sevdiğim kızdan nasıl intikam aldım anlatı

sonra oturuyor yerine biraz sessizlik sürüyor yüzüme bakıyor dudaklarına yapışıyorum hiç karşı koymuyoru bir güzel öpüşüyoruz çünkü bir kez daha onu öpemiyeceğim göremeyeceğim. sonra arka cebimden bir not çıkarıyor ve ona veriyorum. notu okuyor. " ne " diye çığlık atıyor dizlerimin üzerine çöküp ağlamaya başlıyorum " azaaad beni" diye bağrıyorum. iyi oyuncu olduğumdan değil, gerçekten hissederek ağlıyorum.

ayağa kalkıp koşarak kapıya doğru gidiyorum, sonra çıkamayıp tekrar dönüyorum bir tokat atıyorum buna yere düşüyor yüzünü tutarak kalkıyor " niye yapıyorsun bunu" diyor. suratına bakıyorum ve " ceketini çıkar" diyorum. çaresiz, bende acımasızım çıkarıyor ceketini. cafenin ortasında yakıyorum ceketi bomboş cafe 2 gününe 5000 lira para saydım o cafenin. suratıma bakıyor ağlıyor tekrar sarılıyor bana. sıcacık hala sarılmaları.

ittiriyorum yere düşüyor, ayakkabılarını çıkarıyorum nazikçe atıyorum bir köşeye gözlerime bakıyor. " ne yaparsan yap seviyorum seni" diyor. bir zamanlar ona söylediğim güzide cümle. o zamanlar o bana acımamıştı. en yakın arkadaşımla sırf bana inat olsun diye çıkarken bu cümleyi söylemiştim. bana bakıp gülüyordu arkadaşınla çıktığım özür diliyorum demişti o zaman yanımda intihar eden amcamın halüsinasyonu ile ona " ne yaparsan yap seviyorum seni" demiştim. ama acımadı ki. şimdi sıra bende.

ayakkabılarından sonra gömleğini çıkarıyorum ve ayağa kaldırıyorum pembe bir sütyeni var içinde altında ise bir kot pantolonu, " sevişmek istiyosan gel" dedi. ama sevişmek istemiyorum kötü bişey istiyorum bana aşık oldu içi acımıyor yapan ben olursam ona zarar vermiş sayılmıyorum kısacası. ama yapan bir başkası olursa ona zarar verebiliyor. canından çok sevdiği bir arkadaşını alıyorum içeriye darp edilmiş biçim. " hayır" diyor. bende beyfendi böyle istiyor diyorum.

okuyanlar bir rezerv falan yazsın.

onları izlemek istemiyorum, büşra pantolonunu çıkarma sakın deyip arkamı dönüyorum. " bunu sen yapmıyorsun rahatsız olma" diyor bana. ah kızım, ne vardı da sevmedin beni? niye bu kadar acı çektirdin. şimdi hiç bir şeyi yarım bırakamam kusura bakma. büşra'nın ağız şapırtılarını duyuyorum sonra inlemeler geliyor kulağıma daha fazla dayanamayıp dönüyorum arkamı çocuğa bir yumruk atıyorum pantolunu dize kadar sıyırmış. ben o kızla kucaklaştığımı bile hayal edemezken şimdi yaptıklarıma bak. çocuğu dövüp kovuyorum cafeden.

rezerved

rezervullah

of manas destanı gibi

be dıbınacaktıgım ne ara kafeye baska cocuk geldıde kızı sıkmeye başladı ne biçim olaylar bunlar bizimi kırdırıyosun lan bin

ramiz karaeski

sonra yanına gidip geçip oturmasını söylüyorum gözleri yaşlı üstü başı dağnık, kameranın önüne tekrar oturuyor eline bir metin veriyorum ve geri çekiliyorum, kendi kameramı açıp masanın önüne koyuyorum. metinde yazılanları kekeleyerek okumaya başlıyor.

