yazacak mısın bu akşam kardeş

Arkadaşlar 30-40 dakika bir yemek molası rica ediyorum sonra devam edeceğim

Devam et Rezerved panpa

iyi geceler herkese ben kaçar.

kardeşim ağzına sağlık

Açıkcası yorulmuştum her şeyden, ama bir çıkış yolu bulmam da aşikardı, kafamı dağıtmaya ihtiyacım da vardı, hayatımı düzene sokmaya da..

O günden sonra Buse kendince arayı soğutmamak adına ara sıra mesaj attı, bende geri dönmüştüm ona terslemedim hatta olması gerekenden de sıcaktım ona karşı

Tatilim bitmek üzereydi, kötü geçen sınavlar, yaşadığım acılar sonrasında uzaklaşmak, ailemle birlikte olmak iyi gelmişti.

Uçak biletlerimi alıp, hazırlamaya başlamıştım yolculuğuma yavaş yavaş, annem hala bana yemek yedirme derdindeydi

Annem - Oğlum aç mısın?
Sistemin patronu - Hayır değilim anne
Annem - Olsun gel börek yaptım ye

Son günler,son saatler, hatta son dakikalar bile bu diyaloglarla geçmişti. Yalan değil özleyecektim annemin yemeklerini, benimle ilgilenişini yalnız yarıda kalmış bir hesabım,tam olarak başa çıkamadığım acım vardı bu defterleri tam olarak okuyup kapatmalıydım sonsuza kadar..

devam burdayız

rezervemi alayım
5. sayfada kaldım

Beyler bu yazdıklarım kitap olabilir, böyle bir süpriz haber vereyim size olursa alan olur mu burdan yorumlarınızı bekliyorum

Gidiyordum artık yeniden ailemden kopup, yıllardır yaşadığım evimden..

Ama bi o kadarda içim buruk değildi giderken ilk günkü gibi, çünkü daha yaşayacak çok şeyim vardı

Herkesle vedalaşıp, havaalanın yoluna koyuldum bu sefer emindim kendimden çözecektim içimi kemiren, canımı acıtan sorunları

izmire indiğimde telefonu açmıçtım, Ezgi den birkaç cevapsız çağrı ve mesaj vardı hemen mesajları açtım

Ezgi - inmedin mi hala bekliyorum seni havaalanında

Yazmıştı, çok mutlu oldum Ezgi nin mesajını görünce ayrıca böyle bir jest yapmasını da beklemiyordum

Düşünüyordu beni bu yüzden kardeş gibiydik, hatta kan bağı olanlardan daha fazla kardeştik

Ezgiyi çıkışta görmüşdüm, elimde pek fazla bavulum yoktu kenara atıp sarılmıştık birbirimize

Çevredeki insanlar bizi iki deli aşık sanmıştı oysa bilmiyorlardı bizim kader ortağı olduğumuzu..

Ezgi ye dönüp

Sistemin patronu - Başlıyor muyuz?

Dedim

Ezgi ne diyor bu gibi baktı bana saniyeler içinde anlamıştı, gözünü kırptı ve

Ezgi- Evet başlıyoruz şimdi artık sıra bizde

ayraç 14

bak kardesim gib gibi internetimle surda 3 saattir senin hikayeni okuyorum. eger sonunu getirmezsen senin ben o got dalagini gibeyim. getirir de kitap yaparsan helal olsun. alirim direk.
ikincisi eger hikaye gercek degilse o aysegulun olusunu gibeyim. gercekse basin sagolsun kardesim .burda duygulandim biraz once aglamakli oldum aysegul gidince... hani olur ya bazen sevince... aglarsin bir kosede gizlice.cok da iyi oldu cok da guzel oldu hikaye amma ben. bilmem ingilicce

Devam panpa
Reserved

biraz yavaş yazıyosun panpa bu gün

Devam patron

Ezgi ile sanki tiyatrolarda ki 2. perdenin açılısını yapmış gibi yürüyorduk, kendimizden bi o kadar güvenli bi o kadarda emindik bundan sonra neler olacağı hakkında.

Ezgi nin bende farkettiği başka bir şey daha vardı, o da aslında istanbul'un bana iyi geldiği olduğuydu, gerek zamanın ilerlemesi gerek oğuzhan ve Arifin konuşmaları beni değiştirmişti

Daha güçlüydüm artık, hesabı ben soracaktım çektiğim acıların da döktüğüm gözyaşlarında..

Önce benim yurduma geçtik, Ezgi yurdun kapısında bekledi beni, ben bavullarımı bırakıp döndüm hemen onun yanına

ikimiz de henüz kahvaltı yapmamıştık o gün, güzel bir yere geçtik serpme kahvaltı rica ettik garson beyden

Ezgi siparişi verdikten sonra atıldı

Ezgi - Söyle bakalım sistemin patronu ne oldu şu 20 günde de sen şuan böylesin.. Ama bir şey söyleyeyim mi iyiki böylesin

Ezgi den beklediğim soruyu almıştım, ilk dakikalarda anlamıştı aslında ama doğru zamanı beklemişti kendince

rezerve. Bu arada partlar kısa ama yazman yavaş kalıyor hocam

panpa partlar kısa yav bu gece bekliyoruz ama kaça kadar yazıcaksın ?

Hoşuma da gitmişti aslında gerek bunu sorması gerek de anlaması..

Başladım ona anlatmaya

Sistemin patronu - Ezgi valla ilk günler her şey aynıydı, aynı senaryoyu durmadan oynayan ben
Sonra bir rüya gördüm Ayşegül ile ben vardım içimde, rüyamda bana vasiyetini hatırlatmıştı resmen,
Bu farklıydı benim için benden bir ricası vardı Ezgi ben bunu görmezden geldim şuana kadar ama gerçekten onu seviyorsam ikimizin adına dimdik ayakta durmalıyım. Sonra kardeşim Arif e anlattım durumları Ayşegülün vefatını oda bana aynı şeyleri söyledi, Liseden tanıdığım dostum Oğuzhan da.

Pes etmek kolay be Ezgi, ya her şeye rağmen, savaşabilmek yaşadığım güzel zamanların hatrına
Önemli olan da bu işte...

Ezgi konuşmam boyunca pür dikkat dinledi beni bir o kadar da yüzünde tebessüm vardı hep

Sadece ben değil o da, hatta bu acıyı paylaştığım herkes inanıyordu..

reserved bu arada