cezasını çektirmek istiyordum, ateşle oynuyordum diyelim . Soğudun mu sorularına hep soğuk şekil de soğumadım diyordum.
Ki bidaha böyle bir şey yapmasın bana. Günler geçiyor, ben onunla büyüyor, ona her gece şiirler dolusu mesajlar atıyordum. Beyler, bunu yapmayın. O uyurken onu düşünmeyin.
Sonradan acısını çok ağır çekersiniz yoksa. Gün oldu, arkadaşım bunun kuzenin den ayrıldı. Bu 125 Kilo olan kız gerçekten çok kötü bir durumdaydı. Faceden yazıyordu işte ağlıyorum falan diye
sevgilim ise bana haberlerini zütürüyordu. Ellerini falan tırnaklamış, manyağa bağlamıştı kız. Kızı aradım dertleştik yapma böyle işte karşına daha niceleri çıkar falan dedikçe kız daha da ağlamaya başladı.
kıza telefon da ya ilişkiniz pamuk ipliğine bağlıydı zaten dedim. Keşke o telefonu açmasaydım. Keşke vicdanımın içine etseydim de kıza yardım etmeye çalışmasaydım.
Kız bunu duyunca ne demek istiyorsun falan dedi. Kıza diyemedim ki yakışmıyosunuz vs vs. Ya ne bileyim dışardan öyle görünüyordu dedim.
Bu 125 Kilo kız ne yaptı beyler biliyormusunuz ? Bu dediğim lafı arkadaşıma çok ama çok değiştirerek anlattı, belki ona geri dönmesi için yada aşık olduğu için.
Arkadaşıma bi olta attı bu kız alican senin benden ayrılcağını biliyomuş, altında başka sebepler var (arkadaşım babamla atıştık falan öyle ayrılalım gibi bişey uydurmuştu üzmemek için)
sen bana bunu nasıl yaparsın bu kadar adi olamazın, alicanın dediklerine inanıyorum ben bilmem ne. Beyler, benim 13 yıllık arkadaşımla ilk defa aram bozuldu, bu yüzden.
Çocuk geldi sen arkamdan nasıl konuşursun nasıl yalan söylersin diye üstüme geldi falan msn den bende acayip sinirlendim nasıl o kıza inanırsın sen diyerekden bende biraz atarlandım.
Dışarı çağırdı arkadaşım, gittim sinirliydik 2 miz de çocuğa ben öyle bişey demedim desem de inandıramadım, tokat attı bu bana. Eve gittim sinirden ağladım. Aradım 125 Kiloyu Teşekkür ederim dedim, herşey için çok teşekkür ederim.
Ama o kız dan sinirimi alamamıştım, benim arkadaşımla aram biraz bozuk kaldı, yolda gördüm bunu, karşıdan geliyor...
Tuttum o kalın kollarından çektim kenara, sen arkadaşıma nasıl yalan söylersin diyerek sesimi yükselttim ne yalan söylicem ya falan deyip gitti bu.
Evet beyler gittiği gibi face'e girip arkadaşıma Alican beni yolda sıkıştırdı ona nasıl söylersin benim dediklerimi dedi. Evet ben onu yalan söylediği için değil, benim söylediklerimi ona neden söyledin diye sıkıştırmışım.
Şeytan beyler, obez bir şeytan. Bunun üzerine çocuk gene benim üzerime geldi. Gel kardeşim dedim gel bundan sonra sana kendimi anlatamıcam ben vur da ne olcaksa olsun at içindekileri.
Biraz üstüme yürüse de vurmadı. O gün de ordan aramız bozuk ayrıldık..
Sırada ki küfürüm bir dahaki partta bu 125 kilonun benim ile sevgilimin arasını açma çabasına gelsin..

