seven neden sevilmez

iki tarafın kendi ekgibliklerini gidermesiyle ilgili herşey. bunu yeni öğrendim. daha iyisini bulana kadar en iyisi biziz beyler bu da böyle biline.

benim hayatım, benim kararlarım yarram sanane, oturmuş bilgisayar başına herkese liseli ergen muamelesi yap, hayatı boşa yaşa. oh ne güzel hayat. fazla uzatmayacağım, okuma, anlama, yorumda bulunma. bu kadar basit.

yaw yaŞIN 26 OLMUŞ HALA kurtulamamışsın ergenlikten neymiş canı sıkkınmış hemen herkesin zamanında yaşamış olduğu biriktirmiş olduğu bunalımlar gerçeklere dön bu obsesifliğin zararını ilerleyen yaşlarda fazlasıyla ödersin. ergenler kenndilerine acı çektirmekten hoşlanır. mazoşistlik o yaşlarda normal. sarı basın kartlı gazeteceymiş. ee sarı basın kartlı gazeteci olunca bu sana ayrıcalık mı kazandırıyor? hem obsesif hem de narsist hem de mazoşist amk. en tehlikelisi git savaş muhabiri falan ol yazacak daha gerçekçi şeyler bulursun belki. ya da git bi pgibiyatrise çünkü gerçekten tedaviye ihtiyacın var. hastalık ayıp bişey değil. takılı kalırsan o odalarda kısacık hayatın o odada daralarak biter. emin ol aptal aptal boşver panpa takma kafana diyen malıklardan çok daha fazla işine yarayacak bu.

Tarih:02.08.2012
Up no:124
ccc gececi tayfa up servisi ccc

iyi geceler panpalar

Tarih:02.08.2012
Up no:120
ccc gececi tayfa up servisi ccc

iyi geceler panpalar

@22 de gaza gelmiş

@41 doksanların çocuğuyuz la biz bebe, günahı cami etrafı dışında heryerde işleyin dediler bize, siyasetten de uzak durun diye. benzinle ateş çemberi yapıp içine benzinle yıkanmış sıcan mı atmadık ki mahallede yangın çıkaran, akrep yakmayalım. apartmanlardan dışarı çıkıp biraz hayat yaşayın amk

@39 sen de bi gün gelecek artık patlayacaksın, benim içime atıp sindirdiğim dertleri bi bilsen daha çok üzülürsün. bazen başkasında bulmak ister kendini insan zaten panpa. yenilgimiz kutlu olsun. http://www.youtube.com/watch?v=yP8jzpT8Cw0

boşver panpa

allah gönlüne göre versin kardeşim anlattıklarında kendimi gördüm çok güzel ifade etmişsin duygularını çok duygulandım benzeri şeyler bende yaşadım ama ben böyle ifade edemem içimde yaşarım sen çok güzel tercuman olmussun saol
edit:am,züt, meme

@37 yaşım 26, sarı basın kartlı gazeteciyim. senin gibi küçük beyinleri beslemekten bu yaşımda bıktım. o yüzden çık git şuradan canımı daha fazla sıkma..

ergenliğin son dönem isyanı son dönem çırpınışlarıdır bunlar başkasıyla evlenip karnı burnunda karşına çıktığında bir gün sadece küçük bir tebessüm kalır. ne hikaye ne edebiyat ne de azgınlaşmış hırçın bir ruh. sadece kabullenirsin ve gülüp geçersin delikanlı...

okuma zahmetini gösterenlere teşekkürler, iyi geceler...

o balık belki ölmedi, o balığın katili olmadı ama beni öldürdüğünü göremedi. işte ben şu an öldüğüm için elinde benim cesedimin kokusu, hayallerimin vebaliyle bir ömür boyu aklında kemirecek. bana yar olmadı, bundan sonra olacağını da zannetmiyorum. ama katilim damgasını bir ömür boyu üzerinde taşıyacak. ölen balık değil mustafa'ydı. artık yaşayan başka biri. bir insanı bedenen öldürebilirsiniz ama ruhen asla derlerdi, ben bugün ruhen öldüm, bedenen yaşıyorum. yarınlarda yeni bir ruh doğar belki içimde. işte o zaman yaşamın değeri benim için farklı olur. çünkü yaşamanın değerini sadece ölüler bilir...

yaz o.ç dağladın
edit: tecrübeyle sabit olmuyor panpa zorlama sen kalan hatıralarınla yaşa..

ve bugünki veda mektubunda özellikle o mevzuyuda açmıştım. yemi yuttu ve bana 'o balık ölmedi, ileride balık öldüren biri olarak gözünde kalmak istemiyorum' diye cevap yazdı. mektubun başında ve sonunda özellikle cevap yazma dememe ragmen.

finalleri bitip eve giderken, akvaryum ve balık almışlardı, muhabbetlerini facebook'tan görmüştüm. otobüse binerken bana sms atmıştı, ben de özellikle balığı sormuştum, yazıyorlardı çünkü balığa bakacak kimse yok diye, ölecek diye filan. sms atınca alakasız olarak ben de bu mevzuyu açtım, ya ölürse diye. yapacak birşey yok demişti. ölürse ölür. bir canlı ölür, bir ağaç kurur belki ama vefa'dır onun adını yaşatan. esasında ilk kez orada benim gözümden düşmüştü.

mektubu yolladığımda yazı aralarına esasında bazı anahtarlar gömmüştüm yazıyı anlamaması için, ve cevapta da bu sefer o benim oltama takıldı. hem de yem olarak balıkla..

yazıya başlarken de kafamda olan buydu çok uzun yazıp milleti toplamak değil derdim, sadece şu an ki ruh halimi yazıp ilerde ibretle okumaktı. yazdım ve şu an uyumaya gidiyorum. her gün işe geç kalmaktan bıktım zaten.

mektupta (eposta) özellikle söyledim cevap yazma diye fakat cevap yazmış. şu an tüm hesaplarımdan silindi ama bloklamadım. sanırım böylesi daha kolay olacak. yakın zamanda unutamam ama illaki onu da unutturacak ya da kısa zamanlarda hatırlamamamı sağlayacak birileri çıkacak. buna inanıyorum en azından