Nihayet iş bitmişti. Üstümü giyindim. Sınıf ortamımız çok sıcaktır. Durmadan odada gülüyodu sınıftakiler. Sonra köşeye geçtim ve Lale'nin fotoğrafını çıkarıp bakmaya başladım. Gene dalmıştım.

Omzumde bi el hissedip kafamı kaldırdım. Emre vardı yanımda. Bana "Boşver kardeş şu kızı artık." dedi. Cevap vermedim. Bi aydır mecbur kalmadıkça kimseyle konuşmuyodum zaten.

Yolda bikaç sigara içtim ve sonunda kafeye gelmiştik. içeriye girdik ve bi köşeye doğru yol aldım. Bi sandelye çektim ve insanların toplanışlarını izliyodum.

Sonra oda geldi. Üstünde dar bi pantol ve hoş bi tişört vardı ama benim gözümde sıradışı ve en güzel oydu gene. Baktığımı farkedip rahatsız olmasın diye kafamı eydim. Geri kaldırdığımda yanında bi çocuk vardı. ilk baktığımda farketmemişim sanırım. Birbirlerine gülüp şakalaşıyolardı. Yarım saat kadar onları izledim sadece. Yanıma gelenleri şuan değil diyip yolladım. Ben baktıkça öfke doluyodum. Elimdende birşey gelmemesi öfkemi daha çok arttırıyordu. Ne yapabilirdimki benim değildi artık.

Kafamı yukarı kaldırdım ve içimden tek bi fırsat için dua ettim. Şu çocuğu dövebilmek için tek bi fırsat istedim. Sonra bi sesle irkildim. Bi kız "Merhaba" diyodu. Yavaşça ve rahatsız edilmenin siniriyle kıza döndüm. "Sanada!" dedim ama kızı tanımıyordum. Sonra konuşmaya başladık.

Fazla önüncü

(Kız:K Ben:B)

K: Rahatsız ettim galiba kusura bakma.
B: (Evet rahatsız ettin.) Yok rahatsız olmadım.
K: Sen niye tek oturuyosun?
B: (Sanane kızım) Böyle ortamları pek sevmemde daraldım biraz.
K: Alp'ti dimi adın?
B: Evet ama ben seni tanımıyorum.
K: Ben Emine'nin en yakın arkadaşıyım. Adım Deniz.

Derken kafamı Lale'nin olduğu tarafa çevirdim. Çocuk tuhaf tuhaf bana bakıyodu. Adını tahmin edebiliyodum. Hakan hakkında bikaç şey duymuştum. Lale bu çocuğu seviyodu bildiğim kadarıyla.

(Emine:E)
K: Bi sorun mu var?
B: Yok hayır, bi sorun yok.
E: Gençler tanışmışsınız.
K: Evet ama hiç konuşmuyo Alp.
E: Huysuz o biraz alışman gerek.
Diye konuşma sürerken kafamı çevirmemle Hakan ve Emreyi karşı karşıya gördüm.

Bayağı Emre ve Hakan kafa kafayaydı. Hakan Emre'ye oranla daha cüsseli duruyodu. Hemen ayağa kalktım. Emine arkamdan seslenip bişeyler dedi ama tam dinlemedim. Gözlerim kızarmıştı zaten sinirden. Hakan bana yan dönüktü. Ben yaklaşınca Lale "Alp dur lütfen!" diyerek üzerime yürümeye başladı.

devammm et panpa

Rez yaz mrk ettil pnp

Devammm

Devam et

Rezz devam

Beyler dün internetim kesildi sabahta işe gitmek zorunda kaldım şimdi devam ediyorum

Hakan'da bana dönmüştü. Yaklaştıkça kalp atımlarım hızlanıyordu. Gittikçe hırsım daha çok artıyordu. Bi an önce yanlarına gitmek istiyordum ama yol sanki kilometrelerceydi. Sonunda ulaştım. 10 saniye kadar durdum kafam öne eğik. Arkada çalan müzik bitmişti ve herkes pür dikkat bana bakıyodu. Lale gözlerimin içine baktı ve "Sakin olun lütfen!"dedi. Emre'yi elimle ittim. Hakan'a iyice yaklaştım. Burun burunaydık. Sonra konuşmaya başladım "Bak oğlum, davet edilmediğin bi partiye geldin ve millete kafa mı tutuyon? Deli etme beni!" dedim ve ittim. "Sana noluyo lan?" dedi. Kafenin sahibi gelip çığırmaya başladı arkadan. "Bi sorununuz varsa dışarda çözün lan!"felan tarzı bişeyler diyodu. "O kadar erkekse gelsin hele!"dedim. Elimi havaya kaldırdım ve arkamı dönüp "Bekliyorum"dedim. Yavaş adımlarla dışarı çıktım.

