Beyler biraz işim çıktı geleceğim ama en geç 12 de

Oğuzhan olarak ankaradan bildiriyorum, bunları bu ipneyle birlikte yaşamış biri olarak bu kadar zor olduğunu yaşarken farketmemişim. Okuyunca dedim vay aq neler gelmiş geçiyor. Gerçekte tanışmayın bu patronla şeytan tüyü var binte çok seversiniz.

Saat 12

Bavullarımı hazırlayıp havaalanına koyuldum, hiç anlamazdım şu havaalanındaki güzel hatunları her gidişimde görürdüm...

içim biraz da buruktu uzun süredir izmirdeydim, ayrıca isterdim de Ayşegül'ün beni uğurlamasını ama yoktu, döndüm arkamı baktım görmek istedim onu biraz,
Üstüme doğru hızlıca koşup sarılmasını bekledim, ama yoktu kafamı eğdim bekledim uçağın gelmesini...

istanbul a inmiştim 10 kadar cevapsız arama hepsi annemden özlemişti annem, bende özlemiştim zira onu kardeşimi, babamı hepsini...

Taksiye atladım geldim evime annem pencereden bakıyordu, gülümsemesini gördüm, bavulumu bagajdan çıkartıp hızlı hızlı hesabı ödedim taksiciye

Evin kapısına kadar merdivenlerden hızlı hızlı çıktım, attım bavullarımı annem kapıda bekliyordu, sıkı sıkı sarıldım...

ihtiyacım vardı ona, biraz olsun mutluluğa 1 ay sonra ilk defa bende gülümsüyordum, mutlu olmuştum..

Eve girdim hemen, zira hava buz gibiydi zaten..

Mutfağa doğru yöneldim, burnuma hasretini çektiğim yemek kokuları geliyordu.
Gözlerime inanamadım canım annem benim, birsürü yemek yapmıştı, sarma sarmıştı, börekler çörekler...

Oda oğluna böyle bi süpriz yapmıştı ne güzel de düşünmüştü.O an jeton düşmüştü bana ben hiç hediye getirememiştim izmirden, biraz mahçup oldum.

ikiz kardeşim geldi hemen, oda istanbul da okuyor, heyt be aslanıma bak sakal bırakmış seni gidi üniversiteli..

Sarılmıştık Arif le hasret giderdik, yemeğimizi yiyip oturduk konsol un başına,

Her gol yiyen bir itirafda bulunacaktı zira ben hiç itiraf da bulunmamıştım çünkü 3-0 yenmiştim

Arif neler anlattı neler;

2 tane kıza ilk aydan ayar verip kapı göstermişti, ağır başlıydı zira benim birader

Okuldan kaçıp içerlermiş arkadaşlarıyla kadıköy moda da

Değişmişti kardeşim, yalnız ben ne olmuştum bana ne olmuştu...

Kaç part atacan bu gece panpa?

Arif'e birçok şeyimi paylaşıyordum bazen mesajlaşır bazen sesli konuşur bazen de görüntülü konuşurduk birbirimizi hep kollar koruduk uzaktan da olsa

Ayşegül'ü de anlatmıştım ona ama vefat ettiğini söylemedim yapamadım beceremedim..

Zira ben daha kabullenememiştim onu toprağa verdiğimi

Kabullenebilir miydim onu da bilmiyorum
Zamana bel bağlamıştım artık, zaman denen şu meret çözerdi belki benim sorunumu, sarardı belki benim yaralarımı..

O günün gecesinde Arif'e her şeyi anlatmaya karar verdim, aldık çaylarımızı sigaralarımızı geçtik evin arka taraftaki terasına

Doğru zamanı bekliyordum zira

Arif bana;

Arif = ee Ayşegül le nasıl gidiyor bahsetmiyorsun hiç, nasıl durumu iyileşme var mı hastalığında?

Demişti..

Dondum kaldım o an, her şey geri sardı bi anda kafayı yiyecek gibi oldum, ağlamaya başladım bi anda hıçkıra hıçkıra..

Arif beni öyle görünce şok oldu, bir şeyler olduğunun farkındaydı ;

Arif- Noldu oğlum ayrıldınız mı

Demişti.

Arif böyle deyince daha beter olmuştum, elimdeki bardağı duvara fırlatıp

O öldü lan öldüü
Verdim sevdiğimi toprağa
Söküp aldı kahpe dünya mutluluğumu

Kardeşim duydukları karşısında şok olmuştu,
Keşke ayrılsaydık da o yaşasaydı
Keşke ulan keşke benim nefesim kesilseydi, benim kalbim dursaydıda
Onun ki atmaya devam etseydi..