Part 17:Bana ait olan tek varlık
http://www.youtube.com/watch?v=Qr2Pz5nwkKk

Artık benimdi beyler. Herşeyiyle karşımdaki kişi benimdi.
Öyle bir tutuyorki ellerimi , bıraksa , organ yetmezliğinden ölebilirim.. Beyler, siz hep yazacaksınız , birileri hiç okumayacak..
Hep aynı terane.. Olgunca düşünerek, sahiplenmiştim onu. Sen benimsin dedim. Benimsin artık. Hiç ona suçluluk duygumu hissettirmedim ayrılana kadar.
O zamanlar herşeyi erken yaşadığımın farkına varamadım. Beyler şu kadar söyliyeyim. Kız beni şikayet etse min. 15 Sene yerdim. Ne beni savcılığa şikayet etti, ne benden şikayet etti.
Hep yaşanılan herşeye rağmen, iyiydi güzeldi demeyi bildi. Şimdi beyler. Bu kız bana fizandayım dese gitmezmiyim ben ?
O günden sonra ilişkimize artık beni bırakmayacak gözüyle, çok rahat bakıyordum. Benim oldu lan kız. Varmı ötesi, kime, neye benim diyebilmişim bu zamana kadar ?
Artık bütün geleceğimi onun üzerine kurmuş, planlarımı onun üzerine yapmıştım. Söyleyin bana haksızmıyım böyle yapmakta ? Bana şunu bi açıklayın.
Ben bu ilişkiyi yaşamış bir kişiyim. Benim bile hala çözemediğim noktalar var.
Dönelim ilişkimize. Artık çok mutluyduk. Bilmiyorum onun için de bir korku varmıydı benim onu bırakacağıma dair. Ama ona öyle kelime yapmıştım ki şerefsiz biri olduğumu düşünmemesi için, tüm saflığımla, tüm kalbimle.
Güvenmişti o bana. Ben bana güvenen insanı hiç yarı yolda bırakmadım. Bırakmıyacağım da. Kokusu, dünyanın en güzel parfüm kokusu.
Saçları, dünyanın en güzel saçları. Gözleri, dünyanın en güzel gözleri. Size yalanım varsa en adi şerefsizim. Ben o kızla birlikteyken diğer kızların gözüne bakarken bile suçluluk duygusu hissettim beyler, bakamadım. Önümden geçen her kıza kafamı eğdim.
3 Tane teklif aldım bildiğiniz yürü git dedim (Sövemiyorum beyler konuyu kapatıyorlar) O hiç teklif almadı benle olduğu sürece, en azından aldıysa da bana hiç söylemedi.
Beyler ben onu, annem gibi sevdim. Size yemin olsun şu an gelip evlenelim dese evlenirim. Aramız da bu şey yapma muhabbetini yapmadık uzunca süre. 1. Yıla yaklaşıyorduk.
Mevsimler geçiyor, badireler atlatıyor, büyüyorduk.. Korkmuş olacak ki 11. Ay civarın da, bana , beni hiç bırakmıyacaksın dimi ? Sana gerçekten güveniyorum diye mesaj attı.
Gene kelime yaptım, içimden ne geçtiyse, olduğu gibi hiç düzeltmeden yazdım. Sana bunu yapıp evlenmeyeceksem yaşamıyayım ben dedim.
Bir daha mutlu oldu..
Ben tekrar sevdim...

Part 20: Camlar düştü yerlere, ellerim kan içinde, beni bul anne..

