lisede sevdiğim bir kız vardı. ben buna bir türlü korku ve utançtan açılamadım. en sonunda bir arkadaş tavsiyesi ile duygularımı dile getirecek bir şiir yazdım. Arkadaş ismini yazma dedi. Ben de ona uydum. 2 sayfa çok güzel bir şiir yazdım. Renkli bir zarfa koydum. Okul çıkışında kimse farketmeden (ben öyle sanmıştım)kızın çantasına atıverdim. Kız bir sonraki gün çok mutluydu. Bende beğendi diye ümitlenip söyleme kararı aldım. Ama çıkışta bir ipne görmüş benim attığımı gidip ben yazdım demiş. Kızda inanmış ve aşık olmuş. Yani yine elim boş kaldı üstelik bide resmen kızı çocuğa ayarlamış oldum. Boşver dedim ama sonra o çocuk tenefüste geldi ve bana teşekkürler sayende sonunda benimde bi manitam oldu dedi. En azından Allah katında mutlu olurum demi beyler.