Yoktu gibtiğimin dünyasında adalet varsa yoksa hüzün vardı, varsa yoksa acılar vardı

Taşıyamıyorum artık bu yükü,
Kaç yaşındayım ben,
Sormadı biri bana bu acıyı kaldırabilir mi yüreğin diye

Yaşattılar dibine kadar, her bir saniyesinden zevk alırmışcasına

Ne olmuştu peki?
Gencecik bir kız toprağın altındaydı
Ailesi, arkadaşları harap olmuştu
Sevgili, canından can giden sevdiği
O ise aldığı her nefesi haram biliyordu...

Arif'in gözleri dolmuştu, ilk de konuşamadı bi şey diyemedi ağzı kenetlenmişti sanki, sigarasını içmeye devam etti.

Sigarasını bitirdikten sonra döndü bana doğru oturttu beni sandalyeye

Başladı konuşmaya ;

Arif- "Ne zaman oldu bu olay, nasıl anlatmazsın oğlum bunu bana,
Tek başına çıkabilir misin ki bu acıyla şerefsiz, ne yapacaksın şimdi seni de mi toprağa gömeceğiz
Sen o güzel kızın hatrına iyi olacaksın
Dimdik ulan dimdik duracaksın
Yıkılmayacaksın! Anladın mı beni lan anladın mı? "

Yapma be kardeşim 3 gündür yedin bitirdin bizi

Beyler 10 dakka bi sigara yakmam lazım kafam dağılsın azıcık

Bu hayatta sevgisini satanları, dostlarına kazık atanı, ailesini yok sayanı gördüm.

Ama sevgimi satsaydı biri, dostum kazık atsaydı bana, ailem yok saysaydı beni
Bu kadar koymazdı,bu kadar acıtmazdı yüreğimi çünkü yaşadıklarımın bir geri dönüşü yok artık, geri döndüremezdim zamanı artık, söyleyemezdim artık onu ne delice sevdiğimi, sarılamazdım koklayamazdım, kokusunu ciğerlerime çekemezdim...

Arif bunları söyledikten sonra eve gitmişti, dayanamadı kardeşim sakladı üzüntüsünü kaçtı benden

Başımı gömdüm dizlerime saatlerce ağladım, çözüm değildi elbet gözyaşı dökmek

Ama başka ne yapabilirdim ki?
Her dakika onunla olan bir anım gözlerimin önüne geliyordu
Silemiyordum gözümün önünde canlanan hatıraları
Başımı yastığa koyup biraz olsun nefes almak istiyordum, zar zor dalıyordum uykuya
O zaman rüyamda onu görüyordum
Ayşegülümü, biricik sevdalımı,
henüz doyamamışken kefene sarılan sevdiğimi...

O gece kardeşimle konuşmadık artık zira kaldıramazdım daha fazla
ondan bahsetmeyi..

Yatağıma doğru gittim sigaramı içtikten sonra çektim yorganımı kafama kadar 1-2 saat sonra dalmıştım uykuya, daha dünmüş gibi hatırladığım bir rüya gördüm...

Ayşegül ile el eleydik beraber olduğumuz zamanlarda ki gibi, onun sevdiği papatyalar vardı heryerde ucsuz bucaksız bir bahçe gibiydi bulunduğumuz yer

Yürüdük bir süre kadar, Ayşegül yine yapmıştı mınzırlığını bıraktı elimi koşmaya başladı bi anda,

Hoşuma gitmişti aslında, eski türk filmlerinde ki gibi aslında, romantik di birazda..

Ben de başladım arkasından koşmaya ama ona yetişemiyordum, Ayşegül birden kaybolmuştu etraftan

Sonra ses geldi nerden geldiğini anlamadığım bir yerden

Ayşegül - Sistemin patronu ben gidiyorum seni yalnız bırakmak zorundayım,sen ben yokken mutlu olacaksın, unutacaksın beni, seveceksin beni sevdiğin gibi birini...

Ayşegül ün söyledikleri bittiği anda uyandım birden, rüyanın fazlasıyla etkisindeydim, mutfağa gidip su içtim önce kendime gelmek için

Sonra sigaramı alıp terasa çıktım biraz düşünmek için...

Yakmışdım yine sigaramı düşünüyordum gördüğüm rüyayı,
Rüyam da dahi ona hoşçakal diyememiştim, sarılamadan gitmişti ellerimden..