http://www.youtube.com/watch?v=QJehZhnxmpY

Herşey yolun da gidiyorken, Sövün beyler. 125 Kilo ortaya çıkıyor. Hem de kafasında bir beyin tümörüyle..
Elinde Bixi Adlı silah var beyler. Tarayacak bizi, delik deşik edecek. Kanımızı akıtacak. Bize hiç acımadan kıyacak.
Geliyor beyler. Hissediyorum. içimi tek rahatlatan şey, onun benim olmuş olmasıydı..
Bir gün her şey yolun da giderken konusunu açtı bana çaktırmadan, o zamanlar farkına varamamıştım.
Aşkım dedi, 125 Kilo Kansermiş, biliyormusun ?
Üzüldüm lan, bana o kadar pislik yapan biri de olsa üzüldüm olm. Kötü bi insan değilim lan ben. Olamadım hiç bi zaman.
Hadi yaa dedim, yanına gidelim bir şey yapalım dedim. Sana hala düşman, olmaz dedi. Lan ben ne yaptım. Olm şu yazıyı okudunuz baştan aşağı, ben bu kıza ne yaptım.
Bir insan ölümün kıyısın da hala nasıl kıskançlık, çekememezlik yapabilir. Gel zaman git zaman benim sevgilim, 125 kiloyu ziyaret etmeye başladı.
Ne zaman sorsa, git aşkım , yanında olmalısın onun diyordum, içim de ki korku ile. Korktuğum şeyi biliyorsunuz beyler. Biz de insanlık var.
Ölüm döşeğinde ki kıza da kuzenini göndermeyeceksek, adam değiliz biz. Gel zaman, git zaman bu böyle devam etti..
Beyler, o zamanlar çözemediğim kavgalar etmeye başladık biz annemin geliniyle. (Sevgilimle) En ufak şeye atar yapıyor, sinirlenmeye başlıyordu.
içimden korktuğum şeyin gerçekleşeceğine dair pis kokular duyuyordum. Ama diyordum, ama bir insan bunu da yapamaz. Ölüm döşeğinde bizi ayırmak için uğraşmaz diyordum.
Ben yanılıyordum beyler. 2 Hafta sonra çekinerek de olsa sevgilime sordum, Düşündüğüm şey doğru mu ? Bizi ayırmaya mı çalışıyor ?
Hiç uzatmadan söyledi beyler. Evet dedi. Ama ben Bir daha 125 Kiloyu nasıl kıracağım? diye sorusunu da ekledi. Bana mf-4 Soraydı da bunu sormayaydı.
Allah belasını versin diyeceğim olmayacak hala hasta 125 kilo. Eğer dedim, eğer onu ikna edebileceksen, 1 sene de olsa beklerim seni..
Hiç istemeyerek dedim bunu lan. Sanki kalbim yerine sığmayacak, yerinden çıkıp benden uzaklaşacaktı. Bilmiyorum ya dedi mesaj da.
2. darbe geldi böylece.. Artık can çekişiyordum. Son bir darbesini bekliyordum, bir volkan gibi patlamak için. Odama kilitlemiş ışığı kapatmış, bazama uzanmış sadece ondan gelecek mesajları bekliyordum.
Bana tek bir şey söyle, gelecek olsan da, olmasan da.
Beni seviyormusun sevgilim ? Bana cevap ver ne olur ne olur..
Ya dedi alican artık sorma birşey bilmiyorum hiç birşey ya. Dedi 2 taraftanda sıkıştırılan sevdiceğim.
Bu 3. Darbeydi, ve ben bazamın başucun da bulunulan çıkartılıp, yan yatırılmış kapının camlarını hiddetle yere indirdim. Camla arkasın da ki duvarın mesafesi 3 cm. Duvara vurdum, ellerimi duvara doğru bastırarak sinir krizi geçirdim.
Geldi o çilemden kurtulamayan anam başucuma, gördü beni gözyaşları içinde, ellerim kan içinde.. Çağırdı komşuyu koşar adımlarla, bindirdiler beni bir arabaya, hüngür hüngür ağlıyorum, neden çünkü ben gerzeğim. Hastaneye girdik..
Tekerlikli sandalyeye oturtturuldum gözyaşları içinde, annemin gözlerine bakamadım ama içten içten hıçkırık sesleri geliyordu..
Geldi doktor, hiç bir şey sormadan sakinleştiricimi yaptı, dikiş odasına aldılar beni. 4 Dikiş attılar canıma acıta acıta.. Aklım evde bıraktığım telefonum da...

Part 25: Coşkun ırmaklardan, tozlu yağmurlardan, taşı yollardan geçtim..

http://www.youtube.com/wa...7dQ&feature=endscreen

ilişkimiz eski seyrin de gitmese de gidiyordu işte. Biraz fazla düştü üstüme o aralar. Daha çok bağladı beni kendine..
Kaygılarım vardı benim, eskiden o kadar baskın gelmeyen ayrılık korkusu artık ödümü koparıyordu.
Çünkü bir kez olsun tatmıştım o duyguyu. Onun benden ayrıldığın da başıma gelebilecekleri biliyordum artık, herşeyimden vazgeçtim, ona yürüdüm.. Bir uçurum gibi gözlerine adımlar attım..
Bir tek canım kalmıştı, onu da bir insana adamıştım işte.. Umrumda mı dünya ? O benim tekrar.. Üstüme titriyor..
Tabi bunlar yetmedi benim tedirginliğimi geçirmeye. Zamanla anladı tedirgin olduğumu. Niye böyle yapıyosun dedi, bişey yapmıyorum, seviyoruz daa sevmektemi suç diyerekten geçiştirdim konuyu.
Bana ara da sıra da anneme selam söyle diyip duruyordu. Ben de odamdan doğru bağırıyordum işte anne gelinin selamı var diye.
Bi gün böyle dedi tekrar. Annem yok dedim, ereğliye gitti ablamın yanına akşam gelecek dışarı çıkamayacağını biliyorum. Saat 12.00 Civarı.
Bu bana mesaj atmadı, sağlam bir trip koydum. Hala mesaj yok, lan bişey mi oldu derken kendi kendime, kafamı sola çevirdiğim de cam da o masum yüzünü gördüm
Bilirsiniz beyler camın içerisi buğu yapar dışarısıda ıslak şekilde blur yapar. O blurlu noktaya kalp çiziyor. Açtım kapıyı. Hani çıkamazdın dedim, amma uzattın ha sarılacağın vakiti harcadığın konuya bak diyerek hıh yapar gibi kafasını çevirdi.
Sarıldım, kokusunu içime çeke çeke, Sıkı sıkı..
Geleceğimizden konuşuyorduk, uyucaz mı dedi. Çakallık peşinde beyler bişey yapacak.
Biliyor uyuyalım diceğimi. Günün hangi saati olursa olsun, o benim yanımdayken uykuya dalmak hiç zor değildi.
Niye uyuyoruz yaa dedi gözlerini devirerek. O gün bana tekrar bıraktı kendini..
Bunu benim tedirgin olduğumu sezdiği için yaptığına eminim, söylemedi sonradan hiç.
Ben senin karınım dedi.
Beni senden ölüm ayırır ancak.. O pis yalanlarıyla bir kez daha kandırıldım ben..
En güzel anlarımın sahibi oydu artık. Size annemin üzerine yemin ederim ki içimde hiç kötülük yoktu lan.

