Ben istanbul Pendik'te yaşayan bi garip insanım efenim. Ne kadar insanlıktan soyutlanmış olsam da biyolojik olarak insanım. Hiç arkadaşım yok ama samimi bulmadığımdan yani. Bazıları o kadar yapmacık ki duvarlarla dertleşmeyi tercih ederim. Neyse uzatmak istemiyorum bu yıl üniversiteye başladım özel bir üniversite olduğu için tahmin edersiniz herkes şekil şükül peşinde. Dönem bitmek üzere ama benim hala 1 tane bile arkadaşım yok hani yalandan samimi olduğum birileri bile yok not için. Benimde az önce aklıma bişey geldi, benim gibi çok kişi olduğunu düşünüyorum. Asosyalsiniz, pc başından kalkmıyorsunuz, birileri dışarı çağırdığında gitmiyorsunuz, aileniz dışında pek kimseyle konuşmuyorsunuz hatta belki bazılarınız onlarla bile konuşmuyor, sevgiliniz yok, kalablıkta konuşamıyorsunuz, toplum içinde kendinizi herkesten uzak hissediyorsunuz, kimseye selam veremiyorsunuz, ruhunuz daralıyor, yalnızsın lan işte dibine kadar geberiyorsunuz biliyorum var aranızda böyle birileri.

Özetle diyorum ki ben toplanalım. Yani klagib olacak ama bu kadar insan yalnızken nedne bu kadar insan yalnız ? Adam gibi karı kız peşinde koşmak için değil ciddi ciddi arkadaşı olmayan insanlara sesleniyorum. Sen insansın iletişim kurman gerek. Belki zorunda değilsin ama hayatta olduğunu hatırlaman gerek. Gelin buluşalım gençler. 9 Ocakta Pendik sahilde buluşalım. Nefes alın artık kafanızı çıkaarın o evden. Benim içinde bir ilk bu hiç insanlarla iletişime geçmeye çalışmadım hep utandım çekindim korktum ama denemeye değer bu. 3-5 kişi bile gelse bu atılmış güzel bir adım olur.