Seni okutabilmek için, memur emekliliğinden sonra çalıştığım dükkanlarda yerleri silip süpürüp tezgahtarlık yaptığımı, patronlarımın her türlü kaprisine nasıl katlandığımı, günlük beş lira yemek parasını idare etmek için kuru ekmek yediğimi tabi ki bilemezsin. Yaşadıklarımı asla bilmemen için nasıl dik durmaya çalıştığımı bilemezsin... Ama o bana attığın yumruk burnumu değil asıl kalbimi kırdı. Burnum düzeldi, acısı geçti oğlum. Ama kalp acısı geçmiyor, hayırlı evladım benim. Mühendis olman bana bir fayda getirmedi ama benden neler zütürdü bir bilsen... Demek ki asıl olan adam olmakmış, mühendis olmak değil...
*
özet : özet la işte.