Part 26:Part 26: Ben nerde yanlış yapıyorum ?

http://www.youtube.com/watch?v=nEQeJ2tGilI

Artık yavaş yavaş o 125 kiloyla konuşmayı bırakmıştık. Ameliyatını atlatmıştı, ölüm tehlikesi yoktu artık.
Öle kırgınlığımıza değil beyler olayın akışı gereği birbirimize ilgi gösterdik sadece.
Çok kıskanmaya başladım onu.. Herşey ilk günlerde ki gibi olmaya başladı. Zaman böyle geçiyordu her gün bi olay yaşamıyorduk yani.
Sürekli kavgalar etmeye başladık. Bunun sebebi bence çok sık görüşmemiz, mesajlaşmamızdı. Bence ilişkide bunlar yanlış.
Ama beyler, kalp kırılsa da sever. Yavaş yavaş sona yaklaşıyoruz, ayıktırayım. Artık ona tekrar karışmaya başlamıştım. Çünkü erkeğiz. Ve sahiplenme duygusu böyle bir durum da
daha çok ortaya çıkıyor. Bi gün yanıma geldi bu Bence daracık bir siyah pantolonla . O pantolonu yarın poşete koyup buraya getiriyosun dedim. Çok ayak diretti.
Zafer benim. O kotu aldım ondan. Bana bu partlara kadar aralar da hediyeler aldı ben ona aldım onları pek koymadım çok ayrıntıya girersem çok uzayacak, sıkılacaktınız.
Kotu bir güzel sakladım ben. Erkek adamız oğloom. Biz yarimize laf ettirmeyiz. Bizim buranın çocukları biraz şerefsizdir. Laf falan atarlar.
Ben saçlarıma wax süremiyor, o ise saçlarını düzleştiremiyordu. O ruj süremiyor , bunun karşılığı olarak kısıtlayabileceği bir şeyim yoktu.
Biraz zaman sonra tekrar 125 kiloyu ziyarete gitmeye başladı, ben git tabi dedim, içimde ki minnacık korku ile..
Gitti, korktuğum olmadı öyle şeyler yaşamadık, ama zamanın verdiğe yetkiye dayanarak sıkılmalar başladığını gözlemliyordum.
Bir gün ruj sürücem ben dedi. Vayy dedim artık soru sormakta yok yani ? Sen bilirsin bizde sormayız artık.
Biliyor tabi sormadan bir iş yapsam çatlayacak kıskançlıktan. Yaaa öyle değil aşkım sürsem ne olacak ? Lan ne demek ne olacak ben senin dudaklarına bitiyorum.
Bir başkasının bitmeyeceğini nerden bilebilirim? Hem sen kime süsleniyosun kızım ? Ya kime süslencem be ! Anlamıyomusun öküzmüsün diğer kızların yanın da çirkin kalıyorum ya!
Sonradan anladım beyler keşke bu kadar kıskanmasaydım. Keşke hiç kıskanmasaydım. Kafamı duvarlara vurduğum 2. konudur buda..
Tamam ne bağırıyosun aşkım. (Hahahayt) 3-2-1 R. Sürmesine izin verdim, artık kıskançlıkları azaltmaya başladım. Beyler benim pgibolojimi bozan bir konu vardı.
Lan ben kıza dışarı çıkması için ( sadece kız arkadaşları ile) ruj sürmesi için, saçını yapması için izin veriyorum. Hemde bunları çok zorluk çekerek yapıyorum.
B-Aşkım, ben en yakın arkadaşlarımla dışarı çıkayım mı ?
o-Nereye ya bu saatte ?
B- aşkım saat daha 21.00 mahallede turlıcaz öyle daraldım evde
O- iyi ya tamam . (Boşluk ve nokta, tribin allahı.)

