sevdiğim kızın doğum günü

lise yillarindayim nazli adinda bir kızı çok seviyorum sürekli konuşmak istiyorum falan bir gün açılmaya karar verdim N:Nazli X:Ben
X:Nazli seni cok seviyorum lütfen bana inan
N:Nerden cikti simdi bu kusura bakma ama ben suan bi iliski istemiyorum
X:Tamam ama şunu unutma ben seni hep sevecegim
N:Bidaha mesaj atma gözümden iyice düsüyorsun
X:Tamam nazli sen nasil istersen

Galiba hayatimin en buyuk sokuydu aglamamak icin kendimi zor tutuyordum ve hayatımda hic bir kiz icin aglamamistim. Sonra Nazlinin kankasiyla konusmaya basladim. Nazlinin eski sevgilisi cok yakigibliydi. Kankasi bana dedi ki nazli ondan sonra sana bakmaz dedi.Ama ben hala umudumu kaybetmedim. Nazliya siir yazmaya basladim saat 1-2 gibi zifiri sonbahar karanligindaydi.O duyguyla nasil yazdiysam ben bile inanamadim bu siiri kendi yazdigima siir akrostiş bir siirdi. Nazliya attim ve;
Nazli:Bunu sen mi yazdin
X:Evet
Nazli:Güzel olmuş ellerine sağlik

O an yüzümde bir tebessüm oluştu. Mutlu olmuştum.1-2 gun sonra kankasi beni aradi. Bunlar yurtta beraber kaliyordu. Nazliya soylemek istedigin bişi varmi bidaha bu sansi bulamazsin dedi. Saat gece 12 falandi.Ben de nazliyla yuz yuze konusmak istedim kabul etmedi.En sonda seni cok seviyorum dedim ve telefonu kapattim. Sonra nazli bana;
N:Ben sana ait degilim kalbim baskasina ait benden vazgec lutfen senden tek istegim bu
X:Tamam nazli nasil istersen ama hemen vazgecti zaten sevmiyormus falan deme benim duygularimi bilemezsin
N:Tamam

Bundan 1 hafta sonra nazliyi baska bir cocukla konusurken gordum. Resmen ölmek istiyordum.Hic bu kadar kotu hissetmemistim. Unutmaya calistim nazliyi kabullenmem gerekiyordu o baskasinindi.Ama hala kalbim onu unutmak istemiyordu.2 hafta sonra ayrildilar ama nedense hiç sevinmedim. Uzun bi sure olaysiz gecti.Ben bi gun telefonumu kaybettim. Nobetci ogrenci buldu ve bana getirdi. Nobetci kimdi dersiniz evet Nazliydi.O benim telefonumu bulmustu bende onu gorunce hayatimin anlamini buldugumu anladim. Gene boyle 1 ay falan bisi olmadi. Gunlerden 1 Nisandi. Bizim siniftakilerle onlarin sinifindakiler anlasip siniflari degismislerdi. Tabi ben yine her zaman oldugu gibi butun gece Nazliyi dusunup gec yatmistim. Dolayisiyla okulada gec geldim. Sinifin kapisini bi actim karsimda Nazli var. Birden tum sinif gulmeye basladi. Bende Nazliya bakarak bir tebessum attim ve siniftan ciktim. Onun gulusunu gormek o kadar huzur vericiydi ki.O gun tekrar mesaj attim.Şakanız baya sağlamdı diye. Oyle oyle gunde 5-6 mesajla konusmaya basladik.Onu hala sevdigimi soylemiycektim cunku soyleseydim yine benle konusmak istemezdi.Bi gun bizim okuldaki gosterimiz icin provamiz vardi. Nazlida izlemeye gelmisti.Cok kotu ve bitkin gorunuyordu.Eve gider gitmez bugun cok kotuydun bişeyin mi var yazdim. Hasta olmuş. Geçmis olsun dedim ve 4 gün okula gelmedi telefonuna da bakmiyordu.Onu cok merak ettim. Nasildir iyi midir diye surekli dusunuyordum. Onun icin dualar ediyordum.Bir an once iyilesseydi de onu tekrardan gorebilseydim.4 gun sonra cevrimici oldu ve nasilsin diye mesaj attim. Daha iyiyim sagol dedi. Pazartesi gelicekmisin dedim. Gelicem dedi. Hani derler ya mutlulultan havalara ucuyorum diye o an da benim icin oyleydi.Onu gorecegim icin ve iyilestigi icin cok mutluydum.Ama en son konusmamiz buydu. Sonra telefonunu servise verdi ve bidaha konusamadik yaklagib 27 gunluk bir zaman. Dogum gunu yaklasmisti. Bisiler almaliydim. Dogum gununden onceki gun 2-3 saat hediye aradiktan sonra çok hoş bir kolye aldim. Hediye olarak vericektim.Cok heycanliydim. Ertesi gun son ders bittikten sonra ona kolyeyi verdim ve dogum gununu kutladim istemiyorum dedi.O an 2. şokuda yaşamıştım(yani bugün).Şuan bunu yazarken bile ağliyorum. Erkekler içten ağlamaz derler ya tak ağlamazlar.Ben onun icin gözlerimi feda etsem o zaten kördu der. Yani beyler kimse sizi siz oldugunuz icin sevmiycek yada sizin saf sevginizi onemsemiycek. Yakigibliliginiza bakicak. Paraniza bakicak. Ahlakiniz falan kimsenin umrunda deil yada ne kadar iyi bir insan oldugunuz bunu kafaniza sokun artik.
Son... 11.05.2016