Beyler her şey bundan 5 yıl önce başlamıştı . Lise 3'te sınıfımıza yeni bi kız gelmişti. Onu görür görmez affalamıştım o kadar güzeldiki melek gibi ya da kışın bi güneş gibiydi yeni açan bi çiçek gibiydi gözümde. Ön sırama oturdu onu izlemekten ders bile dinleyemedim. Adı Ezgiydi. Benim ezgimdi belkide . Günlerce hayal kurdum ve yavaş yavaş onla konuşmaya başladım. Babası polisti ve tayinleri buraya çıkmıştı. Bir abisi bir de ablası vardı, ablası öğretmendi. Abisi burada okuyodu. Çok tatlıydı beyler ondan kendimi alamıyordum.

Samimileştik zamanla o beni tanıyordu artık bende onu ,beraber gülüyoduk beraber eğleniyorduk. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu onunda beni sevdiğinden emindim beyler ama bir türlü harekete geçemiyordum onu kaybetmekten çok korkuyordum. Gökyüzü güneşini kaybederse ne yapar beyler? işte durum aynen böyleydi birini çok seversin belkide o da seni sever ama yapamazsın içinden bir şey yapma der yaptırmaz sana. Bende bekledim sadece bekledim. Arkadaşlarıma anlattım dertleştik herkesin bi hikayesi var sonuçta.

Hayat garip sürprizler yapar ya bazen bu kız da benim için öyleydi beyler. Onsuz yaşayabileceğimi düşünmüyordum. Her saniyem onu düşünerek geçiyordu gerçi çoğu zaman mesajlaşıyorduk * artık bir şeyler olmasını istiyordum ve bunu yapacaktım illaki ona bunu söyleyecektim ne olabilirdiki ne kaybederdim belkide her şey güzel olcaktı belki de hayatım o olcaktı bunları düşünmek için erken miydi? Olsun ben seviyordum onu hemde deliler gibi keşke daha erken tanısaydım onu

Okuyan varsa belli etsin de ona göre yazayım bi kişi bile olsa devam etcem

Senin için anlatcam kardeşim

Lise 3 sonlarıydı. Arkadaşların verdiği gazla bir şey biliyordumki birazdan her şeyi söyleyecektim . Çağırdım evlerinin ordaki parka ama o hızlı hızlı yanıma geldikçe beni ateş bastı beyler geldiğinde telaşlanmıştı . E(ezgi)
E: nooldu bir şey mi oldu ya
B:yok ya sadece...
E: sadece ne ?
B: ben sadece seni çok seviyorum.
Yüzüne bakamıyordum ellerim titriyodu heyecandan
Sadece 10 dk boyunca sarıldığımızı hatırlıyorum. Ve bana bir kere sarıldıysan seni hiç bırakmayacam dedim. Her şey iyi gitmişti artık bizde birer sevgiliydik. Birbirimizi çok seviyorduk lise aşkı beyler gerçekten çok seviyordum onu artık engeller aşılmıştı. O günde arkadaşlarla kutlamaydı filan çok güzel bir anım olarak kaldı

Derken artık lise 3 bitmiş karne zamanıydı. Ezgi memlekete gidecek okullar açılana kadar bir daha gelmeyecekti . Geçirebildiğimiz kadar çok vakit geçirmeye çalışıyorduk . Tabi burası küçük bir yerdi öyle istediğimiz yapamıyorduk ama elimizden geldiği kadarıyla güzel vakit geçiriyor eğleniyorduk . Yazın onsuz napacağımı gerçekten bilmiyordum. Hayatıma öyle bir girmiştiki artık girdiği gibi de merkezinde olmayı başarmıştı . Derken onun için gitme vakti gelmişti . Vedalaştık son kez baktık birbirimize ne olursa olsun beraberdik işte ha yanında ha 10 bin km uzakta .

Buraları kısa geçicem. Yazın günlük konuşmaya özen gösteriyor. Bilmediğimiz şeyleri paylaşıyorduk birbirimizle mesela çocuk gibi geceleri korkar yatamazdı bende saatlerce onunla konuşur korkusunu yenmesini sağlardım . Ağlamayı pek sevmez sadece çok sinir olduğunda ağlardı . Genellikle annesiyle kavga eder . Benim en sevdiğim yüzündeki benleri sevmez onlardan nefret ederdi . işte böyle konuşa konuşa birbirimizi çok iyi tanımaya leb demeden leblebiyi anlamaya başlamıştık. Boyundaki tiki ise bir tek ben biliyordum * yazın böyle özlemle de olsa güzel geçti . Insan gerçekten sevince özlemek bile güzel oluyor beyler.

12. Sınıf başlamıştı artık ders çalışmalıydım . Beraber iyi çalışıp iyi bir şehirde beraber olmalıydık . Gözümüz yükseklerdeydi .ezgiyi annemgillede tanıştırdım. Sağolsunlar hoş gördüler . Sınava girdik iyi de puanlar almıştık . Artık tercihleri bekliyorduk . Tercih zamanı haberleştik. Iyi bi şehirde bulmuştuk beyler. Yazdık ikimizde ve beklemeye başladık . Tercihler açıklandığında aynı şehirdeydik çok mutlu olmuştum beyler sevdiğim kız ve sevdiğim bir şehir daha ne isterim. Kayıtlardan sonraki haftaydı işte ne olduysa o zaman oldu .durmadan arıyordum ama bir türlü telefonum açılmıyordu. Sonra biri açtı telefonu abisiydi ezgi dedim sonra sadece sustu ezgiyi kaybettik kardeşim dedi . Gözüm karardı beyler en son kendimi karanlıkta bir Park'ta ağlarken buldum . Koşarak evlerine gittim. Evet beyler ölmüştü ezgi her şeyi gidince anladım babasıyla arabada giderken kamyon çarpmıştı ve ezgi ölmüştü olay yerinde son son bir kez gördüm cenaze evindeyken her şey bitmişti benim için ağlamak kalmıştı tam da her şey güzel olacakların onu elimden almışlardı . Bana mı nooldu ruh gibiyim hiç bir şeyden zevk almıyorum. Annesinden aldığım bir kazak bir kolye bide fotoğraf albümü kaldı geriye . Hala ziyaret ediyorum evini abisiyle muhabbet ediyorum . Bir de her ay fotoğraf albümünü alıp meyhane yapıyorum. O yüzden beyler sevdiğinizin kıymetini bilin sarılın ve hiç bırakmayın kardeşlerim hadi eyvallah pek az okundu ama rast gelirde birileri okursa belki değerini anlar dedim teşekkürler hepinize