Şimdi, e sen istediğini yapıyosun ben niye yapamıyorum ? diyemedim. Bir türlü haksız çıkaramadım arkadaş. Bir türlü haksız olduğuna inandıramadım. Ayrılmamız bile hala benim suçumdur.
Ben onun yaptığı hatalardan dolayı ayrılamadığım için trip attım, gün geldi bu tripler bana karşı bir silah olarak kullanıldı. Pgibolojim bozuldu, ben nerde yanlış yapıyorum arkadaş..
Ben hiç farklı düşünmedim o kız için..

Part 28: Tanıştığınız insan, hiç bir zaman ilk tanıdığınız gibi kalmaz..

http://www.youtube.com/watch?v=MsAvEDhzGos

Şimdi çarşı da küçük biz demirpark tarafına doğru gideceğiz. Çarşının dışında kalıyor. Çarşıda da babalarının görme, bizi dağıtma ihtimalı yüksek.
Kızlara dönüp, kızlar biz önden gidelim siz arkadan gelin de babanız falan görmesin dedim, doğru dediler. Kaybolmayın bi yere bide sizi aramayalım dedim.
Biz sakince yolumuza ilerlerken kendi kafam da ondan parayı nasıl alacağım vardı, e artık geçmişti, çarşıdaydık, mecburen o ödeyecekti. Nolacak lan dedim ben sanki ona hiç para harcamadım.
Arkamı dönüp onlara, ne yönden gideceğimizi soracaktım. Arkamı döndüm, kızlar yoktu beyler. 2 - 3 Dakika gözlerim onları buldu. Karşıya geçmişler, karşıdan buraya kadar gelen kahkahaları ve arkasında 2 tane %^'+'^%^'+ diye bir ettiğim çocuklar bunları kesiyor.
Çocuklar bizim kızlara doğru yürüdüğümüzü görünce uzadılar. Az daha gelselerdi ölümüne atlıyacaktım. Neyse. Bunlara doğru yürürken yanım da ki çocuk kardeşim ben bu kezbanın (temsili isim) ağzını burnunu kıracam tutma beni.
Ben de çocuğa dur kardeşim ben zaten benimkine sabahdan sinirliyim (kezbanlarda kalma olayı) Gittim bunlara yüksek bi sesle siz napıyosunuz ? Napmaya çalışıyosunuz kızım dedim. Gözleri hemen etrafa baktı 2 3 saniyede olsa millet bize baktı işte.
Ne var ya ne yapmışız karşıdan gidelim dedik.
Döndüm arkamı yürüdüm yanım da ki çocukla belediye duraklarını geçtik işte yürüyerek gideceğiz sanıyoruz. Mesaj geldi belediyeye binecez diye, döndük bunların yanına belediyeye binsekmi binmesekmi diye tartışırken binelim dendi.
Ben benimkine dönüp sıkılarak utanarak birazda kısık sesle parayı ver de biletlerimizi alayım dedim (Cebim de sadece yemek param var evden aldığım, kendi yemeğimi karşılayabileceğim para, 20 lira var ama 10 lirasını harcayıp 10 lirası da evde ekmek parası olacakdı..)
Ve kafamın bir kılıçla koparılmasını istediğim o lafı etti, BOZUK YOK ama bunu gülerek söyledi. Dedim şakanın sırası değil belediye kalkacak hadi.
Ya bozuk yok dedi bu tekrar. Lan parayı versene neyle binecez belediyeye. Diğerleri ya tamam hadi biz halledelim falan dese de kilitlendim ben bunun gözlerine. Öldürecek gibi bakıyorum.
Bozuk yok dedi son kez. Hayvan gibi OFFFF ! diye bağırdım yanına ismini de ekleyerek, gittim cebim deki parayla 4 kişilik bilet aldım. 1.5 tanesi. 6 Lira yapıyor işte kaldı harcayabileceğim 4 lira.
Belediyeye bindik sevgilisiyle kezban öne, biz arkaya bindik bunlar önde eğleniyolar falan buda onlara katılıyor konuşmalarına, ben tam bir dışlanmış çocuğum. Mal mal oturuyorum yanın da. Döndü bana, niye böyle yapıyosun dedi.
Neresine vursam diye bakıyorum da vurmadım, hiç bi zaman. Beyler ben şoka girdim. Benim tanıdığım insan bana bunları asla yapmazdı lan. Olm o masum bi kızdı.
Kendi halin de. Hayal kırıklığı yaşadım beyler. En okkalısını. Neyse demirpar avm ye girdik. Çıktık üst kata yemeklerimizi yiyeceğiz güya. Burger kingin önüne oturduk. Bu kafasını masaya koydu uyuyor gibi. Morali bozuk güya. Kezbanda bana dik dik baktı.
Suçlu hissetim lan kendimi. Kıyamadım da canını yediğim sevdiğime. Ve ben jest olsun diye aşkım tamam hadi özür dilerim kalk yemek ısmarla bari lan dedim gülerek. Kafasını kaldırdı, birazdan yeriz dedi. BiRAZDAN YERiZ. yerin dibine soktu beni. Kezbanda bana dönüp, alican yemek yicek iştah mı bıraktın ya dedi.
Yeri geçtim magmaya gidiyorum. Kalktım masadan iyi lan dedim gidiyodum tam, süveterimden tuttu ya nereye gidiyosun dedi sinirli bi sesle. Millet bize bakıyor diyor. Bakmazsa ... dedim.
Şuraya otur bidaha konuşmam senle dedi. Bırak dedim bıraktı, gittim yemeğimi aldım oturdum, kimseye muhtaç olmadan. Niye beklemedin dedi kezban, ısmarlamasını mı bekleyeyim kezban ? dedim.
Sustu, gittiler yemeklerini almaya, masada kaldım ben. Güle eğlene yemeklerini seçtiler, ben orada ölürken..

