Öğlene doğru kalkmıştım, artık yapacak çok bir şeyim kalmamıştı gün sayıyordum artık sadece cefa getiren bu şehirde, kahvaltıyı kaçırmıştım yinede yemekhaneye inmiştim belki bir şeyler kalmıştır diye.
Ferda abla elinde telefon ,oyun oynuyordu annem gibi olmuştu benim o da
SP- Ferda abla günaydın, yiyecek bir şey yok mu ?
Demiştim, biraz muzipçe
Akabinde Ferda abla göz kırpmıştı bana , balkona geç diye de işaret etmişti.
Birkaç dakikanın ardından bir sürü şey hazırlamış vaziyette gelmişti, oda çay içiyordu yanımda
Kahvaltımı yaptıktan sonra peşine bende çayımı alıp, sigaramı yakmıştım.
Ferda abla birden oturduğu sandalyeyi benim tarafıma doğru yöneltmişti , akabinde ise;

Ferda abla-Sistemin patronu seni izliyorum oğlum ben kaç zamandır halin hal değil ,biliyorum acıların çok büyük evladım, için içini yiyor ama böyle olmaz ,kendine yazık ailene yazık günah etme eyleme oğlum böyle, bi pgiboloğa git tedavi ol rahatla evladım..

Büyüklerimi karşı herzaman çok saygılı olurdum yapım gereği, tebessümle pür dikkat dinlemiştim Ferda ablayı , haklıydı aslında benim günden güne eridiğiminde bi haliyle farkındaydı

SP- Abla çok güzel diyorsun ama benim acıma ilaç yok ki , benim acıma hangi merhem iyi gelirde benim canım yanmaz artık. Ben her şeyi enine boyuna düşünüyorum be abla , inan bana bir faydası olacağını düşünsem 1 dakika beklemem , ama Ferda abla değişen hiçbir şey olmayacak
Bugün ismail dedi abla , Ayşegül diye sayıklayıp duruyormuşum ben onun adını duyunca içimde bir volkan patlıyor sanki ama abla biliyor musun , onu anmadan da yapamıyorum
Ben onun sayesinde açtım gözlerimi bu hayata…

Ayşegülün vefatının 1 hafta sonrasıydı Ferda abla , ağlamaktan gözlerim şiş bir haldeydi kendime ayna da bakmaya korkuyordum abla , suratım tanınmayacak bir haldeydi.
Yemek yemezdim hiç ,oda arkadaşlarım sağolsun önüme kadar getirir , biri ağzımı zorla açtırır diğeri ise kaşığı tıkardı ağzıma.
Birkaç gün daha geçmişti bir haftasonu günüydü, oda arkadaşlarım beni dışarı çıkamışlardı , o güne kadar da her şeyden bir haberdim. Konağa gitmiştik 3 kişi , biliyor musun Ferda abla Ayşegül ile ilk günümüz de oradaydı , sonra onunla çok az bir süre de olsa sahildeki banklardan birine oturmuştuk orası ilk yanyana gelişimizdi, Arkadaşlarımla da oraya oturduk ve günler sonra ilk defa yüzüm güldü benim ilk defa abla , o zaman anladım işte o kızın benim hayatımın aşkı olduğunu…
Bana pgiboloğa git diyorsun , iyi abla gideyim versinler ilaçları bana
Ama ya abla onlar bana Ayşegülümü unuttursa , üzülmem ağlamam gereken yerde hiçbir şey yapamazsam , O benim heryerimde acısıyla da tatlısıyla da kabülüm…