sevdiğim kızdan nasıl intikam aldım anlatı

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - son binler- - - - - - - - - - - - - - -

hiç bir şeyden demeden gitti büşra nereye gitti ne yaptı bilmiyorum ben de çıktım oradan incin bir kaç sandalye, kırık bir kaç bardak ve birazda yırtılmış gömlekler bırakıldı o cafede. hiç birşey uğruna yaptım ya. en sonunda kendime güvenemeyip başka birisini oynmayı devam ettirdim.

gayet özgüvenli bir ses tonu ile karşısına geçip her şeyi baştan anlatıyorum pgibolojisini yıkmak adına.

" büşra'cığım öncelikle geri zekalının teki olduğunu kabul etmelisin. uzunca konuşacağım huurlar kısa sevmez çünkü. bundan 6 yıl önce birisine öyle borçlandım ki. bunu normal bir şekilde asla ödeyemiyordum. evet bu böyle ödeyemiyordum normal bir şekilde. aradan biraz zaman geçti. bir arkadaş edindim enteresan bir çocuk sonra borçlandığım kişi bana telefon açıp tahsilat için hazırlan dedi. ben de hazırlandım ne olacak dedim. sana gelen arkadaşın seni tanıştıracağı herkesle tanış içlerinden bir tanesi var ki seni büşra'ya ulaştıracak o büşra ki hayatımın kadını. hayatını mahvedeceksin onun dedi. kabul ettim çaresiz. sana bunu yapan bana neler yapardı. sonra sana kadar ulaştım hiç şüphe çekmedim. önce aşık taklidi yaptım sana sonra aramız soğudu, ve o zaman başlayacağını bildirdi. oyunların hepsini o yaptı ben sadece buradaki ayaktım o kadar. onu gizliyor seni kendime aşık ediyordum o kadar yapmam gerekeni yaptım şimdi borçlu olduğum bişey kalmadı. bu kişiyi tanımıyorum ama intihar etti. şimdi beni sadece sen azat edebilirsin."

rezervullah

rezerved

onları izlemek istemiyorum, büşra pantolonunu çıkarma sakın deyip arkamı dönüyorum. " bunu sen yapmıyorsun rahatsız olma" diyor bana. ah kızım, ne vardı da sevmedin beni? niye bu kadar acı çektirdin. şimdi hiç bir şeyi yarım bırakamam kusura bakma. büşra'nın ağız şapırtılarını duyuyorum sonra inlemeler geliyor kulağıma daha fazla dayanamayıp dönüyorum arkamı çocuğa bir yumruk atıyorum pantolunu dize kadar sıyırmış. ben o kızla kucaklaştığımı bile hayal edemezken şimdi yaptıklarıma bak. çocuğu dövüp kovuyorum cafeden.

babası gil büşra'yı burada bırakıp taşnıyorlar büşra tam saniyesinde cafeye giriyor ve yerleştirdiğim kameranın önüne oturtuluyor. çok güzel bir kızdı sivilceler, bakımsızlık, ağlamaktan helak olmuş göz torbaları, uykusuzluktan gibilmiş bir beyin. o görüntü soğutuyor beni büşra'dan.

sonra babasını arayıp vazgeçtim yarın en geç 15:42'de şehri terk etmiş olacaksınız diyorum bu da işin binliği bir şeyleri zora sokmayı seviyorum. büşra bu gizli kişiden gelen mektupların içeriğini babasının bilmediğini düşünüyor sonra mektubu babasına okutup taşınamayacaklarını söylüyor babasıda elim mecbur kızım diyor taşınacağız. yoksa bu sana mektupları yollayan hayatım mahvedecek diyor. onları nereden mi dinliyorum? büşra'nın annesi daha iyi bir hayat dilendi de ondan beni zengin bişey sandı gariban şimdilik hizmet etmekte bana o kadar.

2 gündür uyumadan okuyorum final yap artık şunu

gönderdiğim mektupta

" merhaba, bundan uzun süre önce bir oyuna başlıyoruz dedim sağ elini kaldırıp kabul ettin mal gibi. şimdi her şeyini kaybettin çevrene bak bakalım kim var? herkes gitti senin baban benim köpekliğimi yapıyor. ve yarın sana elimi kesip yollayacağım yarın tam saat 15:42'de x cafeye gel girişte sana kimlik soracaklar. garson oturacağın yeri söyleyecek ve beni bekleyeceksin bende seni orada 1 gece bekleteceğim eğer gelmezsen. sadece kayıplar bunlarla kalmaz ölüler olur ölüleri severim. polise gidersen şerife seni öldürür çünkü baban ile şerife yattı evet bu gerçek. bu gerçek su yüzüne çıkar. saat 15:42'den önce orada olursan veya sonra annen babana boşanma davası açıcak sebebi ise babanın pgibolojik olarak yıkılmış kızlarına işsizlikten dolayı şiddet uygulaması olacak. bir geceyi kafede uyumadan kalkmadan hatta sıçmadan bekleyeceksin. istediğin kadar yiyecek, içecek, sigara, eroin, ot ne istersen sana verilecek. ve sonra kestiğim el sana ulaşacak şimdiden başarılar iyi günler."