Kapının önündeydim. Emre ve Doğukanda yanımdaydı. Bi sigara yaktım. Emre'ye gelirse karışmamasını tembihledim. Çıktı dışarı. Üstünden ceketini atmış. Kollarını sıvazlıyodu. Lale'de yapmaması için yalvarıyodu. Baktım ve güldüm. Onlar gelene kadar güldüm sadece. Sonunda bana ulaşmıştı. Eliyle itti beni. Kuvvetli çocukmuş. Savruldum biraz geriye. Konuştuğum kız ve Emine'de dahil salonun yarısı çıktı dışarı bana bakıyodu. Emre biraz ileri atıldı. Elimle çektim onu. Yaklaştım ve "Bak kardeşim, amacım bu değil." dedim. "Amacın ne lan o zam... " derken yumruğu burnu ve ağzının ortasına var gücümle vurdum. Sonra gülerek "Buydu!" dedim. Burnuna vurduğumdan toparlanamamıştı ve göğsüne bi tekme savurdum. Yere serilmişti. Lale çığlık atıyodu. Çömeldim hafif yanına ve bi eline ayağımı yasladım. Saçını elimle kavradım ve "Akıllı ol bundan sonra" dedim. Uzun anlatıyorum ama bunlar çok kısa bi sürede gerçekleşti. Tanımadığım kız beni çekiştiriyodu. Ayırmışlardı. Yerdeki Puştta bana bağırıyordu. Lale "Hepiniz şerefsizsiniz!" tarzı bağırıyordu.

Hiç kendimi bu kadar iyi hissetmedim ben. Kimin ne dediği umrumda değildi. Neden sonra genede boşluğa düşen ben oldumki?

Bizim erkeklerin zafer naralarını dinleyerek oradan uzaklaştım. Emine'yi arayıp özür diledim. Herşeyi mahvetmiştim. Önemli olmadığını söyledi. Önemsiyordu belliydi ama bu olayların üstüne birşey demek istemedi herhalde diye düşündüm.

Eve gelmiştim. Telefonumda iki mesaj vardı. Biri aynen şuydu:

"Sen bittin oğlum sen kime bulaştığını bilmiyosun bana yaptıklarını tek tek ödetecem sana gibtigimin evladi"

Direk cevap yazdım "imla kurallarını öğrenecek kadar büyüde sonra tehdit savur huur çocuğu!"

Diğeriyse biraz daha farklıdı:

"Alp ben Emine'nin arkadaşı, iyi misin merak ettimde?"

Bu kızın amacı neydi bilmiyordum. Yinede ilgi görmek her insan gibi benimde hoşuma gidiyordu. Lale'de mesaj atmıştı bana. "Allah belanı versin, ne istiyosun benden?" tarzı şeyler yazmıştı.

Sıkılmıştım artık herşeyden. Dükkana gidip babama eve geçip dinlenmesini söyledim. Kafamı bi şekilde dağıtmam gerekiyodu artık. Bir süre sonra gelen müşterilerden dolayı insanlarla uğraşmanın kafa dağıtmaktan çok beni dahada sinir ettiğini fark ettim. Neyseki saat geç olmuştu ve kapatma saatim gelmişti. Dolaptan içmek amaçlı iki bira aldım yanınada biraz meze (fıstık, cips vs vs) aldım.

Direk eve gidersem biraları görüp laf yaparlar diye bi köşeye geçtim ve bi sigara yaktım. Birşey düşünmüyordum sanırım. Bayağı yorulmuştum gün boyu. Boşluğa bakıp sigaramdan yavaş yavaş çekmeye devam ediyordum.

Eve geldikten sonra odamın kapısını kilitleyip bilgisayardan bi film açtım. Maksat ses olsun izliyeceğimden değil. Kuruldum iyice içe içe uyumuşum...

Okuyan birileri varsa devam edicem boşluğa anlatmayim

Devam et

Devam et panpa

Devaam panpa

Bu şekilde bomboş bikaç gün geçirdim. Gereksiz bi haftasonu geçirdim. iş yerinde yardım ettim uğraştım. Kafamda sürekli değişik senaryolar dönüyodu. Haftasonuna dair önem verdiğim tek konu Ebru ile konuşmamdı. Emine'nin arkadaşı. Bayağı iyi kızmış. Sanırım benle ilgileniyodu. Oda biliyodu hala Lale'yi sevdiğimi. Emine söylemişti. Genede devam ediyodu benle konuşmaya.

Nihayet o iğrenç pazartesi geldi. Yataktan kalkmamak için herşeyimi verebilirdim ama gitmek zorundaydım. Sonunda kalkıp hazırlandım. Hazırlanırken köşeye sakladığım bira şişelerimide görüp çantama attım. Çıkınca onlarıda atıcaktım. Yorgun argın kapıdan dışarı çıktım. Olacakları bilemezdimki.

Bira şişelerini çöpe attım. Bizim oralar biraz tenhadır. Adana'da yaşayanlar Denizli mahallesini bilir zaten. O saatte kimse pek ayakta olmaz. ilerlemeye devam ederken arkamdan bikaç ayak sesi duymaya başladım. Sonra zaten biri bana seslendi "Alp sen misin lan?"

Devam rez

"Evet buyur?" dedim. içlerinden biri "Gel buraya aslan" dedi. "Hayırdır" dememle biri bana okkalı bi tane geçirdi. Sendelemiştim. Bunu fırsat bilip çullandılar üstüme. Karşılık vermeye çalışsamda pek işe yaramıyordu. Bikaç kız yoldan geçerken bizi görüp bağıra bağıra ayırmaya çalıştılar. Adamın biride sesleri duyup dışarı çıkmış. Beni bırakıp kaçmaya başladılar.

Üstüm başım yırtılmış, dudağım patlamıştı ve heryerim ağrıyodu. Dışarı çıkan adam bana yardım etmeye çalıştı. Bi ara polisi aramaya yeltendi ama olay büyümesin orda diye engel oldum. Zar zor ayağa kalktım kızlarında yardımıyla. Sonra toparlanıp eve doğrü yürümeye başladım.