Part 29:Bilmiyorsun, ben gibi yaşarken ölmeyi.

Gittiğinden beri hep bi taraf yarım,
istersen küfret bana, istersen bağır..

http://www.youtube.com/watch?v=x141YzoSlEo

Geldiler tekrar güle oynaya. Herşey onlar için çok iyi giderken ben yerin dibinen çıkmaya çalışıyor, kendimi sakinleştirip kötü birşey yapmamaya çalışıyordum..
Ben sinirli olduğum için pek bulaşmadılar bana, kendi araların da konuşup eğlendiler. Yemekleri bitti, demirparkı dolaşmaya çıktılar. Bakın beyler 14 Şubat sevgililer günü ve ben dışarı da zorlukla buluştuğum sevdiğimle
bir kez bile güzel bişey yaşayamamışım. Bunlar dolaşırken bu Kezban la sevgilisi kavga ettiler. Telefonla konuşmak için ayrıldı bizden bu kezban. Kendince trip attı sevgilisine. Benim sevgilim ne yaptı biliyormusunuz ?
Benim ona en ihtiyacım olan an da, o arkadaşının peşinden hiç arkasına bakmadan gitti.
Bunu yaptıktan sonra bi hışımla çıktım ben AVM den..
Telefonuna bi tane mesaj attım, seninle bi daha biyere çıkan alicanın ben... diye.
Koştu bu çıktı avm den geldi arkadan bağırdılar işte bekle diye. Mal gibi bekledim gelmelerini.
Geldiler, hepsinde bi afra tafra. Yanlışı ben mi yapıyorum lan ? Hala kendimden şüphe ederim, orada ben onlara ne yaptım diye.
Ben bana yapılanı hazmedememdiğim için öyle davrandım.. Ama bana yapılanları gören kimse yok..
Sonra ortalığı bi sessizlik aldı.. Yürümeye devam ettik onunla ilk tanıştığım yolda.. 4 Kişi yan yana sokakları kaplayan adımlar atıyoruz..
Ortalık soğuk, hissetmek istediğim tek şey avucumun içinde ki elleri. Yok arkadaş. Yok. Bir kere gelip yanıma sokulmadı. Bizi tekrar önden göndermek istediler, döndüm sinirli bi halle hayırdır sebep ? dedim.
Bu kezban ya burası Yol kenarı dedi. Lan. Matematiğim iyi değildir de. Bunun dediğine göre biz anca mahalle de yan yana geliriz. Her yer yol kenarı burda biz ne zaman sevgili olduğumuzu hissedebilecez ? dedim
Ya alican napalım bizim suçumuz mu dedi bağırarak. Eyvallah ulan dedim eyvallah.. Gittim o çocuğun yanına önden gidiyoruz. Herkes gergin. Sonra yanımızdan genç bir çift geçti.
Bunların da yanından geçtikten sonra bir gülüşme duydum bunlardan bir de fısıltı Gördün mü gördünmü? Döndüm ne oldu anlatın 3 saniyeniz var dedim, birşey yok dedi. OFFF Diye bağırdım.
Bağırma bana alican dedi kezban. Anlatcaksınız lan o zaman dedim. Olay şu;
Bu genç çift bizimkilerin yanından geçiyor, erkek olan benim sevgilimi keserken sevgilisi ya da karısı bunun koluna vuruyor. Bizim hiç bi şeyden haberimiz yok önde yürüyoruz.
Şimdi 1. Yaptıkların yetmiyo böyle bişeye gülüyosun 2. Gelip ağzından lafı kerpetenle alıyorum. Bağırarak bana mesaj atma sen dedim, sevgilime. Aman iyi ya dedi, bir zamanlar gözlerine bakmak için çıldırdığım insan..
Bu lafın üstüne solum da bulunan demir trabzanlara çok sert bir yumruk arttım. 3 saniye de balon gibi oldu sağ elim. Yavaşça yollandık eve doğru.
Bunlar bi kahve içelim dediler. Ben eve geçiyorum dedim zaten cepte kalmış 6 lira para anneme ne dicem ben ya.
Soktular zorla. Girdik kahveler söylendi yanıma oturdu benimkisi, onlar da karşımıza oturdu. Fal falan bakıyolar gülüyolar. Ben bir kez bile suratına bakmadım, suratına bakabilmek için can alacağım insanın.
Sonra bunlar gülüşmeye devam ettikçe benim içim acımaya başladı. Ağladım ağlıyacam yaşadıklarım için. Aklıma tanıdık eczaneden sakinleştirici almak geldi.
Ben dedim, ilaç alıp geliyorum. Gittim eczaneye sanırım cem yılmazdan aklımda kalan Passiflorayı aldım, yazdırdım hesaba.
Geldim kafeye, oturdum yanlarına, kimse de surat yok cebimde ki 6 lira parayı masaya bırakıp ordaki çocuğa, kardeşim sen kızları eve bırakırsın, saat geç oldu. Gitme falan dediler. Gitmekte kararlıydım gittim de.
Gitmek için arkamı döndüğüm de tutamadım gözlerimi. içten içten ağlayarak, biraz da saklayarak..

