Başımdan geçen olayı olduğu gibi anlatıyorum. isteyen okuyup derdime ortak olur, okumayanında canı sağolsun ne diyeyim.

Daha dün gibi hatırlıyorum. liseye yeni başlamıştık o zamanlar. sınıfta tanışmalar falan oluyor.ben hemen girdiği ortama ayak uyduran muhabbet kuran bi tip değilim. oturdum kendi başıma deftere bişeyler çiziyorum falan takılıyorum işte kendi başıma. ufaktan da etrafı süzüyorum.kim ne,ne değil anlamaya çalışıyorum. gözüme bi kız çarptı.ne yalan diyim çok güzeldi amk.ilk gördüğümde etkilendim. sonra ilk derslerde hocalarla tanışmalar oldu. kızın adını da öğrendim.(adını vermek istemiyorum, ezgi diyelim).ilk haftalarda sadece bir kaç kez bakıştık. herhangi bir konuşma vs. olmadı. haftalar ilerledikçe sınıfta kaynaşmalar başladı.o arada bizim okulda kontejan açılmış. önceden tanıdığım bir arkadaşım geldi okula. şansıma da bizim sınıfa geldi. tüm gün beraber takılıyoduk.bir gün yine 2 kişi öğle arasında sınıfta takılırken ezgi geldi yanında bi arkadaşıyla tanışalım falan diye. baya muhabbet kurduk.ne yalan diyim hiç beklemiyordum amk. neyse baya muhabbet ettik. ezginin yanındaki arkadaşı açtı manita muhabbetini.o zaman öğrendim bende ezginin sevgilisi yokmuş. zaman ilerliyor,her şey istediğim gibi gidiyordu. zaman ilerledikçe kızı daha iyi tanıyor, daha çok aşık oluyordum.ama bende ezgiye açılacak cesaret yoktu. acısıyla tatlısıyla ilk yıl bitti. okul anadolu lisesiydi. ikinci yıl bölüm seçecektik. bende dua ediyordum inşallah aynı sınıfa düşeriz diye. şansıma sokayım ki düşmedik.ama muhabbetimiz kesilmedi halen daha muhabbet ediyorduk, arkadaşlığımız devam ediyordu.ve ben hala deli gibi sevmeme rağmen açılamıyordum.bir sene daha geçti. halen daha açılamamıştım kıza. beraber yürüyor muhabbet ediyor konuşuyorduk ama kendimde kıza açılacak cesaret bulamıyordum. zaman geçti kız da artık ne oldu bilmem bana soğuk davranmaya başladı. sokakta görünce yüzüme bile zor bakıyordu. anladı heralde benim ona açılamayacağı mı ki uzaklaşmaya başladı benden. baya süre hiç muhabbet etmedik. sadece hal hatır sormak vs. bu kızda bu ara kendi sınıfından bin bi çocukla takılıyordu.ne mal olduğunu biliyordum çocuğun.onu üzecek diye korkuyordum. sonra bunlar baya samimi oldular. yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu. biraz daha zaman sonra arkadaşım dedi bana onlar çıkıyorlar diye.o da bilmiyor tabi benim ezgiden hoşlandığımı. içimden sağlam bi hasgibtir bee çektim. başka ne yapabilirdim ? elimden ne gelirdi ki ? halen daha devam ediyorlar. başkasının sevgilisine yürümek benim kitabımda yazmaz.bu yüzden kızla herhangi bir konuşmam falan yok artık.ama ne yalan diyim halen daha deliler gibi itler gibi seviyorum. pazar günü sokakta rastladım el ele yürüyordular. onları öyle görünce elim ayağım boşaldı. hemen kafamı çevirdim.ama inanın ki hayatımda yaşadığım en kötü hislerden biriydi. bakın 20 yaşındayım halen daha deliler gibi seviyorum kızı.Siz siz olun birini eğer gerçekten seviyorsanız durmayın açılın. emin olun açılmazsanız daha kötüsü sizi bekliyor. lise 1 den beri o kızı seviyorum.o kız benim olacak diye başka hiçbir kızla beraber olmadım. artık unutmaya çalışıyorum. başka kız mı yok diye kendimi avutmaya çalışıyorum ama inanılmaz derecede çoook zor.

Okuyan ve derdime ortak olan arkadaşlara teşekkür ediyorum. Yorum,yardım ve önerileri olan arkadaşlardan da yazmalarını rica ediyorum.iyi geceler kendinize iyi bakın.