1. 1.
    +1
    sırf huur çocukluğuna rezerved. amk
    ···
  2. 2.
    0
    rezerved
    ···
  3. 3.
    0
    haaaaah amk bencillerinin şahı konuştu sevginin birçok çeşidi vardır ( Büyük iskender' den alıntı ) yoksa tarihte sevgi ve aşk için kendi canını feda eden insanlar olmazdı etmeyen insanlar da vardır ya yeteri kadar sevmemişlerdir yada senin gibi bencillerdir ulan not: bu yazdıklarımın hepsi benim hipotezimdir bu düşüncelere ulaşırken hiçbir canlıya zarar verilmemiştir
    ···
  4. 4.
    0
    hani özet amk
    ···
  5. 5.
    0
    Gercek sevgi ask vardir. Tum kainat ask la sevgilyle yaratilmistir. sistemin bize vrrdigi sey sevgi degil sevgi unutulmaz ki. Sehvettir koleliktir. insan bencil duygulariba kole aramaktan baska bisey yapan bir canli degildir. Bu yuzden baglanamiyoruz karsimizdakine bencil duygularimizi kullandigimizdan baska bir kole buldugumuzda o bosluk doluyor. Gercek sevgi unutulmaz ve gormez kusurlari.
    ···
  6. 6.
    -1
    sizlerde bu yalanın birer parçasısınız.

    sistemi bilmeden sistemin kölesi olmuş ama sistemin varlığını da reddeden biri gibi aşkı sevgiyi kabul ediyorsunuz hepiniz.

    sevgi dediğiniz şey külliyen yalan.

    sevgi, alışkanlıktır.

    3 gün önce tanıştığınız biri bu gün başka bir yere gitse bi daha görüşemeyecek olsanız bu sizin için sadece ek bir bilgi olur. yani bu gün duyduğunuz cümlelerin yanına bir cümle daha eklenmiş olur hiç bi şey hissetmezsiniz, daha yeni tanışmışsınız ve birbirinizi tanımıyorsunuz bile, ne hissedebilirsiniz ki?

    ama annenizi babanızı sevdiğinizi düşünürsünüz fakat siz evlendikten sonra eskisi kadar bağlı olmadığınızı görürsünüz. içinizde bir boşluk vardır bu boşluk dolduruldukça eskisine ihtiyaç duyulmaz önceden annenizle doldurduğunuz boşluğu şimdi eşinizle, çocuğunuzla dolduruyorsunuz. bu boşlukta belli bir süre yer edinmiş biri gözünüzde sevdiğiniz biri olarak canlanıyor.

    aslında sevgi kendi halinde bir kelimedir. sevgi gerçek anlamıyla oluşsaydı ölen sevgilinizi, sevgiliden de öte olan anne-babanızı unutmazdınız.

    bir insan sevdiğini düşündüğü birinin cenazesinde neden ağlar?

    çünkü alışmıştır ona içindeki boşluğu doldurmuştur insan alışkanlıklarından vazgeçemez hele bu alışkanlık konuşuyor, yardım ediyor, gülüyor, ağlıyor, derdinize ortak oluyorsa o alışkanlıktan asla vazgeçemezsiniz. fakat ölümün üzerinden belli bir zaman geçtiğinde artık unutulur çok değerli olarak nitelendirilen ölen kişinin doğum ve ölüm günleri unutulur boşluk boşalmış yerini birileri doldurmuştur artık ona ihtiyaç yoktur. bunun adı sevgi değil alışkanlıktır, artık o ölüdür ve size hiç bir şekilde yardım edemez, artık size bir gereği kalmamıştır, unutmak çözümdür ve unutulur.

    sevgi tam anlamıyla yaşanmış olsa veya öyle bir kavram gerçekten var olsa unutamazsınız. sevgi duygusal bir bağdır bu bağ ölümle, ayrılıkla hiç bişeyle kopmaz, koparmak istesenizde koparamazsınız.

    kimseye bağlı olmadığınızı biliyorsunuz fakat sevgi kelimesini karşılamak için birilerine bağlıymış gibi yaşamaya devam ediyorsunuz.

    hiç kimseye bağlı değilsiniz ve size bağlı olduğunu sandığınız kişilerde size bağlı değildir. bu dünyada bir kişiyi seviyorsunuz bu kişide sizsiniz.
    ···