Part 8 : Mutsuz bekleyiş

Bunsuz olmaz;
http://www.youtube.com/watch?v=Et0L73bgqHU

Hızlı adımlarla uzaklaştım yanından..
ilk defa bu kadar üzülmüştüm bir şeye. Haliyle kalbimde ki sızıya anlam veremedim. ilk defamı seviyorsun lan Diyecek iken susturdu ellerim ağzımı.
ilk defa seviyordum. Ya o beni bırakırsa ? Hem de ben onu öptüm diye, ne yaptım ben ? neden bu kadar acele ettim. Ama seviyordum onu, nasıl anlatayım arkadaşlar, misal o benim eşim olmalıydı.
Ben işten döndüğüm de bana kapıyı o açmalıydı, kucağın da çocuğumuzla..
Eve vardım nihayet. Mesaj atmalımıydım, atmamalımıydım bilmiyordum. Ama mutlu değildim bunu biliyordum. Bu 125 kiloyla birlikte olan arkadaşım kız dan ayrılacağını söyledi.
Nedenini sormadım pek, belliydi çünkü arkadaşım zayıf, uzun, iyi biridir. Ama kız normalin de üstünde olunca hâliyle yan yana dolaşamıyordu kızla.
Ben sadece bu 125 kiloya bir kelime etmiştim, arkadaşım ondan ayrıldıkdan sonra. Evet beyler bir kelime, o bir kelime benim hayatım da nelere mâl oldu anlatıcam.
Dönelim konumuza, eve gittim, kendi kendime hayıflanırken, mesaj atmamam gerektiğini anladım, ne de olsa benim dediğim onca kelimelere karşın, bir pekiye lâyık görmüştü beni.
Bir uyku hapı alıp, bilgisayar da slow bir müzik açıp, uzandım yatağıma, telefonu da koydum baş ucuma hani mesaj gelir de uyanırım diye.
O gün hiç mesaj gelmedi. Uyandım, oturdum sabaha kadar bekledim gene mesaj gelmedi.
Ertesi gün uyandığım da her yer biraz daha karla kaplıydı sanki, hava biraz daha bozuk. Telefon titredi, ben titredim. Mesaja baktım;

