1. 1.
    +2
    --- reklam ---

    yazarların dikkatine
    züt gibicisi ayağınıza geldi
    ağrısız, sızısız, kanamasız züt gibilir
    beş dakikada gibilir, hemen zevke getirilir

    --- reklam ---
    ···
  2. 2.
    0
    sevgi neydi? coşkun akan dere, sonbahar rüzgarı ile ürperen yapraklar, cama vurup dağılan yağmur damlaları, bir yürek çarpıntısı sonunda coşkun akan dereler durulur, yapraklar kurur dökülür, yağmurlar diner, güneş çıkardı...

    beyler saygı duyun. :'(
    ···
  3. 3.
    0
    sevgi başucunda...
    ···
  4. 4.
    0
    sevgi yemekti. yedik ve bitti.
    ···
  5. 5.
    0
    sevgi, sözlüklerde "i̇nsanı bir şeye ya da bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu"[1] olarak tanımlanırsa da, bu tanımın yetersiz ve yüzeysel olduğunu söyleyen birçok yazar, sevginin tam anlamıyla tanımlanamayacağını düşünmektedir.
    sevgi denildiğinde genellikle akla ilk önce, iki karşı cins arasındaki duygusal çekim gelmekteyse de, aslında sevgi, yöneldiği hedefe (sevgiliye duyulan sevgi, allah sevgisi, vatan sevgisi, ebeveyne duyulan sevgi, çocuğa duyulan sevgi vs.) ve biçimlerine bağlı olarak büyük bir çeşitlilik göstermektedir. şefkat, merhamet ve fedakârlık sevginin farklı kılıklardaki yansımalarıdır.[2]
    sevgi yalın anlamıyla bir duygu ve heyecan türüdür. sevgi, insanın bir şeye ya da bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermesine denir. bir başka tanıma göre de “sevgi, öğrenilen duygusal bir tepkimedir.”
    i̇bn arabî'ye göre sevginin tanımı yapılamaz. sevgi ancak tadılır. tadan kişi de sevginin ne olduğunu yeterince anlatamaz. aynı zamanda sevgi evrensel bir duygudur. annenin çocuğunu sevmesi, eşlerin birbirlerini sevmesi, ilâhî bir sır olarak, gayesi “bir tenle bir teni, bir canla bir canı kavuşturmak” olan sevginin evrenselliğine en güzel örnektir. aynı zamanda i̇bn arabî sevgi için, “sevgi seveni sevilene bağlayan bir bağdır ve sevgi sevenin var oluşudur”[3] der.
    sevgi konusunda neo-spiritüalist görüşler şöyle özetlenebilir:
    sevgi insanların ruhunda bulunan değerli ve olumlu bir yetenektir.
    fakat insanlar bu yeteneklerini her zaman ideale yakın bir değer olarak kullanamamaktadırlar. yani insanlar birbirlerini gerektiği gibi sevememektedirler.
    sevgi her şeyden önce fedakârlıktır, yani hiçbir karşılık beklemeden başkasına kendinden bir şeyler vermek esasına dayanır.
    'gerçek sevgi'; merhamet, şefkat, fedakârlık gibi diğerkamca davranışlarla, uygulamalarla kendini gösterir; aksi takdirde kuru bir laftan ibaret kalır.
    gerçek mutluluk, ebedi olmayan maddi değerlerle değil, ebedi olan canlı varlıklara, özellikle insan ruhlarına duyulan sevgiyle ve diğerkamca hareketlerle ilgilidir.
    ···
  6. 6.
    0
    @17 sami
    ···
  7. 7.
    0
    sevgi anlatılamayan yaşanan tek şeydi
    ···
  8. 8.
    0
    samet baba demişti,onu babalığa seçmişti :(
    ···
  9. 9.
    0
    güzelim başlığın da içine ettim amk, şeym on mi!
    ···
  10. 10.
    0
    @20 güldüm oç
    ···
  11. 11.
    0
    ulan arada sırada açar o son sahneyi izlerim vay a.q
    ···
  12. 12.
    0
    Cümlesi kaç hecelidir
    ···
  13. 13.
    0
    sevgi ne yerin dibinde
    ···
  14. 14.
    0
    sevgi ne göğün yüzünde
    ···
  15. 15.
    0
    sevgi kuşun kanadında
    ···
  16. 16.
    0
    sevgi aştiydi sevgi bahçelievlerdi...
    ···
  17. 17.
    0
    sevgi yenimahalleydi
    ···
  18. 18.
    0
    sevgi beşevlerdi, sevgi tandoğandı
    ···
  19. 19.
    0
    sevgi ulustu, sevgi batıkentti
    ···
  20. 20.
    0
    sevgi dikimeviydi
    ···