Niye gittin be Ayşegül
Dayanamaz mıydın bizim için?
iyileşemez miydin adını şimdiden koyduğumuz çocuklarımız için

Sen kavuştun huzuruna, arkadandakileri düşünmeden sevdiğin insanları..

Ya biz ne yapacağız sensiz, bu zalim dünyada hayat mücadelesi verirken birde sensiz kalmıştık
Yoktu artık senin gülümsemen, sıcaklığın
Yoktu artık yüreğimin çarpması..

Ayşegül'ün bana vasiyeti mutlu ol hayatına bak beni unut olmuştu,
Gördüğüm rüyada da bunu teyit edercesineydi

Sevdiğim, uğruna ölebileceğim insanın benden son bir isteği vardı,
Sonra Arif'in bana dedikleri aklıma geldi. işte o an karar verdim yılmayacağım ulan, sevindirmeyeceğim bu kahpe dünyayı

ikimizin adına mutlu olacağım inadına

Yüreğimde yaşatıcağım seni Ayşegül
Her gülüşümde sen de güleceksin
Her mutlu oluşumda sen de olacaksın
Her tattığım duygu sen de tadıcaksın

Tek beden iki kalp olacağız artık biz Ayşegül. ..

Bugün 7 part atmışım son 3 part arkadaşlar, artık günde 10 part atacağım

ağlamamak için zor tutuyorum kendimi

Kararımı vermişdim artık, dayanacaktım bir şekilde, yenik düşmeyeceğim bu acılara..

Daha fazla o gece kendimi yıpratmamak için yatağıma dönüp uyudum, öğlen 12 civarı kalkmıştım

Kahvaltı hazırlanmış, bizimkiler beni bekliyordu, canım annem kıyamamış bana uyanmamı beklemiş.

Ellerimi yüzümü yıkadım, istanbul da olduğum zamanlarda yaptığım gibi annemin alnından öpüp masanın başına geçtim.
Arif dikkatimi çekmişti, gözleri şişmişti canım kardeşim acıma ortak olmuştu, ağlamıştı odasına kapanıp, bi o kadar da içim sızladı onu böyle görünce...

Arif bugün planı olduğunu bana iyi geleceğini söyledi ve hazırlanmamı istedi.Ne yapacaktı bu bacaksız şimdi merak da etmiştim epey

Sonra bi kaç defa korna sesi duydum, hadi iniyoruz dedi, indiğimde liseden tanıdığım canım dostum Oğuzhan'ı gördüm
iki pekekent bana süpriz yapmıştı, hoşuma da gitti aslında. Oğuzhan la sarılma faslını atlattıktan sonra arabaya atladık.

Ben atladım hemen

Sistemin patronu - Lan hayırdır nereye gidiyoruz?

Oğuzhan - Bi dur hemen atlama

Demişti..

Arif oğuzhan'a anlatmış mıydı durumu emin değildim, zira kardeşimi tanıyorum benim paylaşmamı daha doğru bulmuştur kesinlikle sadece oğuzhan benim üzgün olduğumdan haberdar gibiydi.

Bi avm nin otoparkına çekti oğuzhan arabayı, noluyoruz napıyoruz derken, sinema gişesinde bilet kuyruğundaydık..

Arif sinema olayını iyi düşünmüştü aslında zira kafam dağılacaktı, izlediğim filmlerle genel olarak bütünleşirim hep.

Film bilim kurgu filmiydi ve beğenmiştim, gayet keyifli geçmişti 2 saatlik dilim uzun zamandan sonra

Film de Ayşegül'e benzeyen bi karakter vardı dış görünüş olarak, bundan öncelerde benzettiğim zaman üzülürdüm, yüzüm düşerdi boğazıma bi şey saplanırdı sanki.

ilk defa gülümsedim, üzülmedim mutlu oldum hatta...

Başlamıştı artık gerçek savaşım,ve bu savaşımın ilk dakikasında güçlü olduğumu göstermiştim kendime...

Biricik sevgilim Ayşegül'üm sen benden bir şey rica ettin, ben bunu geç te olsa anladım, geç te olsa benden istediklerini yerine getireceğim.

Artık inancım var birtanem...

Arkadaşlar yarın erken kalkmam lazım müsaadenizle ben kaçıyorum yarın görüşmek üzere hayırlı geceler

Dün akşam hikaye de ki karakterlerden biriyle bir olay oldu akşam geleceğim talebe göre

yaz lan yaz kalbim gozlerim doldu aq bitir hikayeyi allah icin