+1
-3
panpalar,en uzunu beş hafta süren birkaç ayrılıkla beraber on dokuz aydır çok sevdiğim bir kızla birlikteydim. kız öncesinde de kısa süre arkadaşım olmuştu.bu dönemde ona aşık olduğumu söyleyemiş olmama rağmen, yanında olduğum her dakika benim için çok değerliydi. kız da genellikle erkeklerin anlayışsızlığından, kabalığından,düşüncesizliğinden yakınıyor;kendisini anlayacak bir erkek bulmanın zorluklarından bahsediyordu. söylediği hemen her şeyi tereddütsüz onaylamam sonucunda sanırım aklına bir şekilde girmeyi başardım. sonrasında yaptığım ilişki teklifini bir hafta sonra kabul etti.
ilk aylar ikimiz için de peri masalı gibiydi.ben sevdiğim, deli gibi aşık olduğum kızla birlikteydim;o ise uzun zamandır aradığı anlayışlı partneri bulmuştu.ben her zaman birlikte olacağımıza dair sözler verdikçe, yasak olan şeyler kıza çekici gelmeye başladı. önceleri haber vermeden dışarı çıkmalara, gece gezmelerine başladı;sonra bazı erkek kankaları türedi.ne zaman tepki gösterecek olsam "zamanla sen de anlayışsız erkeklere dönüyorsun. hepiniz aynısınız."gibi şeyler söylerek beni susturmayı başardı.
ilişkimizin on altıncı ayında beni iki kez aldattığını itiraf etti. ikisi de tek gecelik ve farklı erkeklerle olmuştu. fakat ikincisinde sarhoşluğunun da etkisiyle elemana numarasını vermiş ya da kaptırmış olacak ki,çocuk kızın peşine düşmüştü. ortaya çıkacağından ve kızı ailesi başta olmak üzere(annesi beni çok severdi)çevresine rezil edecek olması korkusuyla bana her şeyi anlattı ve özür diledi.bir daha yapmayacağını temin etmesi üzerine bu hatasını bile affettim.
geçen akşam beni sık sık gittiğimiz bir belediye parkına çağırdı ve dolu gözlerle, dudakları titreyerek "sen iyi bir adamsın. güvenilirsin,zekisin, arkadaşlarının gözünde önemli bir yerin var. belki senin kadar iyisini bulmam mümkün değil ama elimde olmayarak artık sana aşık değilim. seçebilsem inan sana aşık olmayı dilerdim. fakat bu durumda sana da kendime de eziyet edemem. lütfen anla."dedi. fazla bir şey söyleyemedim sadece "seni hep çok sevdim." diyebildim. kız bu sırada banktan kalkıp koşar adım uzaklaştı.ben yarım saate yakın oturup ağladım.şu an ağlamasam da ruh halim hiç iyi değil. sizce ne yapmalıyım?
