0
binler yola çıkmış gidiyordum önümdeki
römorklu traktörün hızını
hesapladıktan sonra ilerdeki
kamyon yaklaşmadan geçmek
için sol sinyali verdim ve
sollamak için karşı güzergaha
geçtim. Ama arkamdan gelen
arabanın kendini F1 pilotu sanıp
aynı anda geçmek istemesi beni
römorkun arkasına dönmeye
mecbur kıldı. Sağ kolumu kaldırıp
adama böğürecekken birden
römorkun arkasındaki Dikkat
işaretine çok yaklaştığımı fark
edip 2 frene birden bastım.
Motorun üstünden öyle hızlı yere
düştüm ki Başbakan Erdoğanın
attan düşmesi benim düşmemin
yanında hiç kalırdı. Asfaltla
kafamın arasında 3 parmak
mesafe kaldığında tek
düşündüğüm küfür
dağarcığımın ne kadar geniş
olduğuydu. Arkamdan hızla
gelen arabanın fren sesini
duyduğumda salavat getirmeyi
bile düşünmüştüm. Araba 5
metre kala durdu. Adam yanıma
koşup 'Bir şeyin yok ya' diye
sordu. Sonra üstüme bakıp oluk
oluk akan kanı görünce ne kadar
mantıksız bir soru sorduğunun o
da farkına varmıştı. Neyse
sonrası malum hastaneye
zütürmek için bir ambulans
geldi. Kan tuttuğu için kaza
anında bacağıma bakamamıştım.
Sedye ile acil servise girerken
insanların bacağıma melül melül
bakması, bir an için bacağımın
bacak olma durumundan
çıktığını bile düşündürmüştü.
Güzel bir hemşire gelip, kendi
kadar güzel olmayan iğneyi
vurmasıyla birden irkildim.
Hemşirenin güzel ve bekar
olması, iğnenin acısını hiç
azaltmamıştı. Sonrasını
hatırlamıyorum. Kendime
geldiğimde hastane
odasındaydım. Yanımda ailem ve
' Erkek adam bayırlır mı len hiç
sıpa ' diye pis pis sırıtan, azrailin
almayı unuttuğu bir dedem , şuanda hepinize gib dolusu kucak yolluyorum binler.