yazıyordu.

büşra her şeyini kaybetmişti bense çok eğlendim bu serüven sonucunda artık bir finale bağlamanın da zamanı gelmişti her şeyi. büşra'nın karışısına çıkacaktım ve konuşacaktım ama yetmezdi. gerçekleri öğrenirse hayatından gibtir olup gittikten sonra sadece bana karşı sinir kalırdı. bu yüzden öyle yapmadım. buna gizli kişi olarak babası ile bir mektup gönderdim sonra babasına şehirden gibtir olup gitmezseniz seni akladığım gibi dibe sürüklerim dedim tamam dedi. 3 gün sonra şehirden gibtir olup gideceklerdi o 3 gün içerisinde de büşra her şeyi öğrenecekti.

reserved

numaranın sahibi kimse değildi güvenli hat amk, karaborsa işi. ama tiyatrocuyu tespit ederler o da beni öter mi bilmiyorum ama şu an için hiç şüpheli değildim. yani kanıt yok kimsede, e kanıt olmayınca suçta yok demektir.

şu tiyatrocu ona parayı verdikten sonra polisi aradım ankesörlü telefondan ve aldığım hattın numarasını verdim, bu numaradan tehdit mesajları alıyorum dedim. polis ilk giblememiş herhalde yalan ihbardır diye ankesörlü olunca iplemiyolar. her neyse sonra tecavüz olayı olunca büşra'nın annesi de numarayı vermiş polise aramamı söyledi diye. numaranın sahibi ben değilim tabi.

orada bekleyip delirmesini istiyorum bu güne kadar yaptıklarım ona bir cafede vereceğim zararın yanında hiç bir şey, devede kulak. öyle bir beyin amcıklaması hazırladım ki kendi varlığından şüphelenip uyumuya korkacak huur. bir kaç saat orada oturduktan sonra kamerayı fark edip yalvarmaya başlıyor bitir artık diyor. ne olur bitir artık bitsin diyor her şey ama bitirmiyorum henüz bitirmiyorum köpekler gibi ağlıyor. her şeyden pişman görebiliyorum bunu.

akşama doğru kapıdan içeriye giriyorum beni görünce önce biraz seviniyor onu kurtarmaya geldiğimi düşünüyor sonra da tüm tezgahı benim ayarladığımı düşünüyor herhalde ki ne tak yiyeceğini şaşırıyor bana bakıp " sen miydin lütfen değildim de" diyor. bende ona " değildim diyorum" gözleri parlıyor. " kurtarcan mı beni? o yüzden benimle konuşmayı kestin demi dikkat çekmemek için" diyor. sesi titremekte hala bir umut olduğuna inanıyor. mutlu olabileceğine inanıyor. ayağa kalkıp bana sarılıyor. öpüyor kokluyor. üzülüyorum yıkılıyorum ama tepkisizmiş gibi davranıyorum.

okuyanlar bir rezerv falan yazsın.

ayakkabılarından sonra gömleğini çıkarıyorum ve ayağa kaldırıyorum pembe bir sütyeni var içinde altında ise bir kot pantolonu, " sevişmek istiyosan gel" dedi. ama sevişmek istemiyorum kötü bişey istiyorum bana aşık oldu içi acımıyor yapan ben olursam ona zarar vermiş sayılmıyorum kısacası. ama yapan bir başkası olursa ona zarar verebiliyor. canından çok sevdiği bir arkadaşını alıyorum içeriye darp edilmiş biçim. " hayır" diyor. bende beyfendi böyle istiyor diyorum.

ittiriyorum yere düşüyor, ayakkabılarını çıkarıyorum nazikçe atıyorum bir köşeye gözlerime bakıyor. " ne yaparsan yap seviyorum seni" diyor. bir zamanlar ona söylediğim güzide cümle. o zamanlar o bana acımamıştı. en yakın arkadaşımla sırf bana inat olsun diye çıkarken bu cümleyi söylemiştim. bana bakıp gülüyordu arkadaşınla çıktığım özür diliyorum demişti o zaman yanımda intihar eden amcamın halüsinasyonu ile ona " ne yaparsan yap seviyorum seni" demiştim. ama acımadı ki. şimdi sıra bende.

ayağa kalkıp koşarak kapıya doğru gidiyorum, sonra çıkamayıp tekrar dönüyorum bir tokat atıyorum buna yere düşüyor yüzünü tutarak kalkıyor " niye yapıyorsun bunu" diyor. suratına bakıyorum ve " ceketini çıkar" diyorum. çaresiz, bende acımasızım çıkarıyor ceketini. cafenin ortasında yakıyorum ceketi bomboş cafe 2 gününe 5000 lira para saydım o cafenin. suratıma bakıyor ağlıyor tekrar sarılıyor bana. sıcacık hala sarılmaları.