O-Görüşelim Falanca filanca yerde
B-Peki geliyorum

O gün saçıma, üstüme başıma hiç önem vermedim, hayatımın en zor yolunu yürüyecektim. Yavaş yavaş bırakacaktım kollarına cansız bedenimi, zannımca.
Biliyordum, az da olsa tanıyordum beyler, ayrılacaktı benden. O da bırakacaktı işte. O da gidecekti yine herşey eskisi gibi iğrençleşecekti.
Gittim, hiç moralim yoktu. Kafasını bana doğru çevirdi, samimiyet dolu, sıcak bir gülümsemeyle karşıladı beni.
Ama gördü o halimi, hoş buldum dedim kafamı biraz öne eğerek.
Kafasını biraz eğerek, gözlerini, gözlerime değdirdi.
Bakışından süzülen işvene kurban olayım, nasıl da biliyorsun içimi titretmesini..
Özür dilerim dedi, özür dilerim sana bunları yaşatmaya hakkım yoktu, senin öyle bi insan olmadığını ve olamayacağını biliyorum..
Öyle sıkı sarıldım ki bir kedinin yavrusunu sevdiği gibi, bir annenin çocuğuna sarıldığı gibi sarıldım ona, çok sıkı, ama incitmeden..
Herşey eskisi gibiydi, ilk defa terk edilmemiş ve bu kadar sevilmiştim.. Ne mutlu günlerdi onlar..

Part 11: Yüreğimin diğer yarısı..

...
http://www.youtube.com/watch?v=WqHlgcygM4g

Yüreğimin diğer yarısıyla olan ilişkimiz onun kuzeniyle arası bozulduktan sonra daha da düzeldi..
Herşey güzel gidiyordu ve ben artık bu ilişkinin bi üst seviyeye çıkmasını istiyordum. Annemle tanıştıracaktım.
Benim hayatta ki yegâne varlığım annemdir. Ve benim hayatıma 2. şahıs girecekse bunu annem bilmeliydi. En azından eve gelişlerim de yüzümü güldüren şeyin ne olduğunu görmeliydi.
Artık hayatımız da 125 kilo diye bir şey yok, ufak tefek atışmalar dışın da problemimiz yoktu.
Konuyu ona açtım, seni bırakmıyacağımı anlamanı istiyorum, bu yüzden hayatım da daha önce yapmadığım bir şeyi yapmak istiyorum.
Annem'i gelini ile tanışma mutluluğuna nail edermisin ? dedim, Utanırım falan dese de sonradan çok isterime döndü konuşmaları.
Heyecan tekrar dorukda, kan dolaşımı hızlanmıştı. Ev bir güzel tarafımdan temizlenmiş, düzenlenmişti. Fakirin umudu Bim den güzelce alışveriş yapılmış, herşey tamam bir o ekgibti.
Tarif etmiştim evi, daha önce de sinema çıkışı evin önünden çıkmıştık mahalleye göstermiştim evimi.
Pencereye yapıştım, anneme de herşeyi anlattım anne ciddi düşünüyorum ona göre diye. Usulca göründü camın mesafesinden o güzel saçları. 1.5 Saniye de kapıya koşup açtım beklemeye başladım.
O an da ki heyecanı kelimelerle anlatamam. Çıktı merdivenleri yavaşça, yüzü gülerek. Öptü beni, sonra annem geldi Hoşgeldin kızım dedi. Elini öperek hoşbulduk teyzecim diyerek ona ait olan gülümsemesini yaptı.
Oturma odasına geçildi, kaç kardeşsiniz den başladı muhabbet, annem anlattı o dinledi, o anlattı annem dinledi. Bir arkadaş gibi yaklaştı annem ona. Çok sevmişlerdi birbirlerini..
Artık içim de bir rahatlık vardı. Bu kızla evlenicem. Gittim bisküvi meyve suyu falan ne alındıysa onları tabağa koymaya, yardıma geldi beraber dizdik tabakları. Ufacık ufacık kaçamak öpücükler..
Geç kaldığımızı anlayıp oturma odasına servisleri yaptık.. Tam muhabbetin ortasın da kapı çaldı. Lan, misafir gelmesin diye dua ediyorum. Utanıyorum da biraz zaten.
Offff komşunun kızı gelmiş. (Annemle dertleşmeye gelir yaşı var biraz) offf gitti muhabbet hay ya.
Sonra bunu fırsata çevirmek geldi aklıma onu komşu kızıyla tanıştırdım tabağını verip anneme anne siz sohbet edin biz film izleyelim bari dedim. Siz bilirsiniz oğlum dedi.
Odama geçtik, geçtim bilgisayarın başına, utanıyorum. Film falan araştırıyorum..