" ben büşra baba, biricik kızın."

kaydı kesiyorum.

Bir nefesleniyorum kaydı tekrar açıyorum devam ediyor konuşmaya.

" Büyük bir hata yaptım sanırım bilmiyorum, kötü şeyler başınıza gelen her şey benim yüzümden size daha fazla acı vermemek adına sizi bir daha görmeyeceğim. kendi başımın çaresine bakacağım."

kaydı yeniden kesiyorum bir sigara molası veriyorum.

rizörvd

(bkz: bu başlık altında yapacağımız ziyaretleri/#150216160)
(bkz: bu başlık altında yapacağımız ziyaretleri/#150216160)
(bkz: bu başlık altında yapacağımız ziyaretleri/#150216160)

kaydı tekrar açtığımda metini bitiriyor ailesini tamamen aldım elinden artık. şimdi geriye helen tek şeyi beyni onu da elinden almak vardı sırada. onu da elinden aldığımda ya intihar ya da akıl hastanesi başka çözümü yoktu. ve sıra son oyunda idi gerçek yalanların oyunu.

karşıma geçti oturdu ve girişte ona verdiğim notu seslice okudum " sana kesdiğim elimi yolluyorum şu an bu notu sana veren kişi kestiğim elim" yazıyordu notta buna çok şaşırmıştı işte. ben o adam olduğumu söyleyemezdim en fazla o adamın köpeği olduğumu söyleyebilirdim yıllarca bu tezgahı kuran adama borcum vardı da sana aşık olarak falan bir oyun hazırlıyorduk dedim.

bu adamın kölesiydim bu gün beni azat etme hakkını sana verdi ve istediğim gibi bir finalide bana bıraktı dedim. şaşırmıyordu artık alışmış gibiydi sanki. enteresandı çok enteresan hemde şaşırması gerekirdi. şaşırmadığı, korkmadığı, ağlamadığı zaman nasıl intikam aldığımın tadına varabilirim ki. bir tepki ver be kaltak vermiyor ama olsun kendimi hiç bozmuyorum.

gayet özgüvenli bir ses tonu ile karşısına geçip her şeyi baştan anlatıyorum pgibolojisini yıkmak adına.

" büşra'cığım öncelikle geri zekalının teki olduğunu kabul etmelisin. uzunca konuşacağım huurlar kısa sevmez çünkü. bundan 6 yıl önce birisine öyle borçlandım ki. bunu normal bir şekilde asla ödeyemiyordum. evet bu böyle ödeyemiyordum normal bir şekilde. aradan biraz zaman geçti. bir arkadaş edindim enteresan bir çocuk sonra borçlandığım kişi bana telefon açıp tahsilat için hazırlan dedi. ben de hazırlandım ne olacak dedim. sana gelen arkadaşın seni tanıştıracağı herkesle tanış içlerinden bir tanesi var ki seni büşra'ya ulaştıracak o büşra ki hayatımın kadını. hayatını mahvedeceksin onun dedi. kabul ettim çaresiz. sana bunu yapan bana neler yapardı. sonra sana kadar ulaştım hiç şüphe çekmedim. önce aşık taklidi yaptım sana sonra aramız soğudu, ve o zaman başlayacağını bildirdi. oyunların hepsini o yaptı ben sadece buradaki ayaktım o kadar. onu gizliyor seni kendime aşık ediyordum o kadar yapmam gerekeni yaptım şimdi borçlu olduğum bişey kalmadı. bu kişiyi tanımıyorum ama intihar etti. şimdi beni sadece sen azat edebilirsin."

hiç bir şeyden demeden gitti büşra nereye gitti ne yaptı bilmiyorum ben de çıktım oradan incin bir kaç sandalye, kırık bir kaç bardak ve birazda yırtılmış gömlekler bırakıldı o cafede. hiç birşey uğruna yaptım ya. en sonunda kendime güvenemeyip başka birisini oynmayı devam ettirdim.